ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Διάφορες

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 560 καταχωρήσεις σε 12 σελίδες
Σελίδα 3

« ‹ 1 2 3 4 5 6 › »

Άρχισα και κουνιόμουνα
κι είπαν σεισμό πώς κάνει,
μα συ μωρό μου πέρναγες
με κόκκινο φουστάνι.

Πως είναι Θεέ μου δυνατόν
να κλαίω όταν γελάω,
και να πονώ μες τη χαρά
εκείνον να ζητάω.

Το παραμύθι τέλειωσε
το διάβασα και το δα,
μα έχω μια ένσταση,
μείνε για λίγο ακόμα.

Πιστόλι με τσ' εννιά φωτιές
και μια στην κάνη δέκα,
όλες να μου τσι παίζουνε
δε θα σε πω γυναίκα.

Νυφούλα του Θερμαϊκού
σ' έχω μες στην καρδιά μου,
εσύ 'σαι η πατρίδα μου,
μόνη παρηγοριά μου.

Για το χωριό μου έγραψα
και γω μια μαντινάδα,
γιατί ΄ναι το καλύτερο
για μένα στην Ελλάδα.

Το όνομα του Τουρλωτή
έχει προϊστορία,
γιατί εκεί πύργος έστεκε
περήφανος μ΄ ανδρεία.

Όμως ο πύργος έπεσε
πέρασε η ιστορία,
και τώρα στέκει αγέρωχη
εκεί μια εκκλησία.

Στην Παναγιά σαν ανεβώ
το πέλαγο ατενίζω,
μου γαληνεύει την ψυχή
σαν θαύμα είναι νομίζω.

Στο βάθος του ορίζοντα
όσο κι αν προσπαθήσω,
μάταια το μπλε του ουρανού
θέλω να ξεχωρίσω.

Aν ήσουν η ανατολή
στη σκοτινή μου ελπίδα,
θα ήσουν το πιο όμορφο
ξημέρωμα που είδα.

Σαν τη πυξίδα σταθερά
θέλω να μ' αγαπήσεις,
που δείχνει πάντα στο βορρά
όπως κι αν τη γυρίσεις.

Για μαύρα μάθια χάνομαι
για καστανά ποθαίνω,
κι αν πούμε και για τ' Αργουλιανά
σχίζω τη γη και μπαίνω.

Μπορεί να είσαι όμορφος
αυτό όμως δε φτάνει,
καρδιά χωρίς αισθήματα
την ομορφιά τη χάνει.

Στο μαρμαρένιο σου λαιμό
σταυρό 'χεις κρεμασμένο,
εκεια με έχεις μάθια μου
και μένα σταυρωμένο.

Και μαντινάδες γράφω σου
κι ας μη το θες ψυχή μου,
αφού χαλάλι ήκαμα
για σένα τη ζωή μου.

Μη μου στερήσεις τη χαρά
εδά που σε χω ανάγκη ,
γιατί είμαι σα τον αετό
έρημη στο φαράγγι.

Απάνω στο τιμόνι μου
σε 'χω ζωγραφισμένη ,
σε κάθε απότομη στροφή
σε βλέπω δακρυσμένη.

Εγώ για το χατίρι σου
θα πάρω αεροπλάνο ,
και θα ρθω να προσγειωθώ
στο σπίτι σου επάνω.

Να μπόρουνα ανάποδες στροφές,
τσι γής να δώσω ,
τα πάθη μιας παλιάς φιλιάς
να ξανακαινουργιώσω.

Όταν εσένα σκέφτομαι
ο νους μου ξεσαλώνει,
όπως κάνει το άλογο
ελεύθερο στ' αλώνι.

Έλα νεράιδα του γιαλού
στου νου μου τ' ακρογιάλι,
τη δίψα μου να σβήσουνε
τα δροσερά σου κάλλη.

Δυο χιλιάδες λάστιχα
έχω καταλιωμένα,
για να 'ρχομαι στο Πάνορμο
και να θωρώ εσένα.

Έχω καρδιά του ήρωα
και κάτω δε το βάνω,
να βοηθήσω μια ψυχή
τα πάνω, κάτω, κάνω.

Βιόλα μου καταπράσινη
και ομορφοποτισμένη,
εμίσεψε ο κηπουρός
μαράθηκες καημένη.

Ένα ολόκληρο χωριό
έχει το δίγαυρε σου,
γιατί καινούργιο κηπουρό
έβαλες στο μπαξέ σου.

Μητέρα μου εσύ γλυκιά
μάνα ευλογημένη,
πάντα να είσαι ζωντανή
για σε θα στάζω μέλι.

Σεργιάνι βγαίνει ο λογισμός
σ' όλα τα περασμένα,
μα κάνει στάση στις στιγμές
που πέρασα με σένα.

Ήσουν σγουρός βασιλικός
σε πράσινο κηπάρι,
μα ήταν θέλημα θεού
ν' αλλάξεις περιβολάρη.

Καλιά να μην σε γνώριζα
ποτέ -η- στη ζωή μου,
για θα 'λειπε απ' το στήθος μου
η φοβερή πληγή μου.

Ποτέ δεν το περίμενα
κι όμως επίστεψα το,
για μια γυναίκα να γενεί
το σπίτι μου άνω-κάτω.

Ξύπνησα πάλι χθες αργά
με δάκρυα στα μάτια,
γιατί σε είδα αγάπη μου
σ' άσχημα μονοπάτια.

Θα πλέξω πάλι τη στολή
με ασήμι απ το φεγγάρι,
και θα οπλιστώ για χάρη σου
γλυκό μου παλικάρι.

Δεν τη χαρίζω την καρδιά
σ' όποιον κι όπου λάχει,
όπου δοθεί πρέπει κι αυτός
πολλά προσόντα να 'χει.

Αν θα μπορούσε ο άνθρωπος
να σταματά το χρόνο,
εγώ την ώρα που γελάς
θα σταματούσα μόνο.

Από την Κρήτη εκδιώχθηκα
από ερωτική βεντέτα,
μα θα γυρίσω δυνατός
και θα σκορπίσω αίμα.

Ανέ με στέξουν οι φρουροί
πεισματικό και μόνο,
θα στέξω το καλάζνικοφ
απάνω από το δρόμο.

Κι αν ο Θεός χωρίς φτερά
πουλί μου σ’ έχει κάμει,
έχεις καρδιά που όμως πετά
και φτάνει όπου προκάμει.

Τάξε πως έσυρες φωνή
και βγήκα στο μπαλκόνι,
για να περάσεις να με δεις
και να μη νοιώσεις μόνη.

Φεγγαροβγαίνει η σκέψη μου
δειλά - δειλά τα βράδια,
και ένα χαμένο όνειρο
γυρεύω στα σκοτάδια.

Τη σκέψη πέμπω κι έρχεται
μαζί σου και ξωμένει,
και δακρυσμένη το πρωί
οπίσω αυτή γιαγέρνει.

Στην αγκαλιά σου αισθάνομαι
σαν το μωρό κοπέλι,
που πέρα από της μάνας του
άλλη αγκαλιά δε θέλει.

Έχω ταχτεί εις τη ζωή
να σου κρατώ το χέρι,
στου χρόνου τα γυρίσματα
θα‘ σαι δικό μου ταίρι.

Θαρρώ πως έχω φύλακα
φως μου την προσευχή σου,
γιατί την κάνεις κάθε αργά
φως μου με την ψυχή σου.

Πυξίδα στο ταξίδι μου
εσένα έχω βάλει,
σημεία του ορίζοντα
τα εδικά σου κάλλη.

Μετανοιωμένη γύρισε
συγγνώμη να μου πάρει,
μα γω της βροντοφώναξα
άλλαξε περιβολάρη.

Ωσάν το αετόπουλο
θα κτίσω τη φωλιά μου,
στα Όρη τα ψηλά βουνά
να βάλω τα παιδιά μου.

Όποιος φοβάται τη φωτιά
να μη ερθεί κοντά μου,
γιατί θα τον -ε- κάψουνε
τα αναστενάγματα μου.

Κοιμήσου, αγγελούδι μου
και θα σε νανουρίσω,
μες στη ζεστή μου αγκαλιά
να σε γλυκοκοιμίσω.

Ρουφιάνοι να προσέχετε
βαστώ καλό ντουφέκι,
να μην με ρουφιανέψετε
σε τούτο 'δω το στέκι.

« ‹ 1 2 3 4 5 6 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Διάφορες

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture