ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Ομορφιάς

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 304 καταχωρήσεις σε 7 σελίδες
Σελίδα 3

« ‹ 1 2 3 4 5 6 › »

Μπορεί ο χρόνος να περνά
να σου χαλά τα κάλλη,
μα δεν μπορεί από την καρδιά
που σ' έχω να σε βγάλει.

Τα μάτια σου είναι άνοιξη
τα χείλη καλοκαίρι,
και νιώθω να ‘χει καύσωνα
σαν μου κρατάς το χέρι.

Μου κρύβεσαι, μα με κοιτάς,
με θέλεις, μα με διώχνεις,
με νάζια μα και μ’ ομορφιά
στον έρωτα με σπρώχνεις.

Ο ήλιος τζάμι δεν τρυπά
μόνο τη γης μαραίνει,
κι απ' αγαπά μελαχρινή
φίλημα δεν χορταίνει.

Ήλιε μου μην παινεύεσαι
για το περίσσιο φως σου,
γιατί κατέω μια κοπελιά
που φέγγει πιότερο σου.

Την ομορφιά σου αν έπαιρνε
μικρή μου το σκοτάδι,
δεν μ' ένοιαζε να ήτανε
όλη η ζωή μου βράδυ.

Αγέννητος θα ήσουνα
γι' αυτό δεν γίναν φως μου,
οκτώ μα γίνανε επτά
τα θαύματα του κόσμου.

Αστέρι μου μελαχρινό
κάθε που θα νυχτώσει,
όλα τα άλλα χάνονται
στη λάμψη σου την τόση.

Αφού τ' αστέρια βρίσκονται
στον ουρανό κερά μου,
εσύ στη γη ίντα ζητάς
κι έκαψες την καρδιά μου.

Βασιλοπούλα φαίνεσαι
απ' την πολλή φρεσκάδα,
και τ' όμορφό σου πρόσωπο
που 'χει του κρίνου ασπράδα.

Νικά η μέρα την αυγή
κι ο ήλιος το φεγγάρι,
και η δική σου ομορφιά
καθ' ευμορφιά και χάρη.

Ιντα το θέλει η μάνα σου
τη νύχτα το λυχνάρι,
απού 'χει μες το σπίτι τσι
τ' Αυγούστου το φεγγάρι.

Δύο αστέρια λαμπερά
είναι τα δύο σου μάτια.,
κι όπου κοιτάξουν την καρδιά
την κάνουν δυο κομμάτια.

Tσι σκέψης μου τον ουρανό
η ομορφιά σου λιάζει,
γι' αυτό τελείως να χαθεί
ο ήλιος δε με νοιάζει.

Όσο κι αν είμαι δυνατός
και τον σκληρό κι αν κάνω,
μπροστά σ’ ένα μελαχρινό
τον έλεγχο μου χάνω.

Ούτε ζωγράφος δεν μπορεί
πιστά να αποδώσει,
τα κάλλη και τις ομορφιές
που η φύση σου ‘χει δώσει.

Την πια όμορφη κοπέλα μου
σε βγάλανε απ' όλες,
από τσι κρίνους πιο όμορφη
πιο όμορφη κι απ' τσι βιόλες.

Έλα μες την αγκάλη μου
λησμόνησε τον πόνο,
κι εγώ με την ανάσα μου
το δάκρυ θα στεγνώνω

Τα λούλουδα από το μπαξέ
να τα πετάξεις όλα,
γιατί 'σαι εσύ ο βασιλικός
το γιασεμί κι η βιόλα.

Η ομορφιά σου προκαλεί
μέχρι και το φεγγάρι,
και κάθε βράδυ προσπαθεί
τη λάμψη σου να πάρει.

Ως κι ο Θεός που σ’ έπλασε
κι εκείνος σε θαυμάζει,
γιατί δεν έπλασε κορμί
στο κόσμο να σου μοιάζει.

Αν είσαι Θε μου δίκαιος
κατέβα να περάσεις,
διαβάτης από τα μάτια της
να δω πως θα αντιδράσεις.

Αν ήμουν ήλιος τσι αυγής
και τσι νυχτιάς φεγγάρι,
θα είχα όλη σου την ομορφιά
την ίδια σου τι χάρη.

Αστράφτει κάθε σου ματιά
όταν θα με κοιτάξει,
και προκαλεί τον κεραυνό
να πέσει να με κάψει.

Αυγή κι' ηλιοβασίλεμα
λένε ομορφιές του κόσμου,
φαίνεται πως δεν είδανε
τα δυο σου μάτια φώς μου!

Η όψη σου είναι θεϊκή
και η μιλιά σου μοιάζει,
με των Σειρήνων τη φωνή
που το μυαλό αλλάζει.

Ψηλό μελαχροινάκι μου
που βρήκες το μελάνι,
κι έβαψες τα χειλάκι σου
και με 'χεις κουζουλάνει.

Μια τέτοια τόσο φωτεινή
κι ηλιόλουστη ημέρα,
η λάμψη του προσώπου σου
τον ήλιο κάνει πέρα.

Την ομορφιά του φεγγαριού
περνά η εδική σου,
πανσέληνος στον ουρανό
παράδεισος στην ψυχή σου.

Η ομορφιά τσι μ' έκανε
να βλαστημήσω πάλι,
τη φύση που τσι τα ΄δωκε
τόσο πολύ τα κάλλη.

Γαρίφαλο μου όμορφο
στολίδι του μπαξέ μου,
δεν το θυμούμαι απότιστο
να σ' άφηκα ποτέ μου.

Όταν σε έπλαθε ο θεός
ήτανε στα καλά του,
όταν σε αποτέλειωσε
του πήρες τα μυαλά του.

Ας ήξερα που μένει αητός
που βασιλεύει τ' άστρο,
που μεροξημερώνεται
το πρόσωπό σου τ' άσπρο.

Σαν του κοράκου τα φτερά
μαύρα 'ναι τα μαλλιά σου,
να χαίρεσαι τα νιάτα σου
εσύ και η κυρά σου.

Είσαι λουλούδι, είσαι ανθός
τσ' αυγής η πρώτη φέξη,
στο πρόσωπό σου η ομορφιά
στεφάνι έχει πλέξει.

Οντε σε γέννα η μάνα σου
ήταν κοντά σε βρύση,
κι έκανε νέο όμορφο
ωσάν το κυπαρίσσι.

Σαν το φεγγάρι εκοίταζα
είδα την ομορφιά σου,
που σε όποια μέρη και αν διαβώ
μ' ακολουθεί η καρδιά σου.

Γυναίκα που ΄ναι όμορφη
και το καταλαβαίνει,
είναι μεγάλος πειρασμός
απ΄ το Θεό φτιαγμένη.

Εάν μετρούσα όλα σου
τα εδικά σου κάλλη,
ο θάνατος θα μ' έβρισκε
μες στη δική σου αγκάλη.

Καθώς σε είδε ο Ουρανός
θαμπώθηκε από σένα,
κι όλα τ΄ άστρα γύρω του
ρωτούσε για εσένα.

Τα γαλανά τα μάτια σου
και τα ξανθά μαλλιά σου,
όπου κι αν πας αφήνουνε
το αποτύπωμά σου.

Έχει μαλλιά πανέμορφα
μαύρα ωσάν τη νύχτα,
και σα ανεμίζουν στο βοριά
φεύγει μου κάθε πίκρα.

Με μέλι και με ζάχαρη
εσένα σ' έχουν φτιάξει,
μα τρόπους δεν σε μάθανε
γι' αυτό δεν εισ' εντάξει

Άπου τα πόδια βάνω αρχή
να βγω στην κεφαλή σου,
ψεγάδι δε μπορώ να βρω
στο λυγερό κορμί σου.

Τα κόκκινα τα χείλη σου
στολίζουν το κορμί σου,
θαρρείς πως σε ζωγράφισε
άγγελος παραδείσου.

Σαν την αυγή όντε κεντηθεί
κι ολόχρυση προβαίνει,
'κείνο το χρώμα οντέ γελάς
το πρόσωπό σου παίρνει.

Στο πέρασμα του γερακιού
τ' άλλα πουλιά φωνάζουν,
στο πέρασμα σου κοπελιά
ούλοι αναστενάζουν.

Κι άγγελο ακόμη αν -ε-δω
δε φέρνει στη μορφή σου,
χαρώ τα, τα ματάκια σου
και τη γλυκιά φωνή σου.

Τα μάτια σου τα φρύδια σου
ο μπέτης και ο λαιμός σου,
όλα αυτά με κάνανε
σκλάβο παντοτινό σου.

Στη γειτονία που κάθεσαι
οι όμορφες κοντά σου,
μα συ 'σαι το χρυσό δεντρί
κι άλλες τα κλαδιά σου.

« ‹ 1 2 3 4 5 6 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Ομορφιάς

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture