ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Θάνατο

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 395 καταχωρήσεις σε 8 σελίδες
Σελίδα 8

« ‹ 5 6 7 8 › »

Tο φεγγάρι και τ' αστέρια
μου θυμίζουνε νυχτέρια,
που 'ζησα μαζί με σένα
μάτια μου αγαπημένα.

Kοιμούμαι με τη σκέψη σου
ξυπνώ με τον καημό σου,
και διασκορπώ τη μέρα μου
στον πόνο τον δικό σου!

Όταν πεθάνω βάλτε μου
το κινητό στο μνήμα,
μα μην το βάλετε βαθειά
γιατί δε θα 'χει σήμα!

Ο χάρος θέλει σκότωμα
και η κεφαλή του κόμμα,
γιατί διαλέγει τσι καλούς
και βάνει τσι στο χώμα.

Όσοι πονούν και δεν μπορούν
φάρμακο να βρούνε,
στο τάφο τους θα βρουν γιατρό
εκεί θα γιατρευτούνε!

Είχενε ντέρτια ο Θεός
κι επήρε σε κοντά του,
να παίζεις λύρα να ξεχνά
κι αυτός τα βάσανά ντου.

Θέ μου μεγαλοδύναμε
άπου θωρείς και κρίνεις,
γιάντα τσ' ανθρώπους τσι καλούς
στη ζήση δεν τσα αφήνεις.

Οι τελευταίες οι στιγμές
δεν είναι σαν τις άλλες,
θέλεις δε θες τα δάκρυα
βγαίνουνε στάλες-στάλες.

Απάνω από τον τάφο μου
θα κλαίνε τα όνειρα μου,
και δε θα βρίσκει ούτε κι εκεί
αναπαημό η καρδιά μου!

Και τα πουλιά που ‘ναι πουλιά
κι αυτά δε κελαϊδούνε
την ώρα που το φέρετρο
του μερακλή περνούνε.

Ο χάρος τα κληρονομά
τα πλούτη του ανθρώπου,
κι’ αφήνει τον να χαίρεται
μόνο δυο μέτρα τόπου!

Διαλέγει ο χάρος τσι γενιές
που πάει να χτυπήσει ,
να πάρει άντρες όμορφους
τον Άδη να στολίσει.

Ανάθεμά σε χάροντα
και τρισανάθεμάσε,
αυτούς που πάνε να χαρούν
πως τσι ξαναθυμπάσαι!

Έβαλε πάλι η καρδιά
τα μαύρα και πενθάει,
και καταριέται τον Θεό
που πάλι την πονάει!

Μαύρα έβαλε πάλι η καρδιά
και όχι επειδή τσ' αρέσει,
γούσταρε λέει ο Θεός
να την μαυροφορέσει!

Να μπρόρουνα η τον Θεό
να βρω να τον ρωτήσω,
αφού το γέλιο μου 'στειλε
γιάντα το πήρε πίσω;

Θα πάω να βρω η τον Θεό
μπας και το νε συβάσω,
να μου ορκιστεί ότι αγαπώ
πως δε θα ξαναχάσω!

Ένα κερί δέκα δραχμών
άναψε σαν πεθάνω,
γιατί έλεγες δεν άξιζα
δεκάρα παραπάνω!

Στο θάνατό μου οι φίλοι του
μπιστόλια θα βαστούνε,
να παίζουν απ΄ το σπίτι του
οντα θα με περνούνε!

Είναι σκληρός ο θάνατος
κι όμως τον λαχταρούνε,
καρδιές που μέσα στη ζωή
χωρίς ελπίδες ζούνε!

Δε θέλω στην κηδεία μου
στέφανα και λαμπάδες,
θέλω τση λύρας τη λαλιά
και μπαλοθιές χιλιάδες.

Ο χάρος δε με δέχτηκε
γιατί οι νεκροί φωνάζουν,
γιατί δεν θέλουνε καρδιές
που βαριαναστενάζουν!

Άμα πεθάνω μη με κλαις
δε σου παραπονούμαι,
μα 'μεις θα ξανασμίξουμε
στον Άδη να τα πούμε!

Ακόμα και ο θάνατος
δεν το μπορεί να κάνει,
ένα μεγάλο έρωτα
για πάντα να πεθάνει!

Αγάπη μου στον τάφο σου
αν δεις νερό στην άκρη,
δεν είναι απο την βροχή
μον' ειν' το δικό μου δάκρυ!

Πολλές φορές ο θάνατος
τσ' ανθρώπους ξεκουράζει,
μα είναι φορές απου χτυπά
εκια που δεν ταιριάζει!

Τύψεις έχω που έζησα
και δεν ήρθα κοντά σου,
την ώρα που σιγά σιγά
σταμάταγε η καρδιά σου!

Αν ήξερα πως 'θελα να ζω
και πως θα κλαίω ακόμα,
με το πιστόλι θα 'πεζα
να μπω και γω στο χώμα!

Αγάπη μου σ' αναζητώ
και δεν πιστεύω ακόμα,
το πόσο γρήγορα έφυγες
και μπήκες μες στο χώμα!

Φωνάζω σκούζω δυνατά
στον τάφο σου γερμένη,
μα δεν ακούνε τσοι φωνές
στον Άδη οι πεθαμένοι!

Ήτανε ήδη νεκρός
μα ένιωθα κοντά μου,
φτερούγισμα να μπροσπαθεί
να μπει στην αγκαλιά μου!

Να γράψω ήθελα πολλά
μα ο νους μου εθολάθη,
η χέρα μου εκόρνιασε
και η ψυχή μου εχάθη!

Σε έχασα αγάπη μου
και δα μες στα σκοτάδια,
αμοναχή απροσπαθώ
να κρύψω τα σημάδια!

Την ώρα που σε φέρνανε
στην κάσα πεθαμένο,
τον Θιο επαρακάλαγα
να σ´ εύρω αναστημένο!

Όταν ο χάρος νίκησε
και πήρε την ψυχή σου,
ηξέρε το πως και άλλη μια
εφύγενε μαζί σου!

Σε μάρμαρο αποτύπωσα
σκέψεις να σου χαρίσω,
γιατί με δάκρυα δε μπορώ
να σε για γύρω πίσω!

Σημάδια πόνου μ' άφησες
σαν μίσεψες μακριά μου,
και προσπαθώ στα όνειρα
να βρίσκεσαι κοντά μου!

Εκεί που είσαι αγάπη μου
τόπο να μου κρατήσεις,
οντε θα 'ρθω και γω νεκρή
να με φιλοξενήσεις!

Την ώρα απου έφευγες
ήθελα σε παντίξω,
το χέρι να σου τράβαγα
πίσω να σε τραβήξω!

Πάλεψες μα δεν μπόρεσες
τον χάρο ν' αφοπλίσεις,
και αφού δεν τα κατάφερες
δέχτηκες να μ' αφήσεις!

Στον τάφο μου πάνω σαν ρθείς
λουλούδι μην αφήσεις,
είσαι ο φονιάς και δεν μπορείς
για θύμα να δακρύσεις!

Άναψε γύρω μου φωτιές
και ρίξε το κορμί μου,
να ψάξει ο χάρος να τη βρει
στις στάχτες τη ψυχή μου!

Μόνο σαν έχετε χαρές
θέλω να με θυμάστε,
και σαν βρεθείτε σε εκκλησιά
ένα κερί μ' ανάψτε.

Δεν θέλω εγώ συγχωρεμούς
γιατί είμαι αγγελούδι,
γι ' αυτό με διάλεξε ο θεός
στο βάζο του λουλούδι.

Ξερό δεντρό στον τάφο μου
στέκει και συμβολίζει,
την περασμένη μου ζωή
γι' αυτό και δεν ανθίζει.

« ‹ 5 6 7 8 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Θάνατο

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture