ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Γνωμικές

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 227 καταχωρήσεις σε 5 σελίδες
Σελίδα 3
«  ‹  1 2 3 4 5  ›  »
Axι κι αδικογέρασα
κι άσπρισαν τα μαλλιά μου,
και δε εφύλαξα το νου
για τα γεράματα μου.
Αν αποτύχεις μια φορά,
μην σκύψεις το κεφάλι,
αυτό δεν είναι προσβολή
κάνε προσπάθεια κι' άλλη.
Ποτέ μην εμπιστεύεσαι
το πόνο το δικό σου,
στο φίλο ή το γείτονα
που θέλει το κακό σου.
Δεν είδα πρίνο στο γιαλό
στα όρη αλμυρίκι,
και άσχημα πάει τσ' άνανδρους
το καπετανλίκι.
Λίγος και κακοδιάβατος
ειν' της ζωής ο δρόμος,
γερνά και φθείρει ο άνθρωπος
φίλους δεν έχει ο χρόνος.
Αν το πληγώσεις το δεντρό
πονεί μα δεν κακιώνει,
μέχρι να φύγ' απ' τη ζωή
τον ασκιανό τ' απλώνει.
Ήθελα και να κάτεχα
οι ρουφιάνοι γιάντα ζούνε,
και κάθε που προδίδουνε
ίντα χαρά θωρούνε.
Πολλά δεν θέλει ο άνθρωπος
καλά για να περνάει,
λίγο φαί λίγο κρασί
και εκείνη απ' αγαπάει.
Μικρός ο δρόμος τσι ζωής
κι όσο μπορείς τον γλέντα,
μ' ένα κρασί και ένα φιλί
και μια καλή κουβέντα.
Να μη θαρρείς πως τα λεφτά
φέρνουν την ευτυχία,
τσι περισσότερες φορές
φέρνουν τη δυστυχία.
Σου το 'χα πει στο Ρέθυμνο
θα σου το πω και τώρα,
ο ήλιος πάντα φαίνεται
μετά από κάθε μπόρα.
Αν προσπαθήσεις στη ζωή
να ζεις με αναμνήσεις,
να δεις πως ζωντανός-νεκρός
κι εσύ θα καταντήσεις.
Δεν είμαι εγώ αρμόδιος
τον κόσμο να δικάσω,
ούτ' είναι και στις σκέψεις μου
εις του Θεού να μοιάσω.
Καρδιά που δε σε πρόδωσε
εσύ μην την προδώσεις,
γιατί θα έρθει η στιγμή
πικρά να μετανιώσεις.
Κι αν κάνεις λάθη στη ζωή
μωρό μου δεν πειράζει,
αλάνθαστο είναι το κορμί
μονάχα που αγιάζει.
Το γέλιο κάμνει τη ζωή
καλύτερη κι ωραία,
κοίτα να ζεις κάθε στιγμή
σαν να' ναι η τελευταία.
Η κάθε μέρα στη ζωή
δεν μοιάζει με την άλλη,
η μια φέρνει μου χαρά
πίσω την παίρνει η άλλη.
Στιγμές που η σκέψη σταματά
και η καρδιά προστάζει,
ανθρώπου νους δεν το μπορεί
να τις καταδικάζει.
Φεύγει ο χρόνος και περνά
και πίσω δε γυρίζει,
δίχως αγάπη η ζωή
τίποτα δεν αξίζει.
Η ελπίδα κι΄ αν εξεραθεί,
ανθίζει και βλαστίζει,
όταν νερό τσ΄ υπομονής,
την ρίζα της ποτίζει.
Ωσάν την τσίπα του ανδρούς
πράμα δεν έχει αξία,
μηδέ σειρά, μουδ' όνομα
μηδέ περιουσία.
Βεντέτες, μα και τσακωμοί
τον κόσμο ταλανίζουν,
χαλούν τσ' ανθρώπινες ψυχές
και τσι καρδιές μαυρίζουν.
Βεντέτα μ' όσους αγαπάς
πρόσεξε μην αρχίσεις,
μην κάποτε τσ' αναζητάς
αν τους επεθυμήσεις.
Φιλιά π' αντέχει τσι καημούς
και θρέφεται απ' τσι πόνους,
δεν τη στερεί ο χωρισμός
δεν καταλεί τσι χρόνους.
Το στάρι κάνει πρόσφορα
και το κριθάρι πίτα,
κι ανεγυριστικά μιλώ
κι αν έχεις γνώση γρίκα.
Τσί καταπότες τα’ έχουνε
γιά το νερό ΄ντε τρέχει,
το δάσκαλο τον έχουνε
γι΄ αυτό που δε κατέχει.
Το πρέπει και το θέλω το
του δρόμου είναι διαβάτες,
που αντάμα επορεύονται
μα 'χουν αλάργες στράτες.
Οι άνθρωποι μαραίνονται
με του καιρού τα έτη,
μα η καρδιά κρατά καλά
στου καθενός τον μπέτη.
Πίστη δεν έχω σε θεούς
και σ' ύπαρξη δαιμόνων,
αλλά στο δίκιο των λαών
και των απλών ανθρώπων.
Να 'ταν ο χρόνος ο φονιάς
άντρας να του κοντράρω,
μα δα με νίκησε ύπουλα
και δεν του το μπατάρω.
Μα αν έχεις πλούτη κι αρχοντιά
είν' η ψυχή μαζί σου,
εκειά που πάει του φτωχού
θα πάει κι η δική σου.
Το σπιτικό θέλει μαγκιά
και πίστη άλλη τόση,
μα θε κι αγάπη πιο πολύ
για να πολυστεριώσει.
Θέλω τον άντρα π' αγαπώ
στο πλάι μου να στέκει,
τη σιγουριά που θέλω γω
στα μάτια του να έχει.
Κάλιο να είχα όρνιθες
και σκύλους να ταΐζω,
παρά εσέ καθημερνά
στίχους να σου χαρίζω.
Η λογική και η καρδιά
ποτέ δε συμβαδίζουν,
κι' αν μπουν στην ίδια πλάστιγγα
το ίδιο δεν ζυγίζουν.
Εισ' ένας έρωτας κρυφός
μες της καρδιάς τα φύλλα,
πάρε μορφή, πάρε πνοή
και στη ζωή μου μίλα.
Μάθε καρδιά μου να μην κλαις
σήμερα δεν αξίζει,
η κοινωνία χάλασε
δεν το αναγνωρίζει.
Ποτέ 'πο φίλο δανεικά
δεν πρέπει για να πιάσεις,
γιατί στις δύσκολες στιγμές
'πο φίλο θα τον χάσεις.
Την κοινωνία μην ακούς
να κλείνεις τα αυτιά σου,
να παίρνεις πάντα στη ζωή
το δρόμο της καρδιάς σου.
Η κοινωνία χάλασε
κι΄ είναι μεγάλο κρίμα,
η ζήλεια φταίει κι' η ψευτιά
και προπαντός το χρήμα.
Κορφή απούναι δυνατή
καιρός δε τη φοβίζει,
μα ούτε κι ο χρόνος που περνά
τσοι ομορφιές τσι αγγίζει.
Καθένας έχει φυλαχτό
το τόπο που γεννάται,
που γεννηθεί στη φυλακή
τσι φυλακής θυμάται.
Μάθια απού δε βλέπονται
γρήγορα λησμονιούνται,
μα αν αγαπιούνται δυο καρδιές
ποτέ τους δεν ξεχνιούνται.
Μη μαραζώνεις στον καημό
μιας ψεύτικης αγάπης
χίλιες αγάπες θα' ρθουνε
μονάχα νιάτα να' χεις.
Συντρόφισσα του στεναγμού
μην κάνεις την καρδιά σου,
γι' αγάπη που δεν άξιζε
τ' αναστενάγματα σου.
Είναι μαρτύριο σκληρό
όλοι να σε ξεχνούνε,
αυτοί που χρόνια δύσκολα
λέγαν πως σ' αγαπούνε.
Όπου κι αν πάει τ' άλεσμα
ο μύλος θα τ' αλέσει,
και ότι κι αν κάνει η κοπελιά
σε αγκαλιά θα πέσει.
Μες το μυαλό μου έχουνε
δυο φωνές μετόχι,
καρδιά που λέει ν' αγαπώ
και λογική που λέει όχι.
Άνθρωπος που δεν αγαπά
και όνειρα δεν κάνει,
μπορεί να ζει μα της ζωής
το νόημα το χάνει.
Ποτέ κοπέλα όμορφη
φίλε μην αγαπήσεις,
αν έχει άσχημη καρδιά
θα κλάψεις θα δακρύσεις.
«  ‹  1 2 3 4 5  ›  »