ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Φεγγάρι

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 179 καταχωρήσεις σε 4 σελίδες
Σελίδα 3
«  ‹  1 2 3 4  ›  »
Αν τύχει μελαγχολική
και την ε-δεις φεγγάρι,
πες’ της όποιος δίνει βάσανα
κάνει κι αυτός να πάρει.
Συρε φεγγάρι να τη βρεις
νύχτες που δεν κοιμάται,
και πες της πως την αγαπώ
να μην στεναχωράτε.
Φεγγάρι μου όμορφο, χλωμό,
για δε φωτίζεις τόσο,
στο παραθύρι τσι καρδιάς
να τηνε καμαρώσω;
Φεγγάρι, φεγγαράκι μου,
για φώτισε λιγάκι,
κι εγώ απ’ το παραθύρι μου
ψέλνω σου τραγουδάκι.
Σ’ αγάπης την βαθιά πληγή
βούτηξα το φεγγάρι,
και ζηλεψ’ η ανατολή
το χρώμα που’ χε πάρει.
Αν είναι να μ’ απαρνηθείς
η γης θα σκοτεινιάσει,
και το φεγγάρι θα κρυφτεί
του πόνου μου να μοιάσει.
Φεγγάρι μου χαμήλωσε
να γράψω με μελάνι,
στο κύκλο σου την αφορμή
που δυστυχή με κάνει.
Γιατί φεγγάρι μου γιατί
δε φέγγεις στα στενά μου,
να βγω να δω στη φέξη σου
την αγαπά η καρδιά μου.
Ζηλεύω σου φεγγάρι μου
μα το Θεό τον Ένα,
άπου θωρείς την αγαπώ
που ‘ναι μακριά από μένα.
Μια νύχτα με πανσέληνο
ωσάν κι απόψε θα’ ρθω,
για να σου πω πως σ’ αγαπώ
και πως για σένα υπάρχω.
Μαζί με την πανσέληνο
λάμπει το πρόσωπό σου,
και κάνει μέχρι και τυφλό
όποιο σταθεί ομπρός σου.
Φεγγάρι μου ανε ντηνε δεις
στη στράτα να προβάλει,
ρώτα την αν -ε-χαίρετει
για το δικό μου χάλι.
Φεγγάρι βόλτα βγάλε με
και μιλά μου για’ κεινη,
αφού μονάχα αυτή χαρά
μες τη ζωή μου δίνει.
Φεγγάρι μου χαμήλωσε
να μη ακούσουν άλλοι,
το μυστικό που θα σου πω
για μια φιλιά μεγάλη.
Φεγγάρι μου που ξενυχτάς
και ύπνος δε σου λείπει,
για πες μου τα λημέρια τζι
για δε κατέχω ντίπι.
Φεγγάρι ψάξε να τη βρεις
και ανε τα καταφέρεις,
θα περιμένω αύριο αργά
μαντάτα να μου φέρεις.
Ώρα που κράζει ο πετεινός
και το φεγγάρι σβήνει,
η ξελογιάστρα η σκέψη μου
έρχεται και σε βρίνει.
Φεγγάρι άμε να τη βρεις
να τη παρηγορήσεις,
απόψε άπου λείπω εγώ
να την αποκοιμήσεις.
Φεγγάρι μου χαμήλωσε
τον πόνο μου να μάθεις,
για να προσέχεις όσο ζεις
τα ίδια να μην πάθεις.
Φεγγάρι μου παρήγγειλε
στ’ αστέρια που σ’ ακούνε,
σε μια καρδιά που αγαπώ
χαιρετισμούς να πούνε.
Φεγγάρι χαιρετίσματα
δώστεις εκεί δα που ‘ναι,
γιατί μπορεί τα μάτια μου
να μην την ξαναδούνε.
Όντε τον εθωρείς φεγγάρι μου
μονάχο στ’ ακρογιάλι,
να του κλουθείς και να του λες
κοντά μου να ‘ρθει πάλι.
Αν νιώσεις πάλι μοναξιά
κοίταξε το φεγγάρι,
στο στέλνω με την σκέψη μου
για νά ‘ρθει να στην πάρει.
Φεγγάρι απόψε πέρασε
κι άσε με να σε αγγίξω,
να γίνω φως στον ύπνο της
τα μάτια της ν’ ανοίξω.
Και το φεγγάρι στα κρυφά
περνά κι αυτό θλιμμένο,
για δεν μπορεί να μου το πει
πως μ’ έχεις ξεχασμένο.
Φεγγάρι, νύχτες τσ’ άνοιξης
που η γη κι η φύση ανθίζει,
κοίταξε σε παρακαλώ
και πες μου ανε δακρύζει.
Φεγγάρι τσι παραγγελίες
που ‘φερες θ’ απαντήσω,
αφού μου λέει φανερά
να μην την συναντήσω.
Φεγγάρι άμε να τσι πεις
μόνο να μη σε δούνε,
πως τα ματάκια μου τα δυο
μόνο αυτή κοιτούνε.
Φεγγάρι άμε να τσι πεις
την ώρα που κοιμάται,
πόσο πολύ την αγαπώ
να μην στενοχωράτε.
Πες τσι φεγγάρι ιντα ‘γινε
σαν μου ‘πες το μαντάτο,
ο ουρανός με πλάκωσε
και η γη ήρθε άνω κάτω.
Κοιτώ ψηλά στον ουρανό
κάτι που να σου μοιάζει,
μα το φεγγάρι λέει μου
όλα αυτός τα σκοτεινιάζει.
Φεγγάρι μου ολόγιομο
ζηλεύγη σου η καρδιά μου,
γιατί θωρείς τον σ’ αγαπώ
και μένα είναι μακριά μου.
Φεγγάρι μου χαμήλωσε
κατέβα να τα πούμε,
της μοίρας τα χτυπήματα
να συναγωνιστούμε.
Κοιτάζω την πανσέληνο
και βλέπω τη μορφή σου,
αχι και πόσα θα’ θελα
να βρίσκομαι μαζί σου.
Νύχτα χωρίς πανσέληνο
πάλι η ζωή μου είναι,
απ’ όταν που σε γνώρισα
ξανθέ, μικρέ μου κρίνε.
Φεγγάρι μου ολόγεμο
και πιο λαμπρό αστέρι,
πέμψε τζι ένα μήνυμα
πως θα την κάνω ταίρι.
Η ομορφιά σου κοπελιά
με το φεγγάρι μοιάζει,
γι’ αυτό και κάνει την καρδιά
συχνά ν’ αναστενάζει.
Ήθελα και να κάτεχα
η λάμψη σου φεγγάρι,
αν είναι δυνατότερη
απ’ τα δικά της κάλλη.
Φεγγάρι μου αν την εδείς
πες της πως δεν με νοιάζει,
και έπαψε να μ’ απασχολεί
ποιός θα τηνε αγκαλιάζει.
Δε σε θωρεί φεγγάρι μπλιό
γιατί ‘ναι ευτυχισμένη,
θα ‘ρθει καιρός όπου κι αυτή
να βγεις θα περιμένει.
Με το φεγγάρι οδηγό
θα ‘ρθω στη γειτονιά σου,
χωρίς να πάρει είδηση
η άπονη μαμά σου.
Φεγγάρι που ‘σαι στα ψηλά,
και μόνο εσύ τον βλέπεις,
γίνε απόψε ανε μπορείς,
ένα λεπτό καθρέπτης.
Φεγγάρι ανε τηνε δεις,
σ’ άλλη αγκαλιά να μπαίνει,
αναστενάζει κλαίει πονεί,
ή νιώθει ευτυχισμένη;
Φεγγάρι ανε μίλαγες,
άραγε θα μπορούσες,
ότι σου λέει μια καρδιά,
να μου τ’ ομολογούσες;
Εγώ το φεγγάρι παρακαλώ
στον ύπνο σου να με φέρει,
από κει ψηλά να σε θωρώ
ξανθό μου περιστέρι.
Εσύ κερά μου μ’ άφησες
μια νύχτα με φεγγάρι,
γιατί έλεγες πως δεν μπορείς
άλλο να κάνεις χάρη.
Κι εσύ φεγγάρι λαμπερό
απόψε που εχάθεις;
να σε κοιτώ, που σε κοιτά,
να νιώθω πιο κοντά της!
Σα το φεγγάρι έχω γενεί
και βγαίνω κάθε βράδυ,
αναζητώ τα όνειρα που
‘μείναν στο σκοτάδι.
Σα το φεγγάρι έχω γενεί
χλωμό και λυπημένο,
αφού εκείνος π’ αγαπώ
δε μου 'ναι πεπρωμένο.
Φεγγάρι που σε φίλος μου
παράπονα σου κάνω,
να μην περνάς ογρήγορα
το όνειρο να μην χάνω.
«  ‹  1 2 3 4  ›  »