ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Μοναξιά

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 131 καταχωρήσεις σε 3 σελίδες
Σελίδα 2

« ‹ 1 2 3 › »

Οντε θα φύγεις, μοναξιά
η θέση σου γεμίζει,
δεν την ζηλεύεις άραγε
που δίπλα μου καθίζει;

Είναι βαριά η μοναξιά
μα υπομονή θα κάνω,
μέχρι να φύγεις απ' το νου
και την πληγή να γιάνω.

Τη μοναξιά συνήθισα
το κρύο δε με νοιάζει,
Μ’ αρέσει η νύχτα σκοτεινή
που της καρδιάς μου μοιάζει.

Η απελπισία έρχεται
ύπουλη μες τη νύχτα,
και η μοναξιά που με κοιτά
πληγώνει μου τα στήθεια.

Εσύ ‘σουν που περίμενα
του ήλιου μου η αχτίδα,
ήσουν το φως του φεγγαριού
μέσα στην καταιγίδα.

Ούτε φωνή, ούτε ακρόαση
δεν έχω από σένα,
Άραγε πια δε μ’ αγαπάς,
δε νοιάζεσαι για μένα;

Πολλοί μου λένε ο γιατρός
του πόνου είναι ο χρόνος,
μα πως να γιανει μια πληγή
σαν είσαι πάντα μόνος.

Όντε περνάς από τη σκέψη μου
τότες τη γαληνεύεις,
γιατί τσι διώχνεις τα κακά
και τηνε συντροφεύεις.

Έβαλα στο ποτήρι μου
λίγο κρασί και πίνω,
δακρύζω γι άλλη μια φορά
ξέρω, μόνη θα μείνω.

Λένε ότι τη μοναξιά
την επιλέγει κάποιος,
το λένε όσοι έχουνε
πολύ μεγάλο θράσος.

Είχα κι εγώ ένα όνειρο
μα τώρα είμαι μόνη,
να μουτζουρώνω το χαρτί
και να με τρώνε οι πόνοι.

H μοναξιές είναι πολλές
κολλάνε στους ανθρώπους,
μιζέρια φέρνουν κι ενοχές
τους μισερώνουν όλους.

H μοναξιά δε σου μιλά
η μοναξιά σε βρίζει,
χαίρεται την κατάντια σου
και να σε βασανίζει.

Στη μοναξιά μου η σκέψη σου
παρηγοριά μου δίνει,
όπως στον τοξικομάνη
που ζει με την μορφίνη.

Σκέψου να ‘ρθει μια εποχή
και να ‘σαι μοναχή σου,
πες μου τότε τι νόημα
θα έχει η ζωή σου.

Δεν ξημερώνει η βραδιά
χωρίς την θύμηση σου,
και μη μ’ αφήνεις μοναχό
θέλω να ζω μαζί σου.

Μην πεις πως νοιώθεις μοναξιά
γιατί δεν σε πιστεύω,
αφού ξεχνώ απάνω σου
την σκέψη μου και φεύγω.

Με τη φωτογραφία σου
μέσα στην αγκαλιά μου,
φαντάστηκα πως μου μιλείς
και δάκρυσα καρδιά μου.

Όταν θα νιώσεις μοναξιά
ψάξε να βρεις το ταίρι,
που κάποτε σ’ αγάπησε
και τώρα υποφέρει.

Μακριά σου η ώρα δεν περνά
θαρρώ πως είναι χρόνος,
μόνο κοντά σου είναι καλά
δεν θέλω να ‘μαι μόνος.

Όταν θα νιώσεις μοναξιά
φέρε με στο μυαλό σου,
κι εγώ θα γίνω αστραπή
να με θωρείς εμπρός σου.

Χαμένη αγάπη που φύλαξα
για πάντα στην καρδιά μου,
Θα’ ναι αιτία μια ζωή
να ζω στη μοναξιά μου.

Ξημέρωσε κι αμοναχός
ξύπνησα πάλι φως μου,
έλα κι ας είν’ και στ’ όνειρο
λίγη χαρά και δως μου.

Δεν με φοβίζει η μοναξιά
ούτε και νιώθω πόνο,
λυπάμαι που σε γνώρισα
και τώρα μετανιώνω.

Ήθελα και να κάτεχα
γιάντα στέκω μονάχη,
κι η σκέψη με τη μοναξιά
πάλι θα δώσει μάχη.

Σαν ναυαγός στη θάλασσα
σε κύματα αφρισμένα,
σα βάρκα με δίχως πανιά
μοιάζω χωρίς εσένα.

Όταν θα νιώθεις μοναξιά
και πίκρα να σε δέρνει,
δίνε φτερά στον λογισμό
κοντά μου να σε φέρνει.

Βρέχει και μόνος μου περνώ
μέρες πού’ ναι για δύο,
πονώ που εσένα ολ’ αυτά
σου φαίνονται ένα αστείο.

Με τη θηλιά τσι μοναξιάς
πνίγομαι κάθε τόσο,
γιατί ποτέ δεν έτυχε
κοντά μου να σε νιώσω.

Θα ‘θελα να ‘σουνα εδω
να σε ‘χω αγκαλιά μου,
να μην δακρύζουν και πονούν
τα μάτια τα δικά μου.

Θα προτιμούσα μοναχός
να ζω σαν τον εργένη,
παρά με μια κουζουλή
που δε καταλαβαίνει.

Μόνη μου πως να πορευθώ
και που να επιστρέψω,
χωρίς εσένα είμαι μίση
κι’ ίσως να μην αντέξω.

Και ‘σύ τη μαύρη μοναξιά
Φεγγάρι τη φοβάσαι,
γι’ αυτό με τ’ άστρα τ’ ουρανού
παρέα θέλεις να’ σαι!

Κάθε φορά που με χτυπούν
της μοναξιάς οι πόνοι,
σε φέρνω μες την σκέψη μου
για να μην νοιώθω μόνη.

Η μοναξιά είναι καημός
που με πιοτό δε σβήνει,
όσο κι’ αν πίνεις να ξεχνάς
τόσο θυμάσαι κείνη.

Όπου κι αν είναι τα πουλιά
θλιμμένα κελαηδούνε,
μαζί με μένα φαίνεται
και αυτά σ’ αναζητούνε.

Μου λείπεις μα τη σκέψη σου
πάνω μου γιασεμί μου,
μέρα και νύχτα αισθάνομαι
σαν χάδι στο κορμί μου.

Η μοναξιά πολλές φορές
τη σκέψη ξεκουράζει,
κι άλλες φορές που γίνεται
γκρεμός και σε τρομάζει.

Έμαθα ‘γω κι αμοναχός
και δεν παραπονούμαι,
και μαγερεύγω και δειπνώ
και θέτω και κοιμούμαι.

Δε ξημερώνει η νυχτιά
οντε δε σ’ αγκαλιάζω,
και δε μπορώ τον πόνο μου
μόνος να παγουδιάζω.

Δεν την ενιώθω την αμοναξά
η σκέψη σου κοντά μου,
και κάθε γλυκιά ανάμνηση
γίνετε συντροφιά μου.

Είναι στιγμές που θες δε θες
στη σκέψη θα με βάνεις,
σε ότι λες σε ότι θες
μα και σε ότι κάνεις.

Εξύπνησα και σήμερα
και στο μυαλό μου σ’ έχω,
έλα για λίγο να σε δω
γιατ’ άλλο δεν αντέχω.

Στη φυλακή τη σκέψη μου
τη κλείνω να μη φύγει,
γιατί στο κάθε γυρισμό
παλιές πληγές ανοίγει.

Ο χρόνος δεν είναι γιατρός
και δεν γιατρεύει πόνους,
μον’ τυραννεί τους ανθρώπους
και τους αφήνει μόνους.

Ψηλό δεντρί της μοναξιάς
γιαντα πάλι φυτρώνεις,
στα φύλα ευαίσθητης καρδιάς
και την εμαραζώνεις.

Η ερημιά μου εγίνηκε
ο τόπος που μ’ αρέσει,
γιατί υπάρχει δίπλα μου
η αδειανή σου θέση.

Η μοναξιά κ’ η ερημιά
μαλώνανε αντάμα,
σε ποιά το πιο πικρότερο
να κάμει ο μόνος τάμα.

Να ‘ταν βαντέμα η μοναξιά
θρουλί θα ’ταν η θλίψη,
όνειρο που σταμάτησε
την πίκρα για να κρύψει.

Παλιά μου φίλη μοναξιά
εσύ μου ‘μεινες μόνο,
να με βοηθάς να ξεπερνώ
κάθε δικό μου πόνο.

« ‹ 1 2 3 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Μοναξιά

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture