ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Θάνατο

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 395 καταχωρήσεις σε 8 σελίδες
Σελίδα 4

« ‹ 1 2 3 4 5 6 7 › »

Τη μέρα της κηδείας σου
εθάψανε κι εμένα,
μαζί σου εκεί μ’ εβάλανε
να μη θωρώ κανένα.

Λένε τον θάνατο κακό
μα’ γω τον ε-λατρεύω,
γιατί βαρέθηκα να ζω
χαρές να ζητιανεύω.

Πέθανε άτυχο κορμί
δεν έχεις πια κανένα,
που να ενδιαφέρεται
στον κόσμο αυτό για σένα.

Συ θα’ σαι αιτία στη ζωή
να μην ξαναγαπησω,
παρά να ζω μ’ ένα καημό
μέχρι να ξεψυχήσω.

Ρωτώ σε Θε’ μου να μου πεις
και μη μου πέψεις κρίμα,
γιατί αυτή π’ αγάπησα
την έβαλες στο μνήμα.

Μέσα στο μαύρο μνήμα μου
μέσα στο μαύρο χώμα,
χωρίς παλμούς κι αν βρίσκομαι
θα σ’ αγαπώ ακόμα.

Δε σ’ απαρνούμαι εκτός να δεις
νεκρώσιμο στους στύλους,
να γράφουν τα στοιχεία μου
και να καλούνε φίλους.

Όταν πεθάνω αγάπη μου
δεν θέλω να ξεχάσεις,
στο μέρος που θα κείτομαι
ένα κερί ν’ ανάψεις.

Στον τάφο σαν με βάλουνε
μη κλάψεις μη δακρύσεις,
μονάχα με τη σκέψη σου
να μ’ αποχαιρετήσεις.

Στον τάφο μου να βάλετε
μια τσι φωτογραφία,
που αργολιώνει το κορμί
να δείχνει τη αιτία.

Δε με τρομάζει ο θάνατος
άλλο ‘ναι που με νοιάζει,
πουλί ανέ γενεί η ψυχή
κοντά σου να φωλιάζει.

Άμα πεθάνω να μην κλαις
τα δάκρυα παν χαμένα,
άστο να κλαις το μέλλον σου
αντί να κλαις εμένα.

Ψυχομαχώ και πέστε της
πως δεν με προλαβαίνει,
να’ ρθει να δω την όψη της
στον πόνο βουτηγμένη.

Σε αυτή την πόρτα με ‘φερες
θάψε με να ξεγνοιάσεις,
να ξεκουράσω το κορμί
και εσύ να ησυχάσεις.

Το βράδυ θα’ ρθω να σε δω
στον τάφο σου κερά μου,
για να σε νιώσω πιο κοντά
κι ας είσαι μακριά μου.

Από λουλούδια το κορμί
είναι τριγυρισμένο,
μα δεν γροικά τις μυρωδιές
γιατί είναι αποθαμένο.

Την τελευταία μου στιγμή
θέλω να σ’ αντικρύσω,
εικόνα να έχω όμορφη
στον κόσμο που θ’ αφήσω.

Άμα ποθάνω γελαστός
το στόμα μου μην κλείσεις,
για να με δεις χαρούμενο
όταν θα με φιλήσεις.

Θέλω κατράμι φέρετρο
μαύρο σαν την καρδιά μου,
μαύρο σαν την κηδεία μου
και σαν τα όνειρα μου.

Αν έρθεις να με δεις νεκρό
μην κλάψεις να το νιώσω,
πως χάνω για παντοτινά
ότι λατρεύω τόσο.

Όταν πεθάνω ευρύχωρο
θέλω το φερετρό μου,
θέλω μαζί με το κορμί
να μπει το όνειρό μου.

Χίλιες φορές τον προτιμώ
τον θάνατο από σένα,
γιατί ειν’ πολλά τα βάσανα
που μου 'χεις χαρισμένα.

Θεέ μου μια χάρη κάνε μου
τον κόσμο πριν αφήσω,
στην αγκαλιά τσι να βρεθώ
πρωτού να ξεψυχήσω.

Φαρμάκι δώσε μου να πιω
δεν θέλω μπλιο να ζήσω,
μα να’ ναι από τα χείλη σου
γλυκά να ξεψυχήσω.

Να ‘σουν εδώ να έβλεπες
τα κατορθώματα σου,
και τώρα που ψυχομαχώ
φωνάζω το όνομά σου.

