ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Θάνατο

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 395 καταχωρήσεις σε 8 σελίδες
Σελίδα 7

« ‹ 4 5 6 7 8 › »

Δε με τρομάζει ο Θάνατος
άλλα 'ναι τα σπουδαία,
αν αγαπάς και δε μπορείς
να διώξεις την ιδέα.

Νύχτα κι η πόρτα μου χτυπά
ποιός έχει τέτοιο θάρρος,
άραγε ξαναγύρισε
ή μήπως είναι ο χάρος;

Πιας το πιστόλι παίξε μου
μη λυπηθείς τις σφαίρες,
έτσι κι αλλιώς χωρίς εσέ
είναι νεκρές οι μέρες.

Σήκω αντρακαράκι μου
και μη πολυκοιμάσαι,
γιατι ο υπνος ο πολυς
μαραίνει και χαλά σε.

Σηκώσου παλικάρι μου
τσι φίλους να τρατάρεις,
κι απ 'όλους τσι καλεστικούς
παραγελλιές να πάρεις.

Πολλές φορές ο θάνατος
τσ 'ανθρώπους ξεκουράζει,
μα είναι φορές απού χτυπά
εκειά που δε ταιριάζει.

Παιδί μου δε σου πρέπουνε
εσένα μοιρολόγια,
λυράρηδες εκάλεσα
μα που να βρούνε λόγια.

Έμαθα μέσα στη ζωή
τι πάει να πει κηδεία,
κι ο χωρισμός και ο θάνατος
έχουν την ίδια αξία!!

Εγώ το Θεό παρακαλώ
πίσω να σε γυρίσει,
μόνο μια όμορφη στιγμή
ξανά να μου χαρίσει..

Τα χάδια σου μου λείπουνε
και τα δικά σου μάτια,
μου λείπει ακόμα και η καρδιά
που έκανες κομμάτια..

Για μια στιγμή θέλω να 'ρθείς
κοντά μου κοπελιά μου,
να σου χαϊδέψω τα μαλλιά
μελαχρινή καρδιά μου..

Αχ μάνα μου αν ήξερες
πόσο θα αγαπήσω,
τάμα θα κάνεις στο Θεό
να την γυρίσει πίσω..

Τέσσερα χρόνια πέρασαν
από το θάνατό σου,
μα κάθε που κλείνω τα μάτια μου
βλέπω το πρόσωπό σου..

Ευθύνες ρίχνω στο Θεό
που σε 'χει μακριά μου,
γιατί σε πήρε ξαφνικά
μέσα από την καρδιά μου..

Ο θάνατος μας χώρισε
όμορφη κοπελιά μου ,
μια νύχτα που σε κράτουνα
μέσα στην αγκαλιά μου..

Στο χωρισμό μου έμαθα
θάνατος τι σημαίνει,
γιατί είδα την κοπέλα μου
στο φέρετρο κλεισμένη..

Ίσως ο χωρισμός και ο θάνατος
να έχουν την ίδια αξία ,
αλλά στο δικό μου χωρισμό
έγινε και κηδεία..

Ο χωρισμός και ο θάνατος
έχουν την ίδια αξία,
μονάχα που στο χωρισμό
δε γίνεται κηδεία..

Έσβησε αέρας το κερί
που κράτουνα στη χέρα,
και η ζωή μου εγίνηκε
σκοτίδι νύχτα-μέρα!

Ήλιε μου βασιλέψανε
τα όμορφά σου μάτια,
και την καρδιά μου αντράκι μου
την έκαμες κομμάτια.

Γιάντα δε μας ερώτηξες
γιε μου πριν μισέψεις,
στη μαύρη γης τα κάλλη σου
να τα 'κριβοστερέψεις.

Πως να το πάρω απόφαση
και πως να το βαστάξω,
τα μαύρα ρούχα σου 'βαλα
μπλιό μου να μην τ' αλλάξω.

Τη τελευταία μου στιγμή
έλα να σ' αντικρύσω,
εικόνα να’ χω όμορφη
του κόσμου που θ' αφήσω!

Μα εγώ ακόμα και νεκρός
εντύπωση θα κάνω,
γιατί θα γράφουν σ' αγαπώ
τα κόκαλα μου απάνω!

Σου στέλνω χαιρετίσματα
μ' αυτή τη μαντινάδα,
και εύχομαι εκεί που βρίσκεσαι
να 'χει πάντα λιακάδα.

Άγγελε μαραθήκανε
οι βιόλες και τα κρίνα,
γιατί παιδί μου ήσουνα
και συ ένα από κείνα.

Στους αγγέλους παράγγειλα
την έννοια σου να έχουν,
μα μου παν πως οι άγγελοι
αγγέλους δεν προσέχουν.

Άγγελοι ζωγραφίσανε
το όμορφο πρόσωπό σου,
και τώρα κλαίνε και θρηνούν
τον άδικο χαμό σου.

Σύννεφα πάρτε με μακριά
στης θάλασσας τα βάθη,
και τον δικό μου το χαμό
κανένας μην τον μάθει.

H μόνη κόντρα που μπορείς
να κάνεις του θανάτου,
είναι σαν έρθει να σε βρει
να σε του πεταμάτου!

Mαύρο ποκάμισο φορώ
και μια 'ναι η αφορμή μου,
στο φέρετρο αντίκρισα
να μπαίνει το κουκλί μου!

Ω! Kακομοίρα μάνα μου
πως ήτανε γραφτό σου,
γαμπρό, μα μες στο φέρετρο
να τονε δεις το γιο σου.

Πες μου βρε νύχτα να χαρείς
το μαύρο σου σκοτάδι,
των πονεμένων οι καρδιές
αν γιένουνε στον Άδη!

Να είχε ο χάρος δυο παιδιά
να του 'περνα το ένα,
να κάψω την καρδούλα του
ως έκαψε κι εμένα!

Αχ, χάρε μες στο σπίτι μου
εμπήκες καβαλάρης,
και ότι πιο πολύτιμο
είχα να μου το πάρεις!

Χάρε σκληρέ, χάρε τραχιέ
χάρε καταραμένε,
σα σίφουνας στο σπίτι μου
εμπήκες κʼ έκαψές με!

Στου τάφου σου το μαρμάρο
έρχομαι και γονατίζω,
και χύνω δάκρυα πικρά
ίσως και σ' αναστήσω!

Χάρε φονιά εγκληματείς
στο λέω κι ας 'ποθάνω,
όταν θα πάρεις μερακλή
στα νιάτα του επάνω.

Για σένα απαρνήθηκα
πατέρα, αδέλφια, μάνα,
κι εδά έφυγες απ' τη ζωή
και πνίγομαι στο κλάμα!

Στο φέρετρο σου έγραψα
απάνω τ' όνομά μου,
και το δικό σου όνομα
πάνω στα στέφανα μου!

Και ποθαμένη θα πονώ
κι ας νεκρωθεί το σώμα,
χώμα και σκόρπια κόκαλα
θα σ' αγαπούν ακόμα!

Έφυγες φεγγάρι μου
έφυγες μακριά μου,
τα βράδια όμως έρχεσαι
μέσα στα όνειρά μου.

Μακάρι να μην έβλεπα
τη μάνα σου να κλαίει,
και πάνω από τον τάφο σου
"αγόρι μου" να λέει..

Μακάρι να ήμουνα εγώ
στη θέση τη δική σου,
ο χάρος να μην άγγιζε
καθόλου την ψυχή σου..

Την πήρα και την φύλαξα
με έρωτα και πόνο,
και είπες θα μας χώριζε ο
θάνατός μας μόνο.

Θυμάμαι που μου χάρισες
μια μέρα την καρδιά σου,
και μου είπες φύλαξέ τηνε
μαζί με τη δικιά σου..

Κυλά στο παραθύρι μου
μία βροχής σταγόνα,
μου λέει πως σ' αγάπησα
πως σ' αγαπώ ακόμα!

Στη στάχτη του τσιγάρου μου
χαζεύω τη μορφή σου,
και στ' άδειο το ποτήρι μου
γυρεύω το φιλί σου...

Τη μέρα που χωρίσαμε
σταμάτησε ο χρόνος,
έσπασε η καρδούλα μου
ξεχείλισε ο πόνος...

Θέλω στον τάφο μου χορό
με δυνατό λυράρη,
να νιώσει ο χάρος ένοχος
που ήρθε να με πάρει!

« ‹ 4 5 6 7 8 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Θάνατο

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture