ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Καρδιά

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 284 καταχωρήσεις σε 6 σελίδες
Σελίδα 2
«  ‹  1 2 3 4 5  ›  »
Άραγε πως το άντεξες
να με κεράσεις πόνο,
αφού μέσα η στη καρδιά
εσένα έχω μόνο.
Παρ’ την καρδιά μου βάλτηνε
κάδρο στην κάμαρα σου,
εγώ μπορώ χωρίς αυτή
μ’ αυτή δε ζει μακριά σου.
Εχάρισα σου την καρδιά
και χάρισες μου πόνους,
και δα με το παράπονο
θα ζήσω λίγους χρόνους.
Απόψε πάλι αισθάνομαι
πιο δυνατό το πόνο,
γιατί ‘χει μήνη η καρδιά
με τσ’ αναμνήσεις μόνο.
Δεν θεραπεύεται η καρδιά
που ‘χει βαθιά τον πόνο,
όταν θα πάψει ν’ αγαπά
τότε θα γιάνει μόνο.
Μες την καρδιά έχω φωτιά
και παραμέσα βρύση,
λίγο νερό πολύ φωτιά
Θε μου και πως θα σβήσει.
Ανάθεματη τη καρδιά
ένα κακό που το’ χει,
εγώ της λέω ξέχνα τον
κι εκείνη λέει όχι.
Στη μέση, μέση της καρδιάς
σκάλισα την μορφή σου,
μέρα και νύχτα να μπορεί
να βρίσκεται μαζί σου.
Έλα να πάρεις την καρδιά
που κάποτε ζητούσες,
να δεις πληγή που άφησες
εκεί που κατοικούσες.
Να σε ξεχάσω προσπαθώ
το μόνο που μου μένει,
αλλά μου ειν’ αδύνατον
γιατί η καρδιά επιμένει.
Μες την καρδιά σου δύσκολο
άλλος να πλησιάσει,
για δεν μπορεί τα κάγκελα
απου ‘βαλα να σπάσει.
Δε τον αντέχω άλλο πια
τον στεναγμό, τη θλίψη,
που μ’ άφησες μες την καρδιά
κι είν’ έτοιμη να σβήσει.
Γιάντα δε μπόρεσες να δεις
πώς κλαίει η καρδιά μου,
και πώς αντέχεις να θωρείς
τα μαύρα όνειρά μου.
Ήθελα και να κάτεχα
τι κρύβεις στην καρδιά σου,
υπάρχω μες τα όνειρα
και τ’ αναφιλητά σου?
Μαράζι έχω στην καρδιά
για σένα απωθημένο,
θα εκδικηθώ αργά, αργά
σου το’ χω πια ταγμένο.
Θυμούμαι εσένα και μπορεί
καμιά τρέλα να κάνω,
σαν τη καρδιά που αναζητεί
το τέλος το μεγάλο.
Ζούσα σε μια φυλακή
στου έρωτα τον πόνο,
μα η καρδιά μου η τρελή
θέλει εσένα μόνο.
Έδωσα ότι είχα για σε
μαζί και την ψυχή μου,
μα η καρδιά σου γέλασε
και έπαιξε μαζί μου.
Χτύπους δεκάδες έφτασε
για σένα η καρδιά μου,
και τρέμουνε τα χέρια μου
σαν είσαι αγκαλιά μου.
Δεν προκαλεί ο καύσωνας
τους χτύπους της καρδιάς μου,
τους προκαλεί το σώμα σου
που ‘ναι στην αγκαλιά μου.
Το παρελθόν μου χάθηκε
το τώρα δεν με μέλει,
στο μέλλον ψάχνει για να βρει
όσα η καρδιά μου θέλει.
Μες τη καρδιά μου βρίσκεσαι
και τρέφεσαι με αίμα,
γι’ αυτό και σ’ αγαπώ πιστά
και χάνομαι για σένα.
Είναι η καρδιά μου αγκαλιά
και μέσα σ’ έχει βάλει,
για να κοιτάς τα μάτια μου
που σ’ έχουν κουζουλάνει.
Μες στην καρδιά σου βαλε με
μα όχι μέση, μέση,
μια θέση δωσ’ μου ταπεινή
μα και αυτή μ’ αρέσει.
Βόμβα ωρολογιακή
θα βάλω στην καρδιά σου,
να εκραγεί αν μ’ αρνηθούν
τα μάτια τα δικά σου.
Έχεις καρδούλα μάλαμα
που όλους τους χωράει,
και της δικής μου της καρδιάς
χατίρι δε χαλάει.
Ο πόνος που’ χω στην καρδιά
δε λέει να μ’ αφήσει,
και τούτη η βαθιά πληγή
μαζί μου λέει θα σβήσει.
Όποια κι αν βάνεις στη καρδιά
πρέπει να την κρατήξεις,
γιατί αν την διώξεις θα πονά
κι ύστερα θα χεις τύψεις.
Ψέματα λες πως μ’ αγαπάς
για ξαναπέστο πάλι,
θέλει η καρδιά να το γροικά
που ‘ναι σε μαύρο χάλι.
Πες μου ξανά πως μ’ αγαπάς
έστω κι αν είναι ψέμα,
μα η δική μου η καρδιά
το ‘χει γραμμένο μ’ αίμα.
Έκανε συμφωνητικό
με σένα η καρδιά μου,
ώστε να ζω να ζεις και εσύ
στη σκέψη την δικιά μου.
Όλος ο κόσμος απορεί
με την υπομονή μου,
για να κερδίσω μια καρδιά
θα χάσω τη δική μου.
Θε μου μεγαλοδύναμε
με τον καινούργιο χρόνο,
κάνε να μην υπάρχουνε
καρδιές με τόσο πόνο.
Είναι η καρδιά απου χτυπά
στα στήθια σου δικια μου,
κι αν νιώσεις πόνο είμαι εγώ
γιατί ‘σαι μακριά μου.
Σ’ ένα μαχαίρι δίκοπο
χάραξα την μορφή σου,
για να πεθάνει η καρδιά
με την υπογραφή σου.
Ξύπνησε κι όξω πρόβαλε
από το παραθύρι,
να δεις μικρό μου μια καρδιά
που σου βαστά χατίρι.
Αγάπη μού ορκίστηκες
κοιτώντας με στα μάτια,
μα την καρδιά μου πρόδωσες
και μ' έκανες κομμάτια.
Όταν κοιτάξεις στην καρδιά
και δεις που’ ναι κομμάτια,
θα καταλάβεις και θα πεις
που τα’ χα εγώ τα μάτια.
Σ’ αγάπησα κι όμως εσύ
πλήγωσες την καρδιά μου,
και μ’ έκανες να πονώ
ώστε να ζω κερά μου.
Μου λες να φύγω και να βρω
κάπου μια αγάπη άλλη,
μα τη δική μου την καρδιά
εσύ την έχεις πάρει.
Πώς να σε βγάλω από το νου
και άλλον ν’ αγαπήσω,
αφού μου πήρες την καρδιά
και δεν την δίνεις πίσω;
Όμως σαν πληγωθεί η καρδιά
δύσκολο είναι να γιάνει,
γιατί περνούν οι θύμησες
μ’ αγκάθινο στεφάνι.
Τώρα μου λες πως μ’ αγαπάς
μα ‘χει η καρδιά ραγίσει,
και τα κομμάτια της αυτά
ξανά ποιός θα κολλήσει;
Πάντα θα σ’ αγαπά η καρδιά
πάντα στη σκέψη θα ‘σαι,
πάντα για σένα θα πονώ
όσο μακριά και να ‘σαι.
Καρδιά μου καταστάλαξε
σε μιαν αγάπη μόνο,
για δεν αντέχεις να πονάς
στις καθεμιάς τον πόνο.
Δεν έχεις μέσα σου καρδιά
που να μπορεί να νιώσει,
τον πόνο τσ’ αλληνής καρδιάς
που ‘χεις βαθιά πληγώσει.
Καρδιά μου απαρηγόρητη
κανείς δεν σε λυπάται,
κι εκείνοσες π’ αγάπησες
φεύγει και σ’ απαρνάται.
Πάψε καρδιά μου να πονείς
και να τον συλλογάσε,
κι άλλον θα βρεις να αγαπάς
μα μην στεναχωράσε.
Δεν είναι λόγια ψεύτικα
στίχους ποτέ δε γράφω,
έμπνευση πρέπει κι’ αφορμή
απ’ την καρδιά μου να ‘χω.
Καρδιά που θέλει να χτυπά
για μια αγάπη μόνο,
γραφτό της θα 'ναι να πονά
χίλιες φορές τον χρόνο.
«  ‹  1 2 3 4 5  ›  »