ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Όνειρο

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 339 καταχωρήσεις σε 7 σελίδες
Σελίδα 3
«  ‹  1 2 3 4 5 6  ›  »
Με δάκρυ και αναστεναγμό
ξυπνώ γλυκό μου αηδόνι,
γιατί τη φέρνει τ’ όνειρο
και ο πόνος μεγαλώνει.
Όνειρο λέω ήσουνα
που ήρθε μια νύχτα,
πληγή όμως μου άνοιξες
και μάτωσαν τα στήθια.
Φοβήθηκα να σηκωθώ
καίγανε τα φτερά μου
αφού σε είδα ψες αργά
φούντωσαν τα όνειρα μου.
Όνειρο είμαι αλλουνού
και ζω όσο κρατήσει,
μα θα πεθάνω ξαφνικά
όταν αυτός ξυπνήσει.
Μακάρι να εμπόρουνα
όνειρο ‘γω να γίνω,
στον ύπνο σου να ‘ρχόμουνα
στη σκέψη σου να μείνω.
Χθες βράδυ ονειρεύτηκα
είδα έναν εφιάλτη,
είδα πως η αγάπη σου
είναι μια απάτη.
Απόψε πάλι θα τον δω
στου ονείρου μου την πλάνη,
μα στην πραγματικότητα
ειν’ αγκαλιά με άλλη.
Του ονείρου αναβάτισσα,
θα γίνω μια νύχτα,
και θα σε πάρω μάτια μου
μες τα δικά μου δίχτυα.
Αρχή, αρχή τσι σκέψης μου,
μεγάλο μυστικό μου,
τη νύχτα είσαι τ’ όνειρο
και την αυγή το φώς μου.
Αχι και να’ μουν ύπνος σου
και να’ μουν τ’ όνειρο σου,
και να’ μουνα προσκέφαλο
κοντά στο μάγουλό σου.
Μια καληνύχτα στέλνω σου
να βάλεις μαξιλάρι ,
κι εύχομαι όνειρα γλυκά
ο ύπνος σα σε πάρει .
Αν μ’ αγαπάς κι ειν’ όνειρο
ποτέ να μην ξυπνήσω,
γιατί με την αγάπη σου
ποθώ να ξεψυχήσω.
Θε μου και κάμε στ’ όνειρο
να την’ ε’ συναντήσω,
και δως μου ύπνο αιώνιο
να μην ξανά ξυπνήσω.
Όταν την φέρει τ’ όνειρο
και είναι στην αγκαλιά μου,
να περιγράψω δεν μπορώ
με λόγια την χαρά μου.
Αν μπόραγα τα όνειρα
αλήθεια να τα κάνω,
δε θ’ άφηνα ένα δυστυχή
στον κόσμο τον απάνω.
Η νύχτα δίνει μου χαρά
και η μέρα φέρνει πόνο,
γιατί έρχεσαι και σμίγουμε
στα όνειρά μου μόνο.
Στου ονείρου τα τελειώματα
φεύγεις και με αφήνεις,
χαράματα ξυπνώ εγώ,
μήπως με δεις και μείνεις.
Στα όνειρα σου θα 'ρχομαι
να κλέβω την καρδιά σου,
μονάχα εκεί ‘ναι δυνατό
να βρίσκομαι κοντά σου.
Επότισα τα όνειρα
πάλι με ένα δάκρυ,
μήπως κι έρθει η ανάμνηση
πάλι για να με ψάξει.
Μάταια είναι τα όνειρα
αφού όνειρα θα μείνουν,
και θα πεθάνουν μιαν αυγή
γλυκά θα σιγοσβήνουν.
Κοιμούμαι κι ονειρεύομαι
πως δεν με θες και κλαίω,
κι αρχίζω να παραμιλώ
κι αγάπα με σου λέω.
Δεν ξανακάνω όνειρα
όχι γιατί δεν έχω,
δε ξεδυλιαίνουνε ποτέ
και γιάντα δε γατέχω.
Μοιάζουνε με χαρταετό
τα όνειρα μου εμένα,
που όσο κι αν φτάσουνε ψηλά,
είναι στη γη δεμένα.
Είσαι για μένα παρελθόν
ελπίδα που ‘χει σβήσει,
όμως να σ’ ονειρεύομαι,
δεν έχω σταματήσει.
Οι πύργοι της Αμερικής
μ’ έχουνε συγκινήσει,
μοιάζουνε με τα όνειρα
που ‘χα για σένα χτίσει.
Η πένα μου χτυπά ξανά
ακούει την καρδιά μου,
κι εγώ προσμένω στο γιαλό
να δω τα όνειρα μου.
Δε θέλω να ονειρεύομαι
χωρίς να ξέρω γιάντα,
μα έλα που τα όνειρα
δε τα ελέγχεις πάντα.
Δίνουν τα όνειρα τροφή
στου δυστυχή τον πόνο,
μα ήντα θα βγει που τα όνειρα,
όνειρα μένουν μόνο.
Πριγκίπισσα τ’ ονείρου μου
του λογισμού μου ταίρι,
ποιο παραμύθι τσι ζωής
κοντά μου σ’ έχει φέρει;
Μέρα δε θέλω να θωρώ
χαίρομαι σαν βραδιάζει,
γιατί η νύχτα στ’ όνειρο
με σένα μόνο μοιάζει.
Είσαι για μένα όνειρο
που δυστυχώς δε βγαίνει,
μα ήντα να κάνω της καρδιάς
που ελπίζει και επιμένει.
Χίλιες φορές στον ύπνο μου
στο όνειρο σ’ έχω φέρει ,
μα να ξυπνήσω να σε δω
δε το ‘χω καταφέρει!
Στου έρωτα το όνειρο
απόψε μπήκα πάλι,
και μου γνέψες αγάπη μου
πως αγαπάς μια άλλη!
Ταξίδεψα στο όνειρο
τσ’ αγάπης σου για λίγο,
μα τώρα ήρθε μάτια μου
η ώρα για να φύγω...
Ήρθα στον ύπνο σου εψές,
χάιδεψα τα μαλλιά σου,
και πέταξα στα σύννεφα
καβάλα στα όνειρά σου.
Ο κόσμος κάνει όνειρα
κι εγώ έκανα για σένα,
δέκα εκατομμύρια
μα δεν εβγήκε ένα.
Δεν είναι τ’ όνειρο ντροπή
του δυστυχή που βλέπει,
είναι ντροπή σε ‘κεινονε
άπου το αποτρέπει.
Τη σκέψη μου κάνω πουλί
για να πετά κοντά σου,
για να ‘μαι στην παρέα σου
κι ας βρίσκομαι μακριά σου.
Όταν ο ύπνος τρυφερά
κλείνει τα βλέφαρα σου,
ενός ονείρου θα κλουθώ
να μπω στην αγκαλιά σου.
Ακόμα και στο όνειρο
δεν σε απολαμβάνω,
γιατί ξυπνώ από χαρά
μωρό μου και σε χάνω.
Μην κλαίς για ένα όνειρο
που το θωρείς να σβήνει,
ίσως δεν ήταν τυχερό
αληθινό να γίνει.
Φωτιά βάζω στα όνειρα
για να καώ μαζί σου,
έτσι θα νιώσω μοναχά
τ’ άγγιγμα απ’ το κορμί σου.
Είχα στα χέρια τ’ όνειρο
που τόσο λαχταρούσα,
μα χάθηκε μια αυγή
μαζί μ’ ότι αγαπούσα.
Τ’ όνειρο το ‘κανε ο Θιος
για να παρηγοράτε,
ο δυστυχής με τη χαρά
του ονείρου οντε κοιμάται.
Κάν’ όνειρα κ’ ίσως ποτέ
αληθινά δε γίνουν,
αρκεί που επροσπάθησα
όνειρα να μη μείνουν.
Δεν είναι τ’ όνειρο ντροπή
του δυστυχή που βλέπει,
είναι ντροπή σε κείνονα
απού το αποτρέπει.
Βλέπω στον ύπνο καθ’ αργά
όνειρα μπερδεμένα,
μα δε θωρώ ένα όνειρο
που να’ χει μέσα εσένα.
Χαρά μου είναι τα όνειρα
μ’ αυτά παρηγορούμαι,
αυτά σε φέρνουν συντροφιά
κοντά μου όταν κοιμούμαι.
Τρέχει νερό στον ποταμό
και ‘γω κλουθώ στο πλάι,
το όνειρο που ‘ριξα να δω
στη θάλασσα αν -ε- πάει.
Κάνω χιλιάδες όνειρα
μα’ συ μου τα γκρεμίζεις,
γιατί δεν ξέρεις ν’ αγαπάς,
να ζεις και να ελπίζεις.
«  ‹  1 2 3 4 5 6  ›  »