ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Ζωή

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 201 καταχωρήσεις σε 5 σελίδες
Σελίδα 2

« ‹ 1 2 3 4 5 › »

Ζωή μου δίνεις σαν σε δω
θάνατο σαν σε χάνω,
στα χέρια σου κρεμάστηκα
να ζήσω η να πεθάνω.

Είν’ η ζωή μου μια πηγή
κι εσύ 'σαι το νερό μου,
κυλάς μέσα στις φλέβες μου
θολώνεις το μυαλό μου.

΄Ημουνα κράχτης πετεινός,
και δα στα γερατειά μου,
να με τσιμπούνε οι όρνιθες,
δεν το βαστά η καρδιά μου.

Έχει η ζωή πολλούς καημούς
μα ζεις με την ελπίδα,
σαν τα κλαδιά απου μαδούν
μέχρι να βγάλουν φύλλα.

Στις δυσκολίες της ζωής
κι αν κλαις μην καταράσαι,
δέξου τα πάντα φιλικά
ευτυχισμένος να 'σαι.

Κόντρα μου πάει η ζωή
κι όλο κακίες μου βγάνει,
να 'γω 'χω αντάρτικη καρδιά
που όλο κουράγιο κάνει.

Ο άντρας που 'χει μυστικά
και δε τα φανερώνει,
σε μια γωνία κάθεται
και τονε τρώνε οι πόνοι.

Σαν τις αποψινές χαρές
δεν είδα 'γω ποτέ μου,
κι από τα βάθη της καρδιάς
σ' ευχαριστώ Θεέ μου.

Δε μπαίνεις στον παράδεισο
όσα κεριά αν ανάψεις,
αν με τον πόνο του αλλουνού
και 'συ μαζί δεν κλάψεις.

Τσιγκλά η θύμηση το νου
πίσω τονέ γυρίζει,
βράζει το αίμα και κυλεί
κι ο μπέτης φτερουγίζει.

Δεν το θυμάμαι στη ζωή
άνθρωπο να' χω βλάψει,
θα μετανιώσει όμως πικρά
όποιος θα με πειράξει.

Ζωή κι αγάπη οι δυο μαζί
τί ταιριαστό ζευγάρι,
είν’ η αγάπη λούλουδο
κι είν’ η ζωή κλωνάρι.

Θέλω να ζήσω τη στιγμή
κι ύστερα ας πεθάνει,
κι ας προσπεράσει κι ας χαθεί
μα θα της πω χαλάλι.

Έσβησε ο αέρας το κερί
που κράτουνα στη χέρα,
κι είναι σκοτίδι η ζωή
για μένα νύχτα μέρα.

Ζωή μ’ ελπίδες δε τη ζω
καλιά ζωή να χάσω,
στο κάτω κόσμο έχει ο Θεός
το γέλιο να χορτάσω.

Ζωή μου στέρησες πολλά
ακόμα και υγεία,
έσπασες την καρδούλα μου
μ’ άφησες μόνη, κρύα.

Ζωή σ’ αγάπησα πολύ
μα εσύ με απαρνιέσαι,
τα νιάτα μου σου τα 'δειξα
γιατί μου τα αρνιέσαι;

Πάνω απ' όλα στη ζωή
τα λάθη μου αγαπάω,
γιατί με κάνουν πιο καλά
τον κόσμο να κοιτάω.

Από τότε που γεννήθηκα
όνειρα μόνο κάνω,
γιατί το χτίζω τ' αύριο
σε μιαν ελπίδα πάνω.

Ήλιος ζεσταίνει το παιδί
και η μάνα το γητεύει,
και σαν τελειώσει το στρατό
παίζει φτερό και φεύγει.

Σαν το ζητιάνο που τραβά
το δρόμο του θλιμμένος,
για σένα ζω μες στη ζωή
μόνος και ξεχασμένος.

Να 'ρχονται μέρες γιορτινές
καθημερνώς για σένα,
κι ως τα βαθιά γεράματα
να ζεις ευτυχισμένα.

Τι είναι άραγε η ζωή
που έρχεται και φεύγει,
σαν ένα τρένο που περνά
κι ανθρώπους όλο παίρνει.

Την πόλη τη βαρέθηκα
άλλο δε με σηκώνει,
στα όρη θα 'θελα να ζω
όχι μες στο σαλόνι.

Υπάρχουνε κάποια παιδιά
που ζουν μέσα στη θλίψη,
ίσως γιατί δεν μπόρεσαν
να δουν ποτέ τη δύση.

Τρία καλά’ ναι στον ντουνιά
και σε αυτή την ζήση,
η νιότη και η λεβεντιά
και το καλό κορίτσι.

Στην προηγούμενη ζωή
μαζί είχαμε ζήσει,
γι αυτό κι εγώ στην τωρινή
ελπίδα έχω χτίσει.

Τον ρώτησα τι θα 'θελε
δώρο για την γιορτή του,
κι εκείνος μου απάντησε
να φύγω απ' τη ζωή του.

Ας τραγουδήσω κι ας χαρώ
τα δροσερά μου νιάτα,
ως να τα φάει η μαύρη γη
να τα σκεπάσ’ η πλάκα.

Ελπίδες μου μην παύσετε
παρακαλώ σταθείτε,
πρώτα να’ δω το τέλος μου
κι έπειτα τραβηχθείτε.

Μέσα στις μέρες της χρονιάς
μετρούσα μόνο γέλιο,
και όποιος καημός με σίμωνε
τού 'λεγα δε σε θέλω.

Όταν σε βλέπω να ‘ρχεσαι
καταλαβαίνω μόνο,
πως η ζωή 'ναι όμορφη
και βλαστημώ το χρόνο.

Όσο ντη νοιώθεις τη ζωή
αυτό να ξέρεις μόνο,
γίνεσαι ‘χθρός με τη χαρά
και φίλος με τον πόνο.

Εγώ ποτέ ξένα φτερά
δεν έβαλα στον ώμο,
πετώ ψηλά και χαίρομαι
με τα δικά μου μόνο.

Παγίδες στήνει η ζωή
κι άμα δεν τις προσέξεις,
ισόβια θα δικαστείς
όσο κι αν επονέσεις.

Κάθε λεπτό, κάθε στιγμή
που η ζωή μου φεύγει,
δάκρυα απ τα μάτια μου κυλούν
και η καρδιά μου τρέμει.

Της νιότης μου εχάλασα
τα πιο καλά τα χρόνια,
μέχρι που με σκεπάσανε
γήρατος τα χιόνια.

Ποτέ καημό να μην ιδείς
εσύ μες τη ζωή σου,
χρυσή να είναι η ζήση σου
κι η παναγιά μαζί σου.

Είναι η ζωή πολύ μικρή
μα οι πόνοι τζι μεγάλοι,
κι άμα δεν έχεις τη ψυχή
δε τζι βαστάς ψιχάλι.

Το μονοπάτι τσι ζωής
σε ένα γκρεμό τελειώνει,
κι απού ‘χει στη ζωή φτερά
τ’ ανοίγει και γλιτώνει.

Μέχρι που να ‘χω την πνοή
έτσα που είμαι θα ‘μια,
μόνο κομμένη κεφαλή
μπορεί να σκύψει χάμε.

Όμορφη είναι η ζωή
όμορφη σα στολίδι,
μα είναι πλια οι πικρές τσι
απ’ τσι χαρές που δίδει.

Είναι μαρτύριο η ζωή
σ’ αυτόν που θ’ αγαπήσει,
κάτι που δε μπορεί ποτέ
στον κόσμο ν’ αποκτήσει.

Ζωή μου δίνεις σαν σε δω
θάνατο σαν σε χάνω,
στα χέρια σου εκρεμάστηκα
να ζήσω ή να ποθάνω.

Όλος ο κόσμος να γενεί
παράδεισος για μένα,
Θα’ ναι η ζωή μου κόλαση
αφού δε θα’ χω εσένα

Αίτια μου’ δωκες γι’ αυτό
δε θα ξαναγαπήσω,
πίνω γλεντίζω τη ζωή
μέχρι να ξεψυχήσω.

Δίχως ελπίδα σ’ αγαπώ
ξέρω δεν σε κερδίζω,
μα αν θέλω να’ μαι στη ζωή
θα πρέπει να ελπίζω.

Λίγο καιρό εις τη ζωή
δε θα ξαν’ αγαπήσω,
να δω μπορώ ή δε μπορώ
χωρίς εσέ να ζήσω.

Δεν τηνε θέλω τη ζωή
που ο Θεός χαρίζει,
δώρο που πίσω παίρνεται
για μένα δεν αξίζει.

Έχω χαλάσει μια ζωή
και πάλι λάθη κάνω,
γιατί στα θέλω μου ποτέ
τη λογική δε βάνω.

« ‹ 1 2 3 4 5 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Ζωή

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture