ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Δάκρυα

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 197 καταχωρήσεις σε 4 σελίδες
Σελίδα 4

« ‹ 1 2 3 4 › »

Στους μαύρους κύκλους των ματιών
κρύβεται η αλήθεια,
μελάνι δακρυστάλαχτο
και ζωγραφιά στα στήθια.

Με δάκρυ από τα μάτια σου
ξεπλένω τον καημό μου,
και διώχνω από πάνω μου
κάθε παράπονο μου.

Πονώ μωράκι μου πονώ
που με θωρείς σαν ξένη,
μα δεν μπορώ να σε κλουθώ
σε κάθε αγκαλιά που μπαίνεις.

Δε φεύγει μέρα απου στη γη
το δάκρυ μου δε στάζω,
γιατί με πλήγωσες εσύ
και βαριαναστενάζω.

Μέρες θα κλαιν' τα μάτια μου
γιατί είμαι μακριά σου,
μα η σκέψη και η θύμηση
θα είναι εκεί κοντά σου.

Δεν κλαις δεν νιώθεις δεν γελάς
και δεν λυγάς στον πόνο,
ετούτα τα χαρίσματα
τα΄ χουν οι πέτρες μόνο.

Χρώμα θα πάρω δάκρυα
κι ενός αγγέλου πένα,
ζωή θα δώσω στο χαρτί
και υπογραφή με αίμα.

Για μια καρδιά που πάλεψα
για να την αποκτήσω,
μου 'δωσε δάκρυα για νερό
το πόνο μου να σβήσω.

Άγγιξε δάκρυ του κεριού
να δεις πως χοχλακίζει,
μοιάζει μ' αυτό του χωρισμού
στα μάτια οντέ πορίζει.

Με του καημού τα δάκρυα
τα χείλη πάλι βρέχω,
πως να το κάνω, υπομονή
αλάργο σου δεν έχω.

Έκλαψα και το δάκρυ μου
στο σπίτι του έχει φτάσει,
και το 'δενε και του 'ριξε
χώμα να το σκεπάσει.

Να 'μουνα δάκρυ τσι χαράς
στα ματοβλέφαρα σου,
να τρέξω και το τέλος μου
να 'ρθει στα μάγουλα σου.

Μιλώ σου και δε μου μιλείς
κλαίω, δε με λυπάσαι,
μα ίντα να πει ένα χαρτί
που απάνω ζωγραφιά 'σαι.

Τρέμω στη σκέψη πως μπορεί
ο πόνος να σ' αγγίξει,
εσύ που έκανες βροχή
το δάκρυ να με πνίξει.

Ένα ποτήρι δάκρυα
μιας ώρας κλάμα μόνο,
και εσύ μου λες γιατρεύονται
τα πάντα με το χρόνο.

Το δάκρυ δείχνει ενοχή
γι' αυτό μην κλαις μπροστά μου,
γιατί το δάκρυ σου κινεί
την περιέργειά μου.

Σαν σε πονούν τα δάκρυα
μη τα μαντιλοδέσεις,
γιατί διαμάντια γίνονται
που θα κοπείς αν πέσεις.

Δάκρυα που' χουν λησμονιά
έχουν πλασθεί με μύρα,
όνειρο και αστροφεγγιά
δεμένα με την μοίρα.

Οι βιόλες σου ανθίσανε
κι όλες μοσχομυρίζουν,
είναι γιατί τα δάκρυα
τσ' αγάπης τσι ποτίζουν.

Κλαίνε τα μάτια μου σαφή
μα κι η καρδιά μου κλαίει,
για το δικό της σ' αγαπώ
που ψεύτικα το λέει.

Δε κλαίω που σου χάρισα
στιγμές απ΄ τη ζωή μου,
κλαίω γιατί δε άξιζες
ποτέ να ζεις μαζί μου.

Αν με ρωτούσε ο Θεός
τι έχω και δακρύζω,
θα του λεγα πως την καρδιά
σε άλλη δε χαρίζω.

Μες στη ζωή ορκίστηκα
ποτέ να μη δακρύσω,
μα μια γυναίκα μ’ ώθησε
τον όρκο να πατήσω.

Βαστώ το δάκρυ το πικρό
για να μη με προδώσει,
το μίσος που 'χω στην καρδιά
δε θέλω να μερώσει.

Το μίσος απού κουβαλώ
βαστώ το να μη σβήσει,
γι' αυτό μπαντώ το δάκρυ μου
όξω να μην πορίσει.

Δάκρυ δε θέλω να φανεί
στα μάθια τα δικά μου,
και σβήσει ο πόνος ο βαρύς
που 'χω στα σωθικά μου.

Μέσα στις στάλες της βροχής
κρύβω τα δάκρυα μου,
για να μην δεις αγάπη μου
κλαμένη τη ματιά μου.

θα θελα να 'σουν πλάτανος
να 'ρθώ και ν' ακουμπήσω,
και σαν με βρει ο στεναγμός
δάκρυ να σε ποτίσω.

Δάκρυα στα μάτια κύλησαν
πρώτη φορά για σένα,
μα ήταν δάκρυα στεναγμού
ανάμεικτα με αίμα.

Πάντα θα κλαίω μοναχή
γιατί κανείς δεν έχει,
τη δύναμη για να το δει
το δάκρυ μου όντε τρέχει.

Ένα πουλάκι κάθεται
σ' ενός κλαδιού την άκρη,
και τραγουδεί να μην φανεί
στα μάτια του το δάκρυ.

Ήθελα να' μαι δάκρυ τζη
να κλάψει να με βγάλει,
να τρέξω να με καταπιεί
να με φυλάξει πάλι!

Για να το πεις το σ' αγαπώ
η καρδιά σου θα μιλήσει,
αλλιώς θα είναι ψεύτικο
δάκρυ που θα κυλήσει.

Όταν περνάς απ το στενό
τα μάτια μου δακρύζουν,
γιατί άλλα χέρια συνεχώς
γλυκέ μου σε αγγίζουν.

Μέσα στης νύχτας τ' όνειρο
πλανιέται η μορφή σου,
και η καρδιά αναζητά
κάποια ανάμνηση σου.

Δεν είναι στάλα τζη βροχής
μήτε νερό κι αλάτι,
Είναι ιδρώτας αρμυρός
και βουρκωμένο μάτι.

Όποιος στα μάτια με κοιτά
εσένα αντικρίζει,
και για τον πόνο που βαστώ
'κόμα κι αυτός δακρύζει.

Ο πόνος μέσα στη ζωή
γεννά πάντα το δάκρυ,
Τον πόνο από τη χαρά
χωρίζουν ένα δάκρυ.

Μ' άκουσε φαίνεται ο Θεός
που του πα να σε προσέχει,
και πήρε το δάκρυ σου
στα μάτια μου να τρέχει.

Κλαίει μαζί μου ο ουρανός
τα αστέρια σε κοιτούνε,
στη πέτρινη σου τη καρδιά
τα δάκρυα να κυλούνε.

Πάλι δυο δάκρυα τρέχουνε
στα μάτια μου για σένα,
γιατί εσύ με ξέχασες
και ζούμε χωρισμένα.

Μέσα απ' το δάκρυ που κυλά
υπάρχει η μορφή σου,
βλέπεις είναι αδύνατον
να φύγω απ' την ζωή σου.

Τα μάτια κλαίνε συνεχώς
σε κάθε θύμηση σου,
γιατί παλεύεις διαρκώς
να φύγω απ' την ζωή σου.

Βουβό το δάκρυ κύλησε
στην αναστόρηση σου,
και ας μου φωνάζει η λογική
δεν άξιζε...θυμήσου...

Σε ποιο βουνό σε πια πλαγιά,
σε ποιας καρφίς το χιόνι,
θα πα να κλάψω δίπλα του,
και λύνω να μην λιώνει.

Έγιναν τα δάκρυα βροχή,
και σαν ποτάμια τρέχουν,
κανένα δεν πειράζουνε,
μόνο τη γη πως βρέχουν.

Ματάκια μου εσύ γλυκά,
τι έχεις και δακρύζεις,
για 'μένα κλαις ψυχούλα μου,
δε σ' αγαπώ νομίζεις.

« ‹ 1 2 3 4 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Δάκρυα

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture