ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Όνειρο

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 339 καταχωρήσεις σε 7 σελίδες
Σελίδα 2
«  ‹  1 2 3 4 5  ›  »
Μην έρχεσαι στα όνειρα,
είναι σκληρό για μένα,
κάθε πρωί να τα θωρώ
τα μάτια μου κλαμένα.
Βραδιάζει και παρακαλώ
ποτέ μην ξημερώσει,
στ’ όνειρο για σε θωρώ
ο νους μου να μερώσει.
Σ’ όλο τον κόσμο βρέχει ο Θεός
και ‘κει που στέκεις λιάζει,
κορμί δεν εγεννήθηκε
στον κόσμο να σου μοιάζει.
Πολλές φορές τα όνειρα
φουρτούνα τα ταράζει,
γιατί η μορφή σου θάλασσας
αγριεμένης μοιάζει.
Χαμογελώ στον ύπνο μου
στ’ όνειρο σαν προβάλλεις,
γιατί μωρό μου ζεστασιά
στην αγκαλιά μου βάζεις.
Mαζί σου ονειρεύτηκα
τη ζήση να περάσω,
όμως δεν εκατόρθωσα
στο όνειρο να φτάσω.
Στ’ όνειρο πάλι αν σε δω
ρίγος θα με τυλίξει,
και του σεβντά μου το χορό
ποιος θα τον σταματήσει.
Παρηγοριά στον ύπνο μου
σε βλέπω μα η σκέψη,
δε θα τ’ αφήσει τ’ όνειρο
ποτέ να ζωντανέψει.
Απόψε πάλι θα σε δω
στ’ όνειρο και θα κλάψω,
γιατί στ’ αλήθεια δεν μπορώ
εγώ να σ’ αγκαλιάσω.
Δεν ξανακάνω όνειρα
και σχέδια μεγάλα,
γιατί θα μείνουνε κι αυτά
όνειρα ωσάν και τ’ άλλα.
Δεν ξανακάνω όνειρα
γιατί όλα ναυαγούνε,
στου πόνου τον ωκεανό
προτού λιμάνι βρούνε.
Δε θέλω με τα όνειρα
τη ζήση να περάσω,
θέλω αληθινές χαρές
κι εγώ να δοκιμάσω.
Είναι γραφτό του δυστυχή
τ’ όνειρο να τελειώσει,
του ήλιου τ’ άδικου φονιά
τσ’ αχτίνες σα θα νιώσει.
Συντρίμμια οι ακρογιαλιές
έχουνε πλημμυρίσει,
Απ’ τα δικά μου όνειρα
που ‘χουνε ναυαγήσει.
Δεν ξανακάνω όνειρα,
όνειρα πια μεγάλα,
γιατί όλα τα όνειρα
θα είναι όπως τ’ άλλα.
Ζω μ’ ένα όνειρο κρυφό
ίσως και ξεδειλιάνει,
καμιά φορά ξερό κλαδί
σε βράχο απάνω πιάνει.
Ήθελα να ‘σαι όνειρο
να έρχεσαι τα βράδια,
να μην πομένω μοναχός
στο ύπνου τα σκοτάδια.
Όνειρα ανεκπλήρωτα
όνειρα ξεχασμένα,
από την ώρα που’ φυγε
εκείνος από μένα.
Μια νύχτα ζήτησα να ‘ρθεί
το όνειρο ν’ αγγίξω,
να νιώσω την αγάπη του
και σαν κερί να σβήσω.
Τη νύχτα πέφτει η σιωπή
κι ανοίγει η καρδιά μου,
πινέλο γίνεται κι αυτή
και βάφει τα όνειρα μου.
Όλοι μιλούν για όνειρα
μα τα δικά μου εμένα,
σε πέντε τάβλες τα ‘βαλα
να’ ναι απομονωμένα.
Ζήσε εσύ στα όνειρα
ελεύθερη να είσαι,
γιατί θαρρώ πως στη ζωή
όλα μου τα αρνείσαι.
Ενός ονείρου θα ‘κλουθώ
να μπω στην αγκαλιά σου,
αφού μωρό μου βρίσκομαι
χιλιόμετρα μακριά σου.
Όταν κοιμούμαι και θα δεις
το γέλιο μου να βγαίνει,
είναι η ώρα που ‘ρχεται
στο όνειρο και μπαίνει.
Εγώ θα κάνω όνειρα
για σένα και για μένα,
ασχέτως πως θα βρίσκεσαι
φως μου σε χέρια ξένα.
Tο πιο όμορφο απ' τα όνειρα
που βλέπω κάθε βράδυ,
είναι πως έχει ξαστεριά
κι η θάλασσα είναι λάδι.
Ακόμη και στον ύπνο μου,
κι εκειά με βασανίζεις,
γιατί ‘ρχεσαι στα όνειρα
δίχως να με αγγίζεις.
Ξύπνα μα όνειρο ποτέ
αληθινό δε βγαίνει,
απλά την νύχτα πιο γλυκά
την κάνει και διαβαίνει.
Αν τύχει και έρθει στ’ όνειρο
λίγο πριν ξημερώσει,
με μάτια σφαλιστά ξυπνώ
τ’ όνειρο μην τελειώσει.
Είσαι τ’ αγνό μου όνειρο
και η γλυκιά πνοή μου,
θα σ’ αγαπώ κι ας γίνεται
μαρτύριο η ζωή μου.
Όσα ‘ναι τ’ άστρα τ’ ουρανού
κι ακόμα άλλο ένα,
τόσα ‘χω κάνει όνειρα
ματάκια μου για σένα.
Όταν στον ύπνο μια βραδιά
κλείσεις τα βλέφαρά σου,
ενός ονείρου θα κλουθώ
να μπω στην κάμαρά σου.
Ζήσε εσύ στα όνειρα
ελεύθερη να είσαι,
γιατί θωρώ πως στη ζωή
όλα μου τα αρνείσαι.
Αν θες να κάνεις όνειρα
κάνε δυστυχισμένα,
για να σου μείνει η χαρά
που δε θα βγει κιανένα.
Συντρίμμια μες τη θάλασσα
κι έχει η στεριά γεμίσει,
είναι δικά μου όνειρα
που ‘χουνε ναυαγήσει.
Τσι θάλασσας τα κύματα
ρωτώ μα δε μου λένε,
τα όνειρα που ‘καμα για σε
βουλιάξανε γη πλένε.
Τα όνειρά μου γκρέμισες
πατείς τα και ματώνω,
μα δε σου εύχομαι ποτέ
να νιώσεις ίδιο πόνο.
Εσβήσανε τα όνειρα
που’ χα και φέγγανέ μου,
τάξε πως ήτανε κεριά
στη ταραχή τ’ ανέμου.
Τα όνειρα καμιά φορά
κυλούνε σ’ ένα δάκρυ,
γιατί δεν μπόρεσαν ποτέ
να φτάσουν σ’ άλλη άκρη.
Τα όνειρά μου δεν μπορείς
εσύ να τα πατήσεις,
γιατί ποτέ δε σου δωσα
το λόγο να τ’ αγγίξεις.
Δώσε μου το δικαίωμα
να ακούσω την καρδιά σου,
να κάνω οπωσδήποτε
αλήθεια τα όνειρα σου.
Δεν ξαναπλάθω όνειρα
γιατί η αυγή τα παίρνει,
και είναι σκέτη απογοήτευση
κάθε που ο ήλιος βγαίνει.
Να ξέρεις πως κάθε φορά
που κάνω μια κλήση,
σε σκέφτομαι και κυνηγώ
το όνειρο μην σβήσει.
Ακόμη και στο όνειρο
θέλει να υποφέρω,
ρωτώ τηνε αν μ’ αγαπά
και λέει μου δεν ξέρω.
Σε βλέπω σ’ άλλη αγκαλιά
μα δε με ενδιαφέρει,
στο όνειρο μου θα γενείς
ξανά δικό μου ταίρι.
Ήθελα και να κάτεχα
αν μ’ έχεις στο μυαλό σου,
κι αν τα βράδια με θωρείς
συχνά στο όνειρό σου.
Καμιά φορά το όνειρο
που χτίζεις πολύ χρόνο.
γίνεται στάχτη και καπνός
σε μια στιγμούλα μόνο.
Όσα κι αν έκανα όνειρα
χαθήκανε στ’ αστέρια,
έτσα που χάνεσαι κι εσύ
μέσα σε ξένα χέρια.
Αν τύχει κι μ’ ονειρευτείς
κι ο ύπνος σου χαλάσει,
με φτάνει που από τη σκέψη σου
θα’ χω κι εγώ περάσει.
Την ίδια χάρη πάντοτε
ζητώ απ’ το φεγγάρι,
να δω ξανά το όνειρο
που ήμασταν ζευγάρι.
«  ‹  1 2 3 4 5  ›  »