Άμα ποθάνω επιθυμώ
το σώμα μου να κάψεις,
με τον καπνό στον ουρανό
το σ’ αγαπώ να γράψεις.

Δυο τρόποι μονό υπάρχουνε
να γιάνει η πληγή μου,
ή ν’ αποθάνω να χαθώ
ή να γενείς δική μου.

Αν αποθάνω μην χαρείς
να το’ χεις ε-ντροπή σου,
να σβήσει ένας μερακλής
να φταίει το κορμί σου.

Μέσα στο χώμα το κορμί
πως μπαίνει δεν το νοιάζει,
ζει ο νεκρός όταν γι αυτόν
κάποιος αναστενάζει.

Μου’ πες πως ήμουν στεναγμός
σεβντάς μες την καρδιά σου,
μα ήταν όλα ένας καπνός
και πέθανα κοντά σου.

Όταν πεθάνω πείτε του
να’ ρθει να με αγγίξει,
το τελευταίο χάδι του
επάνω μου ν’ αφήσει.

Θα’ θελα να με θάψουνε
στην Κρήτη οι δικοί μου,
να γίνει χώμα Κρητικό
σαν λιώσει το κορμί μου.

Αν μ’ αρνηθείς να μου το πεις
πρωτύτερα μικρή μου,
να χουν καιρό για να ρθουνε
στο θάνατο οι δικοί μου.

Τα δυο κεριά που μου ‘φεγγαν
μου τα ‘σβυσε μια μπόρα,
κι όλος ο κόσμος σκοτεινός
για μένα είναι τώρα.

Και με τα τόσα βάσανα
πάλι η ζωή γλυκιά ‘ναι,
κι όποιος ζητά το θάνατο
τρελός θα πρέπει να ‘ναι.

Ας ήταν και να πέθαινα
μέσα στην αγκαλιά του,
να την ακούσω πώς χτυπά
για μένα η καρδιά του.

Θέλω τον τάφο μου ψηλά
σ’ ένα δεντρό ‘πό κάτω,
να λιώνω εγώ, να παίρνει αυτό,
να νοιώθω πως υπάρχω.

Δεν θέλω εγώ στον τάφο μου
βιόλες και μαργαρίτες,
μονάχα ένα στερεοφωνικό
για να γλεντώ τις νύχτες.

Του τάφου μου τα λούλουδα
τα θέλω να ‘ναι σκούρα,
και όχι καρνάβα κόκκινα
να κάνουνε φιγούρα.

Μηχανικό απ' τη σχολή
θα φέρω για τον τάφο,
γιατί πιστεύω και νεκρός
βάσανα πάλι θά ‘χω.

Στην πλάκα του μνημείου μου
θα γράψω τα’ όνομα σου,
για να περνάς και να θωρείς
τα κατορθώματα σου.

Ένα κερί 10 δραχμών
άναψε σαν πεθάνω,
γιατί έλεγες δεν άξιζα
δεκάρα παραπάνω.

Ανοίγω φώτα του σπιτιού
μα σκοτεινά είναι πάλι,
λείπει η ψυχή που του ‘δινε
τη λάμψη τη μεγάλη.

Αν ζούσα δυο και τρεις φορές
εσένα θ’ αγαπούσα,
και τις ωραίες μας στιγμές
ποτέ δεν θα ξεχνούσα.

Θα 'ρθει καιρός που θα το πεις
με πόνο το όνομα μου,
μα θα 'ναι αργά , στη μαύρη γη
θα βρίσκεται η καρδιά μου.

Ο θάνατος είναι εύκολος
και δεν τον εφοβούμαι,
μα την καρδιά σ’ άλλο κορμί
θ’ αφήσω και λυπούμαι.

Στον τάφο βάλτε με βαθιά
για να ‘χω ησυχία,
να μη γροικώ τους φίλους μου
να κάνουν εις υγεία.

Χορό θέλω στον τάφο μου
με δυνατό λυράρη,
να νιώσει ο Χάρος ένοχος
που ήρθε να με πάρει.

Αν χρειαστεί για να γελάς
μπορώ και να πεθάνω,
θα 'ναι για σένα η πιο μικρή
θυσία που θα κάνω.

Οντω ποθάνω θα θελα
φωτογραφία να’ χω,
εκείνης που μ’ αρνήθηκε
και μ’ έστειλε στο τάφο.

« ‹ 1 2 3 4 5 6 7 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Θάνατο

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture