ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Ομορφιάς

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 304 καταχωρήσεις σε 7 σελίδες
Σελίδα 2

« ‹ 1 2 3 4 5 › »

Μπαίνω σαν μπεις στην εκκλησιά
σε δίλημμα μεγάλο,
όντε σιμώνεις το Χριστό
ποιος προσκυνά τον άλλο.

Στα κάλλη σου μωράκι μου
και οι σοφοί απορούνε,
γιατί κι αυτοί περιγραφή
να κάνουν δεν μπορούνε.

Η θάλασσα, ο ουρανός,
τ' άστρα και το φεγγάρι,
δεν έχουνε την ομορφιά
και τα δικά σου κάλλη.

Λένε τσ' αγάπης η πληγή
γιατρό το χρόνο έχει,
μα μένα όσο περνά καιρός
αιμορραγεί και τρέχει.

Αξία έχει η ψυχή
κι όχι η ομορφιά στο σώμα,
γιατί εμάλαξε ο Θεός
και το 'πλασε με χώμα.

Έλα παντέρμε λογισμέ
να μ' ορμηνέψεις πάλι,
γιατί με ξελογιάσανε
τα όμορφά τσι κάλλη.

Ότι κι αν πω μου φαίνεται
είναι για σένα λίγο,
γι αυτό σιωπώ και κάθομαι
μόνο να σε ξανοίγω.

Περίσσα κάλλη σου δωσε
η φύση και στολίδια,
και σε καλοδασκάλεψε
τσ΄ αγάπης τα παιχνίδια.

Άγγελος από τσ' ουρανούς
επίσθει να κατέβει,
και σου 'δωκε την ομορφιά
και πάλι μετ' ανέβει.

Στον ουρανό θε' ν' ανεβώ
στο ξέτελος του κόσμου,
να δω αν έχει όμορφες
οσάν εσένα φως μου.

Ποιός θα σε δει και δε θα πει
λόγια καλά για σένα,
και δε θα πει και ποιά 'τονε
η μάνα που σε γέννα.

Ζαλίζει με η μυρωδιά
όντε περνάς 'πό μπρος μου,
γιατί περνούνε μονομιάς
όλοι οι αθνοί του κόσμου.

Για σένα λάμπει στα βουνά
το στρογγυλό φεγγάρι,
για σένα κλαίει και γελά
το κάθε παλικάρι.

Από την εμορφάδα σου
τα ρόδα ας πάρουν χρώμα,
για να γίνουν πιο εύμορφα
και πιο δροσάτα ακόμα.

Δεν ξέρω αν είναι άγγελος
που ξέφυγε απ' τους άλλους,
και τάραξέ μου τα νερά
μες στης καρδιάς τους θόλους.

Με πλάνεψαν τα κάλλη σου
μικρό μου περιστέρι,
και ησυχία δε θα βρω
αν δε σε κάνω ταίρι.

Μοιάζεις με άστρο της αυγής
και τσι νυχτιάς φεγγάρι,
εσύ 'χεις όμως πιο πολύ
κι από των δυο τη χάρη.

Η ομορφιά σου μάτια μου
κουζουλαμένο μ' έχει,
κι ανε γενώ ποτέ καλά
ένας Θεός κατέχει.

Έφυγα, δεν ξαναγυρνώ
στην αγκαλιά σου μέσα,
άλλης νεράιδας ομορφιές
και κάλλη με πλανέψαν.

Απάνω σου σταμάτησε
την τέχνη της η φύση,
δεν έχει πλέον νόημα
ότι δημιουργήσει.

Δεν φταίω εγώ, φταίει ο Θεός
ο μέγας καλλιτέχνης,
που σ' έκανε αριστούργημα
της εδικής του τέχνης.

Θα 'ρθεί καιρός αγάπη μου
κι η ομορφιά θα πέσει,
και δε θα βρίνεται καρδιά
για σένα να πονέσει.

Κι ο ήλιος που 'ναι φωτεινός
φοβάται τη ματιά σου,
γιατί αυτή αντανακλά
το φως απ' την καρδιά σου!

Όταν σε γέννα η μανά σου
όλα τα δέντρα ανθούσαν,
και τα πουλάκια στα κλαδιά
εγλυκολαηδούσαν.

Ρόδα και τριαντάφυλλα
και άνθη του παραδείσου,
εμάζεψε ο έρωτας
κι έφτιαξε το κορμί σου.

Και ο Θεός που σ’ έπλασε
και κείνος σε θαυμάζει,
γιατί δεν έπλασε κορμί
στον κόσμο να σου μοιάζει.

Μη ξεχαστείς και πας εκειά
που μέλισσες πετούνε,
για μέλι θα σε πάρουνε
κι όλες θα σε τσιμπούνε.

Νικά η μέρα την αυγή
και ο ήλιος το φεγγάρι,
και η δική σου ομορφιά
καθ’ ομορφιά και χάρη.

Την ταχινή σηκώνομαι
τον κόσμο κάνω χάζι,
ξανοίγω και τα γιασεμιά,
κανένα δε σου μοιάζει.

Γιάντα γυρνάς οντε με δεις
αλλού το πρόσωπό σου,
αφού κατέχεις ότι ζω
για ένα χαμόγελό σου.

Πόσο πολύ σε σ' αγαπώ
πόσο πολύ σε θέλω,
μεταξοστολισμένη μου
που μοιάζεις των αγγέλων.

Βγαίνω, ρωτώ τα σύννεφα
για να μου πουν που είσαι,
και να ΄ρθω από μια γωνιά
να δω πόσ' όμορφη είσαι.

Πρόβαλε φέξη τ' ουρανού
και στόλισμα του κόσμου,
το νου μου και το λογισμό
απού μου πήρες δως μου.

Να μην μυρίζεις γιασεμί
κι ομορφιά σου φτάνει,
και μυρωδιά και ομορφιά
θα μ' αποκουζουλάνει.

Μελαχρινό μου πρόσωπο
πλασμένο με μαγνήτη,
απού τραβάς τον έρωτα
σαν ψάρι μες το δίχτυ.

Χιλιάδες κάλλη έδωκε
σ' εσέ, ο Θιός χαρά μου,
και τα χρησιμοποίησες
να κλέψεις την καρδιά μου.

Ληστέψανέ μου την καρδιά
τα όμορφα μαλλιά σου,
και το ξανθό το χρώμα τους
με έφερε κοντά σου.

Λένε Θεά της ομορφιάς
την Αφροδίτη μόνο,
μα γω κατέχω μια ξανθιά
που τσ' έκλεψε το θρόνο.

Ένα εκατομμύριο
κάνει το πρόσωπο σου,
και είναι αιτία το όμορφο
γλυκό χαμόγελο σου.

Όμορφο σαν την ζωγραφιά
είναι το πρόσωπό σου,
και είναι αιτία το όμορφο
γλυκό χαμόγελο σου.

Όταν κοιμάσαι αγάπη μου
μοιάζεις με αγγελάκι,
γιατί είναι τόσο φωτεινό
τούτο το προσωπάκι.

Ανταύγειες μα πολλώ λογιώ
ήκαμε στα μαλλιά τζι
και τσι καημούς σκορπά σωρούς
σε κάθε πέρασμά τζι

Βιόλα μου, κρίνε μου, ανθέ,
ζουμπούλι, γιασεμί μου,
σκέψη μου, φως μου αναπνοή
και αίμα στο κορμί μου.

Η ομορφιά σου προκαλεί
χωρίς να θες τον άλλο,
για κεινονά 'χω πρόβλημα
με σε πολλά μεγάλο.

Σα μαυροδάφνη Πατρινή
γλυκό 'ναι το φιλί σου,
σα φυλλαράκι γιασεμί
μυρίζει το κορμί σου.

Μέσα σε χίλιες να βρεθείς
βιόλα μου σε γνωρίζω,
γιατί στη σκέψη του μυαλού
πάντα σε ζωγραφίζω..

Η λάμψη του προσώπου σου
πλανιέται στον αέρα,
και με τον ήλιο συντροφιά
δημιουργεί τη μέρα..

Δεν βγαίνει από τη σκέψη μου
τ' όμορφο πρόσωπό σου,
και με κρατά αιχμάλωτο
κάθε χαμόγελό σου.

Ο χρόνος δυσανασχετεί
γιατί περνά μπροστά σου,
και βλέπει πως ανέπαφη
πομένει η ομορφιά σου..

Ο χρόνος πρέπει να σταθεί
να μην σε καταλύσει,
γιατί σε κήπο τέτοιο ανθό
δεν ξανακάνει η φύση.

« ‹ 1 2 3 4 5 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Ομορφιάς

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture