ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Μοίρα

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 183 καταχωρήσεις σε 4 σελίδες
Σελίδα 3
«  ‹  1 2 3 4  ›  »
Κόντρα να πάεις δε μπορείς
τσι μοίρας τα γραμμένα,
με τη σειρά τους έρχονται
στο πιάτο ένα, ένα.
Μία στιγμή γεννήθηκα
χίλιες έχω πεθάνει,
μα η μοίρα μου δε σταματά
κομμάτια να με κάνει.
Αφού της μοίρας μου γραφτό
είναι να ζεις μακριά μου,
δώσε μου το δικαίωμα
να σε’ χω στην καρδιά μου.
Χίλιες πληγές στο στήθος μου
η μοίρα μου’ χει ανοίξει,
και ούτε για μια δεν βρέθηκε
βότανο να την κλείσει.
Πρέπει απως εξεχείλισε
-η- τσι μοίρας το τσουβάλι,
γι’ αυτό τσι μπόρες πέμπει μου
η τη μιά πίσω στην άλλη.
Κηφήνας γίνομαι εγώ
κι εσύ μοιάζεις με μελί,
και τα’ χω με τη μοίρα μου
που χωριστά μας θέλει.
Δεν με λύγισαν οι καημοί
που μου ‘πεψε η μοίρα,
μα οι χιλιάδες στεναγμοί
που από ‘σενα πήρα.
Ποιος να σε έχει δίπλα του
ποιον έχεις στην καρδιά σου,
και ποια η μοίρα μ’ έκανε
να ζήσω μακριά σου;
Οι δρόμοι μας εσμίξανε
κι η μοίρα το γνωρίζει,
και φέρνει χίλια εμπόδια
μα δε μας ξεχωρίζει.
Την πιο ευαίσθητη καρδιά
μου ‘χε χαρίσει η μοίρα,
μα από τα χέρια σου σκληρή
σαν πέτρα την επήρα.
Μοίρα δε σε φοβούμαι μπλιό
κι ότι κι αν θες μου κάμε,
κι αν έχεις κι άλλα βάσανα
κάτεχε πως επά ‘μαι.
Στης μοίρας το προσωπικό
αν ήμουνα γραμμένος,
όλο τον κόσμο θά ‘κανα
να ζούσε ευτυχισμένος.
Ζευγάρι με τον πόνο μου
ζω από’ δω και πέρα,
αφού η μοίρα η σκληρή
σε πήρε από μένα.
Πικρά ποτήρια χωρισμού
καθημερνώς τα πίνω,
αφού η μοίρα θέλησε
μονάχος ν’ απομείνω.
Αγάπης βάσανα πολλά
η μοίρα μου προσφέρει,
γιατί εγώ σε έχασα
κι άλλος σε έχει ταίρι.
Για μια αγάπη ζήτηξα
της μοίρας μου τη γνώμη,
κι αντί να βρω παρηγοριά
με βασανίζει ακόμη.
Όλα τα φύλλα της καρδιάς
τα μοίρασα ένα-ένα,
μα την καρδιά μου τη καλή
την άφησα σ’ εσένα.
Ήταν της μοίρας μου γραφτό
κοντά σου να ‘ρθω πάλι,
να ξανανιώσω ζεστασιά
μες την δική σου αγκάλη.
Η μοίρα πάντα με χτυπά
σ’ ευαίσθητο σημείο,
για μένα είναι σοβαρό
μ’ αυτή το παίρνει αστείο.
Δε θέλει εμένα η μοίρα μου
ποτέ μου να γελάσω,
γι’ αυτό τη πόρτα τσι χαράς
μου κλείνει μην περάσω.
Για τις δικές μου τις πληγές
γραμμένο το’ χει η μοίρα,
να τις γιατρεύει ένας γιατρός
που τονε λένε λύρα.
Βάνω τα με τη μοίρα μου
για ότι μου συμβαίνει,
βάζω αγάπη στη καρδιά
έρχεται και την παίρνει.
Θε μου και δώς μου δύναμη
τα βάσανα να αντέξω,
απου ‘χει η μοίρα μoυ πολλά
και πως να τα παλέψω.
Σκληρά η μοίρα με χτυπά
μα κάτω δεν το βάνω,
με το κεφάλι μου ψηλά
θα ζήσω ή θα πεθάνω.
Η μοίρα το αστέρι μου
να φέξει δεν τ’ αφήνει,
όλα την νύχτα φέγγουνε
μα εμένα μου το σβήνει.
Κόντρα μου πάει η μοίρα μου
σε ότι της ζητήσω,
όμως μπορώ να σ’ αγαπώ
χωρίς να σε κερδίσω.
Βήμα δεν κάνω πίσω μπλιό
ως και αν με δέρνει η μοίρα,
ή θα νικήσω ή θα χαθώ
απόφαση το πήρα.
Είναι δεμένη η μοίρα μου
στη μοίρα τη δική σου,
κι είναι γραφτό να σ’ αγαπώ
και να πονώ μαζί σου.
Στον εδικό μου ουρανό
δε λάμπουνε αστέρια,
γιατί η μοίρα ό, τι αγαπώ
το παίρνει απ’ τα χέρια.
Αφού ζητάς το χωρισμό
μοίρασε και το πόνο,
να τον εζήσωμε μαζί
κι όχι ο ένας μόνο.
Το σ’ αγαπώ πες το σιγά
να μην τ’ ακούσει η μοίρα,
για θα μου στείλει στεναγμούς
και βάσανα πλημμύρα.
Από τα γεννοφάσκια μου
με κατατρέχει η μοίρα,
κι έρχονται στάλα οι χαρές
και οι καημοί πλημμύρα.
Η μοίρα μου με δίκασε
κι έφεση δε σηκώνει,
να βολοδέρνω όσο θα ζω
στου ερώτα τ’ αλώνι.
Αγάπησα μια κοπελιά
που’ χε περίσσα χάρη,
μα η μοίρα δε το θέλησε
να μας ε-δει ζευγάρι.
Μ' έκανε η μοίρα βασιλιά
στου στεναγμού το θρόνο,
σ’ όλους να δίνω τη χαρά
μα εγώ να ζω στον πόνο.
Ήλιος εσύ φεγγάρι εγώ
ο γη-ς τ’ αλλού κλουθούνε,
μα ‘ναι τσι μοίρας μας γραφτό
να μη συναντηθούμε.
Λησμόνησετα τα παλιά
ξέχνα τα περασμένα,
αφού άλλο δρόμο χάραξε
η μοίρα στον καθένα.
Στης μοίρας μου τη θάλασσα
ψαρεύω μέρα νύχτα,
μα δε μπερδεύουνε χαρές
μόνο καημοί στα δίχτυα.
Σκληρά η μοίρα με χτυπά
μα δεν αλλάζω στάση,
θα την αφήσω να χτυπά
μέχρι που να χορτάσει.
Πάντα θα στέκω όρθιος
ως κι αν με δέρνει η μοίρα,
ή θα νικήσω ή θα χαθώ
απόφαση το πήρα.
Έχω τη μοίρα που χτυπά,
χτυπά και συ κυρά μου,
η μια να θάψει το κορμί
η άλλη τα όνειρα μου.,
Δεν σ’ άρεσε να με θωρείς
να ‘μαι ευτυχισμένος,
μοίρα μου και με δίκασες
να ζω δυστυχισμένος.
Χαρά δεν θέλει η μοίρα μου
να βρω ούτε στον δρόμο,
και πάει ομπρός και την βαστώ
σαν τον στραβό απ’ τον ώμο.
Μην κλαις και με τα δάκρυα
η μοίρα δεν αλλάζει,
έτσι το έχει η καρδιά
να βαριαναστενάζει.
Παρατηρώ τη μοίρα μου
και τηνε κάνω χάζι,
που δεν ξαργεί ώστε να δει
το αίμα να στερνιάζει.
Εμένα το ‘χει η μοίρα μου
το ‘χει το ριζικό μου,
ότι αγαπώ να μην μπορεί
να γίνεται δικό μου.
Η μοίρα με καταδίκασε
όλα μαζί να τα ‘χω,
βάσανα, πίκρες και καημούς
μέχρι να μπω στον τάφο.
Στον κόσμο εγεννήθηκα
και μπάλες δε φοβούμαι,
έχω καρδιά για μαχαιριές
και στήθος να χτυπούνε.
Ανάθεμα την μοίρα μου
που μ’ έφερε κοντά σου,
ούτε χαρά ούτε στοργή
δεν μου ‘δωσε η καρδιά σου.
Μοίρα εγώ αν σου χρωστώ
έλα να σε πληρώσω,
και μη μου δίνεις βάσανα
να σέρνω κάθε τόσο.
«  ‹  1 2 3 4  ›  »