ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Δάκρυα

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 197 καταχωρήσεις σε 4 σελίδες
Σελίδα 3
«  ‹  1 2 3 4  ›  »
Τα δάκρυά σου να γενούν
δάκρυα των ματιών μου,
να νιώθω εγώ την πίκρα τους
στην άκρη των χειλιών μου.
Αν μάζευα τα δάκρυα
από μικρός που κλαίω,
θα' χα δική μου θάλασσα
στα κύματα να πλέω.
Ανάθεμα σε χωρισμέ
που βρήκες τρόπο πάλι,
που' χε χαθεί το δάκρυ μου
στα μάτια να προβάλει.
Στα μάτια μου τα δάκρυα
τρέχουνε σαν την βρύση,
γιατί στο περιθώριο
ο Θιος με' χει αφήσει.
Πολλές φορές οι στεναγμοί
πνίγουνε την καρδιά μου,
και σα νερό στο ποταμό
τρέχουν τα δάκρυα μου.
Τα μάτια μου σα θυμηθούν
τα μάτια τα δικά σου,
δακρύζουνε για δεν μπορούν
να είναι μακριά σου.
Στο περιθώριο του νου,
στ’ ονείρου μου την άκρη,
σε κάθε θύμηση παλιά,
πάντα κυλά το δάκρυ.
Αντί να σου καταρηστώ
χίλιες ευχές σου δίνω,
να μη σε βλάψουνε ποτέ
τα δάκρυα που χύνω.
Μορφή δική σου προσπαθώ
στο δάκρυ μου να δώσω,
τσ' ώρες που κλαίω μοναχή
δίπλα μου να σε νιώσω.
Στα μεθυσμένα λόγια μου
στα μάτια τα κλαμένα,
θα δεις όσα δεν κάτεχες
τόσο καιρό για μένα.
Δάκρυ ποτέ να μη φανεί
κύρη μου στη μαθιά σου,
κι αν κάποτε εμφανιστεί
να 'ναι από τη χαρά σου.
Είδα στο πρώτο εμπόδιο
τα μάτια σου κλαμένα,
φαίνεται πως στα δάκρυα
δεν τα 'χεις μαθημένα.
Στον τόπο που εσμίγαμε
κι 'πες να με φιλήσεις,
πέρασε δα και σαν μπορείς
βάσταξε μην δακρύσεις.
Κλαίω και έξω η βροχή
έχει αρχίσει πάλι,
φαίνεται κλαίει κι ο Θεός
για το δικό μου χάλι.
Στο κάτω, κάτω τσι γραφής
είναι συνηθισμένα,
τα μάτια μου στα δάκρυα
που τρέχουνε για σένα.
Ήθελα να 'μουν δάκρυ σου
να ζω μεσ' στη ματιά σου,
θέλεις δε θέλεις πάντοτε
να βρίσκομαι κοντά σου.
Στο Άγιο δισκοπότηρο
το δάκρυ σου θα κλείσω,
για να το πιω να αγιαστώ
λίγο πριν ξεψυχήσω.
Ήθελα να΄ μαι δάκρυ σου
για να σε δροσερεύω
και ν' ακουμπώ το πρόσωπο
που τόσο το λατρεύω.
Όταν το δάκρυ μου κυλά
έρχεσαι μες τη σκέψη,
και σα το κλέφτη βιάζεται
ο πόνος να μισέψει.
Γιάντα μ' αφήκες μοναχή
κι έκαψες την καρδιά μου,
και τώρα στέκεις και θωρείς
τα μαύρα δάκρυά μου.
Άλλοι σου είπαν ψέματα
για με και τη ζωή μου,
και τώρα μες τα δάκρυα
χάνεται η ζωή μου.
Δεν μπαίνεις στον παράδεισο
όσα κεριά ν΄ ανάψεις,
αν με τον πόνο τ΄ αλλονού
και συ μαζί δεν κλάψεις.
Δεν είναι δίκαιο να γελάς
όταν εγώ δακρύζω,
γιατί το κάθε δάκρυ μου
σε εσένα το χαρίζω.
Το δάκρυ απούνε του αντρός
τη γη να μην ποτίσει,
καλιά στα δυο του μάγουλα
όντε φανεί να σβήσει.
Ήρθες και πάλι σήμερα
στην σκέψη μουσαφίρης,
κι έφυγες απ' τα μάτια μου
δάκρυ για να με φθείρεις.
Δάκρυα πάλι τρέχανε
από τα δυο μου μάτια,
ώστε να ζεις θα ζω κι εγώ
με την καρδιά κομμάτια.
Το χακί μου απ' τη χαρά
σου το 'χω κάμει τάμα,
κι απόμεινα αμοναχός
και κρούβγομαι στο κλάμα.
Με λάσπη από δάκρυα
που πέφτανε στο χώμα,
κτίσαμε την αγάπη μας
α-που κρατάει ακόμα.
Φεύγω και μες στα μάτια μου
τα δάκρυα σημάδι,
στη σκέψη μου πως θα' ρχεσαι
μωρό μου κάθε βράδυ.
Τα δάκρυα στα μάτια μου
επήραν τη μορφή σου,
ερωτευμένος μια ζωή
θα είμαι εγώ μαζί σου.
Εγώ τη λέξη σ' αγαπώ
εύκολα δεν τη λέω,
γιατί δε θέλω να βρεθώ
αμοναχός να κλαίω.
Στο μέρος που καθόμασταν
πουλιά δεν καλοϊδούνε,
δακρύζουν πάνω στα κλαδιά
και που 'σαι με ρωτούνε.
Όταν πονάς να μου το λες
το δάκρυ εγώ να βγάνω,
γιατί αν δω τα μάτια σου
κλαμένα θα πεθάνω.
Πονώ μα δεν προβάλλουνε
τα δάκρυα στα μάτια,
κρατούν παρέα στην καρδιά
που γίνηκε κομμάτια.
Κοιτώ ψηλά στον ουρανό
με μάτια δακρυσμένα,
και τον ρωτώ τι έφταιξε
κι έφυγες από μένα.
Δε θέλω εγώ οντέ πονώ
το δάκρυ εσύ να βγάνεις,
γιατί ετσα πολλές πληγές
μες τη καρδιά μου βάνεις.
Οτε μου βγαίνουν δάκρυα
ο Θιος στέλνει μια μπόρα,
για να μου δείξει πως πονά
μαζί με μένα τώρα.
Κλαίω και μες τα κλάματα
φωνάζω τ' όνομά σου,
γιατί έχω μέσα στην καρδιά
πληγές του έρωτά σου.
Το τελευταίο δάκρυ μου
προσμένω να στεγνώσει,
μα ξέρω μόλις γιατρευτώ
άλλη θα με πληγώσει.
Θα 'θελα να μουν δάκρυ σου
να με χτυπά τ' αγέρι,
να με χτυπήσει ένα πρωί
κοντά σου να με φέρει.
Τα τελευταία δάκρυα
έλα να δεις στον τάφο,
και να διαβάσεις στη καρδιά
που τ' όνομα σου γράφω.
Δεν θέλω εγώ στα μάτια σου,
το δάκρυ να προβαίνει,
μόνο να μου χαμογελάς,
που τόσο σε ομορφαίνει.
Ήθελα να μουν δάκρυ σου,
απ' τα μάτια σου να βγαίνω,
να σε φιλώ στο μάγουλο,
όταν θα κατεβαίνω.
Υπάρχει ένας λόγος μονάχα
που θέλω να δακρύσεις,
το μαντηλάκι να κρατώ
που με δάκρυα θα ποτίσεις.
Άθελα κάνω τι ζημιά,
με το δικό μου δάκρυ,
γι αυτό αποφεύγω να σταθώ
στου ποταμού την άκρη.
Κάθε μου δάκρυ χθεσινό
θυμάμαι και πονάω,
όμως μ' ένα χαμόγελο
τον πόνο μου ξεχνάω.
Σαν δάκρυ μες στα μάτια μου
σ' έχω και σε φυλάσσω,
και σκέφτομαι καθημερινώς
μην κλάψω και σε χάσω.
Δώσε μου Θε' μου δύναμη
όταν την αντικρύσω,
χαμόγελο απ' τα χείλη μου
να βγει πρωτού δακρύσω.
Έχει αξία πιο πολύ
το τελευταίο δάκρυ,
που στέκεται και κρουσταλιά
στου αμαθιού την άκρη!
Το γέλιο μου είναι τεχνητό
και λιγοστό συνάμα,
και ο πόνος βγαίνει μαζωχτός
με συντροφιά το κλάμα.
«  ‹  1 2 3 4  ›  »