ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Παράπονα

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 198 καταχωρήσεις σε 4 σελίδες
Σελίδα 4

« ‹ 1 2 3 4 › »

Δε θέλω λόγια να μου λεν
κι αν άκουσα χιλιάδες,
πράξεις αγάπης θέλω δα
κι όχι γλυκολογάδες.

Άδικοι είναι της ζωής
πολλές φορές οι νόμοι,
και αγαπάμε πάντοτε
αυτό που μας πληγώνει.

Ερωτικό παράπονο
ο στεναγμός σου βγάζει,
και σαν θλιμμένη χαραυγή
το πρόσωπο σου μοιάζει.

Μαλώνω με τη σκέψη μου
μα πάντα αυτή κερδίζει,
γιατί χωρίς να θέλω το
‘κεινη σε, σε γυρίζει.

Σαν τον ανθό τσι λεμονιάς
σε φέρνω στο μυαλό μου,
και χάνεται τσι μυρωδιές
κάθε παράπονο μου.

Μια πέρδικα μελαχρινή
τα νεύρα μου χει σπάσει,
μα κάνω εγώ υπομονή
να δω που θα το φτάσει.

Κοπέλα μου σε πίστεψα
και σου’ δωσα αγάπη,
μα εσύ με εξαπάτησες
και πλήρωσα τα λάθη.

Λάθη και πάθη στη ζωή
πολλά έχω καμωμένα,
και τώρα τα πληρώνομαι
μικιό μου από σένα.

Από την Κρήτη έφυγα
και έφτασα ως την Τήνο,
μα γκαντεμιά με κυνηγάς
να δω ηντα θ’ απογίνω.

Θαρρείς πως είσαι μοναχή
στο κόσμο τον απάνω,
μα μια ματιά να κάμω ετσέ
χίλιες αγάπες κάνω.

Όμορφο ήσουν παρελθόν
μ’ άσε να προχωρήσω,
και ας ξέρω ότι έζησα
ίσως μη ξαναζήσω.

Άδικος είναι ο θεός,
και 'χω να στ’ αποδείξω,
αφού μας δίνει μια ζωή
και αυτήν την παίρνει οπίσω.

Με πόνεσες, με πλήγωσες
μ’ άφησες μαύρο χάλι,
μα κάποτε επλάγιαζες
στην εδική μου αγκάλη.

Μια λέξη μόνο στη ζωή
‘ποφευγω να μου πούνε,
το σ’ αγαπώ γιατί εύκολα
μπορούν και το ξεχνούνε.

Μια μαχαιριά μεσ’ την καρδιά
έχω εγώ μωρό μου,
κατέχω το πως μ’ αγαπάς
μα δεν το λες μικρό μου.

Παίζεις με την αγάπη μου
μικρή μου που σου δίνω,
την πίκρα με το δάκρυ μου
νερώνω και τη πίνω.

Ένα πουλί εγνώρισα,
ψηλό, μαυροφτεράτο,
στη χέρα μου το χάδευα,
μα ο μπουνταλάς 'φηκά το.

Θα πα γενώ καλόγερος
τα εγκόσμια να αφήσω,
μήπως και μέσα στο κελί
φως μου σε λησμονήσω.

Όσο και αν εβλαστήμησα
την πρώτη του Απρίλη,
τώρα σε βλέπω να φιλείς
όλο και ξένα χείλη.

Δεν είναι κάτι φοβερό
που σου ζητώ αγάπη,
είναι όμως ασυγχώρητο
να με κερνάς το δάκρυ.

Είναι γυναίκα όμορφη
και το καταλαβαίνει,
πάνω στις ανδρικές καρδιές
πατάει και πηγαίνει.

Τον αετό δεν ξεπερνούν
ποτέ τους τα γεράκια,
ετσα ξεχωρίζουνε
οι άντρες απ’ τα αντράκια.

Μαζί σου εξεκίνησα
κι έμαθα την αγάπη,
και τώρα που την έμαθα
όλα τα κάνεις στάχτη.

Δυο, τρία, τέσσερα λεπτά
αγκάλιασε με μόνο,
έλα και ξεβαρέθηκα
να’ χω αγκαλιά τον πόνο.

Εις τα παπούτσια που φορώ
εγώ σ’ έχω γραμμένη,
αφού εσύ κουκλάρα μου
δεν θες να γίνεις ταίρι.

θα βγάλω εισιτήριο
στην Κρήτη να κατέβω,
γιατί μακριά σου άλλο μπλιο
στιγμή δε την παλεύω.

Ψώματα λεν πως μ’ αγαπούν
τα όμορφα σου χείλη,
γιατί το διπλοτσέκαρα
και είναι πρώτη Απρίλη.

Ανάθεμασε αμυγδαλιά
γιαντα δεν μου μαθαίνεις,
πως μες το καταχείμωνο
ανθείς και κομποδένεις.

Αγάπησε με μάτια μου
με τα ελλατώματα μου,
και μ’ όλη την αγάπη μου
που κρύβω στην καρδιά μου.

Διαολισμούς κι αντενασμούς
απου’ χω πάλι οφέτο,
Να’ χω τσ’ αγάπες τρίδιπλες
μα μοναχός να θέτω.

Όσο πολύ και αν με έκαψες
την χάρη δεν στην κάνω,
να πέσω για να περπατάς
στις στάχτες μου απάνω.

Κοπέλα μου και άντε γεια
να φύγεις στο καλό σου,
μα όλα αυτά τα χάλασαν
εσύ και ο εγωισμός σου.

Αν έγραφα μια έκθεση
μ’ αναφορά στον πόνο,
λευκή την κόλλα θα’ δινα,
με τ’ όνομά σου μόνο.

Είμαι για σένα στη ζωή,
παιχνίδι που το πιάνεις,
όταν δεν έχεις τίποτα
σημαντικό να κάνεις.

Δε με ενδιαφέρει ο ασκιανός
δροσιά άμα θα φέρει,
αφού τα φύλλα τσι καρδιάς
δεν φέρνουν καλοκαίρι.

Μην κατακρίνεις τον θεό
που βάσανα σου φέρνει,
σε δοκιμάζει καθ’ αργά
και το πρωί στα παίρνει.

Χάδι δεν ένιωσα ποτέ
απ’ το δικό σου χέρι,
όμως βραδιά δεν πέρασε
τ’ όνειρο μη σε φέρει.

Είναι βαρύ να μη μπορείς
χαρά να δεις ποτέ σου,
και σαν τα αστέρια του ουρανού
να σβήνουν οι ευχές σου.

Πως θες να νιώσω τη χαρά
που ότι κι αν μου’ χες τάξει,
ήτανε μόνο υπόσχεση
και τίποτα στη πράξη.

Εσύγκρινα με το μηδέν
μια σου φωτογραφία,
πολλές οι ομοιότητες
οι διαφορά καμία.

Ερειπωμένη την καρδιά
μ’ άφησες μη γυρίσεις,
γιατί θα κάμω έγκλημα
όπου με απαντήξεις.

Σε αγάπησα, σε φρόντισα,
σε κοίταξα στα μάτια,
κι όμως εσύ μου χάρισες
μια καρδιά κομμάτια.

Μετάνιωσες μου λες πονείς
μα πράμα δεν αλλάζει,
όταν επόναγα εγώ
μου ’λεγες δε με νοιάζει.

Χριστούγεννα και η σκέψη μου
στην πόρτα σου είναι πάλι,
Πρόσεξε μόνο μην τσι πεις...
Φύγε... μας τα’ παν κι άλλοι.

Τα πρέπει γιναν αφορμή
φως μου και δε μιλούμε,
εμείς που κάποτε είχαμε
τόσα πολλά να πούμε.

Αναστενάζω και πονώ
την πιο σκληρή σου κάνω,
δες για την ευτυχία σου
ιντα θυσίες κάνω.

Γιατί το κάνεις τώρα αυτό
μια ζέστη και μια κρύο,
αφού το ξέρω έτοιμο
το έχεις το αντίο.

Ρώτα η λύπη τη χαρά,
τη δύναμη που τη βρίσκει,
που έρχεται και χάνονται,
της μοναξιάς οι ίσκιοι.

« ‹ 1 2 3 4 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Παράπονα

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture