ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Κρήτη

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 257 καταχωρήσεις σε 6 σελίδες
Σελίδα 5

« ‹ 2 3 4 5 6 › »

Πολύ φαί πολύ πιοτό
γλέντια και μαντινάδες,
εκάμανε τσι Κρητικούς
άντρες και λεβεντάδες!

Την Κρήτη την αγάπησα
‘πο τότε που την είδα,
γι’ αυτό την έχω στη καρδιά
σαν δεύτερη πατρίδα.

Η Κρήτη με την Κύπρο μας
είναι σαν αδελφάδες,
στη Κύπρο λέμε τσιατιστά
στη Κρήτη Μαντινάδες.

Από την Κύπρο ξεκινώ
στη Κρήτη για να πάω,
θέλω να ‘δω τούς φίλους μου
που τόσο αγαπάω.

Δεν θέλω εις τον τάφο μου
να ψάλλουνε παπάδες,
μόνο πεντέξη Κρητικοί
να λένε μαντινάδες.

Πάνω, κάτω Ροδάκινο
το ‘να καλιά από τ’ άλλο,
της Κρήτης το ομορφότερο
τοπίο είναι ‘κεια πάνω.

Νοικοκυραίοι και φρόνιμοι
δεν ζουν στον Ψηλορείτη,
μονάχα εμείς οι κουζουλοί
εφτιάξαμε την Κρήτη.

Ρέθυμνο, Κάστρο και Χανιά
Σητεία και Αη Νικόλα,
Γεράπετρο και σεις Σφακιά
καρδιά τσι Κρήτης όλα.

Όσος κι αν είναι ο σεβντάς
που ‘χω μες την καρδιά μου,
δεν θα ξεχάσω ούτε στιγμή
τα όμορφα Χανιά μου.

Δυο φυλαράκια δίκταμο
βάνω του Ψηλορείτη,
στο μπέτι μου για να γροικώ
τη μυρωδιά σου Κρήτη.

Θε μου σε χιλιοευχαριστώ
που με ‘καμες στη Κρήτη ,
απου ‘ναι ο ομορφότερος
τόπος εις τον πλανήτη.

Το πρώτο που ‘σαξε ο Θεός
επάνω στο πλανήτη,
ήτονε η Μεσόγειο
κι επάνω τσι η Κρήτη.

Μετρώ τσι μέρες σύντεκνε
να φύω για την Κρήτη,
βαρέθηκα να ζω μακριά
απ’ το δικό μου σπίτι.

Ερώτηξα τη Κρήτη που
να χτυπά η καρδιά σου,
και μ’ έβγαλες στο Γκίγκιλο
να δω τη Σαμαριά σου.

Έθιμο το’ χουμε εμείς
τα μαύρα να φορούμε,
να μένουμε αξύριστοι
και να οπλοφορούμε.

Οπλοφορώ μα τσι φρουρούς
τους έχω αγνοήσει,
γιατί τσι Κρήτης το έθιμο
κιανεις δεν θα το σβήσει.

Στην Κρήτη εγεννήθηκα
και μαθα πως γλεντούνε,
σε τόπους που οι αετοί
πάντα ψηλοπετούνε.

Καλώς ήρθαν οι φίλοι μας
και κάμανε και κόπο,
και ήρθανε και τιμήσανε
τον εδικό μας τόπο.

Κάθομαι συλλογίζομαι
δεν ξέρω πως ν’ αρχίσω,
την δοξασμένη Κρήτη μας
με στίχους να υμνήσω.

Στην Κρήτη δεν γεννήθηκε
μα το’ χω για τιμή μου,
που από τούτο το νησί
είναι η καταγωγή μου.

Οι Κρητικοί δεν πολεμούν
να σώσουνε τη γη τους,
μα για να δώσουν στους εχθρούς
τιμή για τη δική τους.

Μαχαίρι Κρητικό κρατώ
κανέναν δε φοβούμαι,
όπου αγαπώ μην αγαπάς
γιατί θα σκοτωθούμε.

Έχω χαράξει τ’ όνομα
τσι Κρήτης στη καρδιά μου,
γιατί το αίμα της κυλά
στη φλέβα τη δικιά μου.

Κρήτη την ιστορία σου
όποιος την διαβάσει,
αν είναι φίλος θα χαρεί
αν είναι εχθρός θα σκάσει.

Μες τη καρδιά του ο κρητικός
κρύβει το θησαυρό του,
και τον σκορπά παντοτινά
μέχρι το θανατό του.

Ο θησαυρός του κρητικού
ποτέ δε τελειώνει,
γιατί η καρδιά του είναι πηγή
αγάπης που σαρώνει.

Μακάρι να γινότανε
η θάλασσα να λείπει,
και να μπορούσε να ενωθεί
η Ρόδος με την Κρήτη.

Κάνε θεέ μου ένα σεισμό
και κούνα τον πλανήτη,
να’ ρθει αμέσως πιο κοντά
Λαύριο με Κρήτη.

Με μια βαλίτσα εν καιρώ
έκανα εγώ ταξίδια,
στην Κρήτη εκατέληξα
και φύλαγα τα γίδια.

Εγώ εδω γεννήθηκα
εδω και θα ποθάνω,
την Κρήτη την αγάπησα
γι’ αυτό και δεν την χάνω.

Όση αξία κουβαλεί
ένα κομμάτι Κρήτη,
δεν το χαρίζω κι ας μου πουν
να πάρω τον πλανήτη.

Όποιος δεν είναι μερακλής
και στ’ άρματα τεχνίτης,
δεν λογαριάζεται πως ζει
εις το νησί της Κρήτης.

Άχι και πώς ανατριχιώ
τη στράτα του Σελίνου,
γιατί είναι στράτα χωρισμού
και στράτα του κινδύνου.

Χωριό μικρό μα όμορφο
στου Λασιθίου την άκρη,
στολίζει το οροπέδιο
και το όνομα του Πλάτη.

Το μαχαιράκι που κρατάς
ποτέ μην το δανείσεις,
γιατί σου το δωρίσανε
απ’ το νησί της Κρήτης.

Σε δυο ομάδες αίματος
το αίμα μου δεν πήζει,
η μια Κρήτη λέγεται
και η άλλη Σαλονίκη.

Κρήτη ποτές δεν σε έχω δει
μήτε και λογαριάζω,
γιατί και γω τον τόπο μου
ψηλότερα τον βάζω.

Η Βάρδια το λημέρι μου
και σε ο Ψηλορείτης,
κάμε εσύ τον αετό
και ας γίνω ο σπουργίτης.

Κάθε απου η σκέψη μου
στη Κρήτη κατεβαίνει,
χτίζει ο νους μου όνειρα
που δε τα προλαβαίνει.

Στην Κρήτη θα’ θελα φορά
καράβι να με βγάλει,
γιατί η αγάπη μου γι’ αυτή
είναι πολύ μεγάλη.

Γνήσιος είμαι κρητικός
και το’ χω σε τιμή μου,
και θα πληρώσει όποιος πει
για την καταγωγή μου.

Να ξημερώσει ο Θεός,
να την εκάνει Τρίτη,
να κατεβώ στον Πειραιά,
να φύγω για την Κρήτη.

Δοξάρι είναι το δάκρυ μου
και η λύρα είναι η ψυχή μου,
και μαντινάδα οι πόνοι μου
που δέρνουν το κορμί μου.

Στον κάτω Μυοπόταμο
στων Αλφιανών τα μέρη,
η λεβεντιά και η αρχοντιά
εκάμανε λημέρι.

Μα κι αν δεν είμαι Κρητικιά
στην Κρήτη εγώ θα πάω,
γιατί μετά τη Νάξο μας
την Κρήτη αγαπάω.

Κρήτη και Νάξος σίγουρα
θα γίνουν αδερφάδες,
όντε η Κρήτη θα βρεθεί
δίπλα εις τσι Κυκλάδες.

Μόλις τελειώσω το ΑΕΙ
στην Κρήτη θα κατέβω,
και θα βρω σίγουρα εκεί
όσα εγώ γυρεύω.

Οντε τη θάλασσα θωρώ
τη Κρήτη όλο θυμούμαι,
με πιάνει το παράπονο
και δεν αποκοιμούμαι.

Είμαι στην Κω για πρακτική
και ο νους μου ταξιδεύγει,
στην Κρήτη, την Επισκοπή
τσι φίλους μου γυρεύγει.

Κρήτη λεβεντογέννα μου,
παιδιά ‘χεις παλικάρια,
για τσι τιμή σου θα τραβούν,
μαχαίρια απ’ τα θηκάρια.

« ‹ 2 3 4 5 6 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Κρήτη

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture