ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Όνειρο

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 339 καταχωρήσεις σε 7 σελίδες
Σελίδα 4
«  ‹  1 2 3 4 5 6 7  ›  »
Φεγγάρι μου που βρίσκεσαι
κοντά της σαν κοιμάται,
στείλε δικό μου όνειρο
εμένα να θυμάται.
Πόλεμο κάνω της καρδιάς
να μη χτυπά για σένα,
και ξανακτίζει όνειρα
παλιά και γκρεμισμένα.
Πριν κοιμηθώ στολίζομαι
να ‘μ όμορφος για σένα,
μήπως σε δω στα όνειρα
τα μοσχομυρισμένα.
Αν τριγυρνούν τα όνειρα
και βγαίνουνε χαμένα,
είναι που λόγια είπαμε
αγάπης ξεχασμένα.
Γρήγορα με ξέχασες
μελαχρινή μου βιόλα,
και γκρέμισες τα όνειρα
που ‘χα χτισμένα όλα.
Μόνο στα όνειρα μπορώ
ν’ αγγίζω το κορμί σου,
την αναπνιά σου να γροικώ
να νιώθω το φιλί σου.
Δε θέλω μπλιό μου να σε δω
μήτε στα όνειρά μου,
γιατί ‘σαι ψεύτρα και πληγές
γέμισες την καρδιά μου.
Απελπισία μ’ έζωσε
σαν μίσεψες μακριά μου,
γιατί γκρέμισες βίαια
όλα τα όνειρά μου.
Τι να την κάνεις την χαρά
που ‘ναι με ψευδαισθήσεις,
στο παρελθόν το όνειρο
ανήκει όταν ξυπνήσεις.
Το πιο γλυκό μου όνειρο
Θεέ μου αλήθεια να ’ναι,
την ώρα που θα ξεψυχώ
στην αγκαλιά μου να ’ναι.
Η σκέψη μου με το μυαλό
ποτέ δεν συμφωνούνε,
γι’ αυτό όλα τα όνειρα
που κάνω ναυαγούνε.
Πάντα την νύχτα έρχεσαι
μέσα στα όνειρα μου,
γιατί τη μέρα δεν μπορείς
να βρίσκεσαι κοντά μου.
Δεν θέλω μέρα να θωρώ
ήλιος ας μην προβάλει,
κι έτσι μπορεί στο όνειρο
κοντά μου να’ ρθει πάλι.
Πες μου μικρό μου αν έρχομαι
στ’ όνειρο όταν κοιμάσαι,
κι όταν ξυπνάς και χάνεις με
χαίρεσαι η λυπάσαι.
Πάψε να ζεις με όνειρα
γιατί η αυγή χαράζει,
και πλησιάζει το πρωί
που τόσο σε τρομάζει.
Στον ύπνο μου πολλές φορές
χαίρομαι κι υποφέρω,
που σε θωρώ και δε μπορώ
κοντά μου να σε φέρω.
Απ’ όταν γνωριστήκαμε
πόνο δεν έχω νοιώσει,
φοβάμαι μήπως είν’ κι αυτό
όνειρο και τελειώσει.
Ώρα που χάνεται η αυγή
κι ο ήλιος πάει να φέξει,
σε χάνω από τα όνειρα
μα φέρνω σε στη σκέψη.
Όσα θυμάσαι απ’ τη ζωή
τα λένε αναμνήσεις,
μα πώς το λένε τ’ όνειρο
που σβήνει πριν το ζήσεις.
Δεν το κατέχω το γιατί,
τα όνειρα βαστάνε,
από την νύχτα ως το πρωί,
κι ύστερα σταματάνε.
Όνειρα πλέκω μυστικά
σκέψεις κρυφές ταιριάζω,
δεν μαρτυρώ για πιο κορμί
τον λογισμό κουράζω.
Απόψε πάλι ήμασταν
μαζί σ’ ονείρου τόπους,
ω το παντέρμο τ’ όνειρο
πως ξεγελά τσ’ ανθρώπους.
Έλα μια νύχτα στ’ όνειρο
κοντά μου να καθίσεις,
ότι στερούμε ξυπνητός
νύχτα να μου χαρίσεις.
Όλοι γλυκιά σε λένε αυγή
μα ‘σαι πικρή για μένα,
γιατί χιλιάδες όνειρα μου
‘χεις γλυκά σβησμένα.
Από μικρός το ήθελα
να μάθω να πετάξω,
και σαν το Δαίδαλο και γω
δυο φτερά να φτιάξω.
Έλα ξανά στο όνειρο
την πόρτα μη χτυπήσεις,
Ξεκλείδωτη’ ναι να ρχεσαι
όποτε το θελήσεις.
Ήθελα να’ μαι όνειρο
που’ ναι άφθαρτο στο χρόνο,
για να ρχομαι στον ύπνο σου
τις νύχτες να τρυπώνω.
Κάμε γραφτή τη σκέψη σου
τι σκέφτεσαι να μάθω,
να δω ανε βγούνε αληθινά
τα όνειρα που πλάθω.
Οψάργας ονειρεύτηκα
πως ήρθε και με φίλιε,
κι επρόβαλες και ξύπνησα
ανάθεμά σε, ήλιε.
Όσα χαλίκια βρίχνονται
σ’ ένα μακρύ ακρογιάλι,
τόσα για σένα έχασα
όνειρα μα χαλάλι.
Γαλάζιου ονείρου έμοιαζε
η σχέση μου μαζί σου,
μα έφυγες και ‘πόμεινε
μόνο η θύμηση σου.
Πέντε λεπτά πριν κοιμηθείς
φέρε με στο μυαλό σου,
η σκέψη σου να μ’ οδηγεί
να έρθω στ’ όνειρο σου.
Απ’ τα χιλιάδες όνειρα
ένα ‘θελα να γίνει,
όταν θα με κηδεύουνε
να κλαίει μόνο εκείνη.
Στα ψέματα σ’ αγάπησα
μα τώρα νιώθω μόνο,
μες τα τρελά μου όνειρα
αληθινά τον πόνο.
Έκανα όνειρα για σε
μα μου τα πήρε άλλη,
και νιώθω ολομόναχη
στου Χάρου την αγκάλη.
Έλα κι απόψε να με βρεις
σε κάποιο όνειρο μου,
αφού την μέρα δεν μπορώ
να σ’ έχω στο πλευρό μου.
Την πόρτα του ονείρου μου
έχω ανοιχτή για σένα,
για να’ ρχεσαι και να ξεχνώ
όλα τα περασμένα.
Μην έρθεις νύχτα χάρε μου
έλα τσ’ αυγής την ώρα,
Να’ χω κοντά μου τ’ όνειρο
να το βαστώ πολύ ώρα.
Ήχους καμπάνας νεκρικούς
ακούω στα όνειρα μου,
φαίνεται πως σε θάβουνε
για πάντα στην καρδιά μου.
Απόψε σ’ είδα σ’ όνειρο
ολονυχτίς το βράδυ,
και μου’ πες θα χωρίσουμε
αν πάω ‘γω με άλλη.
Στα βάθη των ονείρων μου
σε βλέπω κάθε βράδυ,
ξυπνώ κοιτάζω να σε δω
μα συναντώ σκοτάδι.
Στο πέρασμα σου ανθίζουνε
λουλούδια μαραμένα,
και ξαναζωντανεύουνε
όνειρα ξεχασμένα.
Εσύ ‘σαι ένα όνειρο
που μου’ στειλε η μοίρα,
κι αν -ε- δε βγει αληθινό
θα’ χω μεγάλη πίκρα.
Μια καταιγίδα ξαφνική
ξεσπά στον έρωτα μας,
και γίνανε ερείπια
όλα τα όνειρα μας.
Πρέπει πως δεν με σκάφτεσαι
γι’ αυτό και δεν με φέρνεις,
στο όνειρο κάθε βραδιά
δεν το καταλαβαίνεις.
Με απαρνιέσαι θες δεν θες
κάθε βραδιά μωρό μου,
που θέλω μα δεν έρχεσαι
φως μου στο όνειρο μου.
Σε σκέπτομαι μα οντε σε δω
στον ύπνο μου μικιό μου,
απ’ την πολλή χαρά ξυπνώ
και χάνω τ’ όνειρο μου.
Ξυπνώ μα όνειρο ποτέ
αληθινό δεν βγαίνει,
απλά τη νύχτα πιο γλυκιά
την κάνει και διαβαίνει.
Κάνε την σκέψη μου όνειρο
και το όνειρό μου αλήθεια,
η δώς μου ψεύτικες χαρές
να πλάσω παραμύθια.
Μια νύχτα τη ‘νειρεύτηκα
κι ‘πα στο Θεό να δώσει,
στο όνειρο να ξαναρθεί
και ας με ξαναπροδώσει.
«  ‹  1 2 3 4 5 6 7  ›  »