ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Ερωτικές

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 700 καταχωρήσεις σε 14 σελίδες
Σελίδα 4

« ‹ 1 2 3 4 5 6 7 › »

Φεγγάρι αν τύχει και τη δεις
όντε θα βγεις σεργιάνι,
μη φοβηθείς σαν αισθανθείς
το φως σου να λιγιάνει.

Ανάθεμα σε ως μ' έκαμες
κι αν θέσω δεν κοιμούμαι ,
κι αν κάθομαι κι αν πορπατώ
εσένα συλλογούμαι.

Να 'χε πουλιέται ο έρωτας
θα σού 'δινα έναν τόνο,
να σου μαράνω τη καρδιά
να νιώσεις λίγο πόνο.

Πάλεψε πάλι η καρδιά
στον έρωτα ν' αντέξει,
μα δεν εβρήκε σύμμαχο
του λογισμού την τέρψη.

Ο έρωτας ο πλανευτής
ψαρεύει μες στα μάτια,
άγκυρα ρίχνει τσι καρδιάς
τα πλουμιστά παλάτια.

Χρυσοί αγγέλοι πλέξανε
τη ρόδινη ματιά ντου,
και στάζει μέλι εξ' ουρανού
για να μεθώ κοντά ντου.

Δροσιά 'ναι ανοιξιάτικη
και θερινή αυγούλα,
ήλιος στο καταχείμωνο
κάθε ματιά ντου φρούδα.

Οσαν τα μάτια σου όμορφος
ήταν ο έρωτας σου,
όμως δεν μου φανέρωσες
τι έκρυβε η καρδιά σου.

Έχει φωνή αγγελική
που όποιος δε την αντέξει,
στου έρωτα το γλυκό χαμό
ευθύς θα πάει να πέσει.

Τ' όνομα όμως ήλιε μου
τση κοπελιάς δε ξέρω,
για σαν εκείνηνε θωρώ
πρόταση δεν προφέρω.

Μ' έχει δεμένο με δεσμά
γλυκά σαν τη θωριά της,
που θα τα λύσουν μοναχά
τα χέρια τα δικά της.

Κρύψε τη νύχτα, κρύψε τη
να μη μπορώ να βλέπω,
αυτά τα μάτια που 'καναν
εμέ να μην αντέχω.

Μπας και λυθούνε τα δεσμά
και το μυαλό ξυπνήσει,
και προσπαθήσει η ψυχή
χωρίς αυτή να ζήσει.

Πόσο ζηλεύω τη βροχή
κάθε φορά που πέφτει,
κολλάει μες τα ρούχα του
κι όποτε θέλει φεύγει.

Σε μια θάλασσα άγρια
πλέει ο έρωτας μας,
μα θα τα καταφέρουμε γιατί
είναι ο Θεός κοντά μας .

Για κοίταξε τον ουρανό
και κοίταξε και 'μένα,
και αν έχεις πίστη πίστεψε
πως ζω μόνο για σένα.

Εφάγανέ με οι έννοιες σου
κ' οι γι-αναστεστεναγμοί σου,
απού θα φάνε μαχαιριές
και μπάλες το κορμί σου.

Κι αν υποφέρω στη ζωή
για σε, δε μετανιώνω,
μου δίνεις φώς μου τη χαρά,
μ' ένα φιλί σου μόνο.

Το σύγνεφο τον ουρανό
βαριά σαν τον σκεπάζει,
τα μάτια σου φεγγοβολούν,
γι' αυτό και δε με νοιάζει.

Απ' τα χειλάκια σου τα δυο
ήπια να ξεδιψάσω,
μα η δίψα μου μεγάλωσε
και πως να τη χορτάσω.

Πολλές φορές με έκλεινες
μες τη θερμή αγκαλιά σου,
και μέθαγα σα να' πινα κρασί,
με τα φιλιά σου.

Όποια κι αν είναι η σκιά
πού ’χει το πρόσωπο σου,
εγώ την κάνω όνειρο
μέχρι το γυρισμό σου.

Βασιλικού τη μυρωδιά
θυμίζει τ’ άρωμά σου,
λαχτάρα πού 'χω στη καρδιά
για να βρεθώ κοντά σου.

Του έρωντά σου αθιβολές
στο νου μου όντε θα 'ρθούνε,
παραπονιάρικους σκοπούς
τα χείλη τραγουδούνε.

Παράξενο μου φαίνεται
γι' αυτό αναρωτιέμαι,
αφού μου πήρε την καρδιά
πως στη ζωή κρατιέμαι.

Εγχείριση ανοιχτής καρδιάς
θέλω, μα δεν θα κάνω,
για να μη σβήσει τ' όνομα
που είναι γραμμένο απάνω.

Ο έρωτας τα βέλη ντου
τα ΄ριξε στην καρδιά μου,
παράνομα να σ΄ αγαπώ
λαθραίε έρωτά μου.

Θα σε αφήσω άμα θα βγει
ο ήλιος απ' τη δύση,
πραμα που είναι αδύνατο
δε το επιτρέπει η φύση!

Να 'χα αετού την δύναμη
να 'νοιγα τα φτερά μου,
να σε' βλεπα από ψηλά
μελαχρινέ έρωτα μου.

Να 'χα φτερά να πέταγα
για μια στιγμή κοντά σου,
και να την νοιώσω την χαρά
μέσα στην αγκαλιά σου.

Θωρώ τη μια, τη σκέφτομαι
την άλλη και φοβούμαι,
ήθελα και να κάτεχα
γιάντα στενοχωρούμαι.

Με έκανες μ' ένα φίλημα
τρελά να σ' αγαπήσω,
θα μείνεις στην καρδούλα μου
μέχρι να ξεψυχήσω.

Μαζί να πιούμε το κρασί
που λαχταρούσα χρόνια,
αυτό που πίνει ο έρωτας
και φτερουγίζει αιώνια.

Ήθελα και να κάτεχα
ποτέ δεν έχει κλάψει;
Δεν μέθυσε από έρωτα
τα δάκρυα να κάψει;

Είσαι αέρας δυνατός
και γω φτωχό λουλούδι,
που με φυσάς και γίνεται
η ερημιά τραγούδι.

Αν γίνουν τα βουνά χαρτί
και η θάλασσα μελάνι,
το να σου γράψω σ' αγαπώ
θαρρώ πως δε με φτάνει.

Όταν σε βλέπω κοπελιά
μπροστά μου να διαβαίνεις,
μου τη ραγίζεις την καρδιά
δεν το καταλαβαίνεις;

Η σκέψη έγινε πουλί,
κοντά σου φτερουγίζει,
σου δίνει απαλό φιλί,
και σε καληνυχτίζει.

Του έρωτά μου πες το ναι
τι αν μείνεις στα όνειρά μου,
για πάντα θε να κοιμηθώ,
να σ' έχω εκεί, κυρά μου.

Τα χείλη της στα χείλη μου
γλυκό είν' τ' άρωμά τους,
τα μάτια της στα μάτια μου
κι αχός ανάμεσά τους.

Τα δυο σου μάθια σα θωρώ
μικιό μελαχρινό μου,
σα τον Χριστό στον κόρφο μου
τα έχω φυλαχτό μου.

Εχάρισά σου την καρδιά
τον κόσμο, το φεγγάρι,
μα συ απ' την αγάπη μου
δεν ήπηρες χαμπάρι.

Στον έρωντα σου κοπελιά
μπορώ να θυσιάσω,
όλη την άλλη μου ζωή
ήσαμε να γεράσω.

Απόψε Παναγιά μου
χάρη θα σου ζητήσω,
να τηνε δω στον ύπνο μου
κι ας μη ξαναξυπνήσω.

Σαν παίζεις και σαν τραγουδείς
σκυμμένος εις το ούτι,
να 'χα λίγη απ' τη σκέψη σου
μες στη στιγμή ετούτη.

Ας ήμουνα το όνειρο
που βλέπεις κάθε βράδυ,
και το κρατείς σα φυλαχτό
η αυγή να μην το πάρει.

Σκοπός ας ήμουνα γλυκύς
που σου 'ρχεται στα χείλη,
και τραγουδείς απ' την καρδιά
σαν έρχεται το δείλι.

Ας ήμουνα το ούτι σου
που το κρατείς τα βράδια,
και πάλλεται στα χέρια σου
και τρέμει απ' τα χάδια.

Άμα δε βγεις φεγγάρι μου
τ΄ αστέρια δε μπορούνε,
την λάμψη σου να δώσουνε
όσα πολλά κι αν βγούνε.

Το χάρο παρακάλεσα
παράταση να δώσει,
τώρα που ζω το όνειρο
κοντά να μη σιμώσει.

« ‹ 1 2 3 4 5 6 7 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Ερωτικές

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture