ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 7791 καταχωρήσεις σε 156 σελίδες
Σελίδα 2

« ‹ 1 2 3 4 5 › »

Εσύ, μικρή μου, έβαλες
σκοπό να με τρελάνεις,
μ’ αυτά τα σκέρτσα τα πολλά
τα κουνιστά που κάνεις.

Μωρό μου έχω πρόβλημα
τ' αμάξια οντε θα φτιάξω,
αλλού 'ναι ο σασμάς και αλλού εγώ
πηγαίνω να τον ψάξω!

Παίρνε μου Θε μου τσι χαρές
και δίνε τις σε κείνη,
και πες της πως ωστε να ζω
μες την καρδιά θα μείνει!

Αν έχει απόψε συννεφιά
και δεν τη δεις φεγγάρι,
κράτησε το χαιρετισμό
άλλη βραδιά να πάρει!

Να ‘μουνε το σεντόνι σου
να σε σφικταγκαλιάζω,
και τα κρυφά σου ευαίσθητα
σημεία να πειράζω!

Ένα λεπτό χρειάστηκα
φως μου να σ' αγαπήσω,
και μια ολόκληρη ζωή
να σε γυρίσω πίσω!

Δέντρο χριστουγεννιάτικο
σ' έβαλα στην καρδιά μου,
και στα κλαδιά του κρέμασα
όλα τα όνειρά μου!

Να μουν νιφάδα του χιονιού
κι ας ζήσω λίγο χρόνο,
να κάθομαι στα χείλη σου
να με φιλάς να λιώνω..

Τα μάτια σου είναι θάλασσα
και όποιος ταξιδέψει,
πρέπει να το καλοσκεφτεί
γιατί θα κινδυνέψει!

Αναστενάζω, καίγομαι
κλαίω, πονώ και λιώνω,
πεθαίνω, σβήνω, ξεψυχώ
για μια ματιά σου μόνο!

Αίμα δεν είσαι για να πω
μετάγγιση θα κάνω,
μα είσαι τ' οξυγόνο μου
που δίχως σου δεν κάνω!

Το κάτεχα πως θα 'ρχόσουνα
πίσω ξανά στην Kρήτη,
λίγο ακόμα το 'θελα
να βγω στο Ψηλορείτη!

Να 'μουν ο ήλιος του ουρανού
συχνά να σε θωρούσα,
μια ηλιαχτίδα να έστελνα
γλυκά να σε ξυπνούσα!

Μια Χανιώτισσα αγαπώ
μια Ανωγειανή με κρίνει,
και μια Μονοφατσώτισα
ήσυχο δε με αφήνει!

Ποδαρικό μες στην καρδία
έκαμες πρώτη φως μου,
και ένιωσα ο κυρίαρχος
ένα λεπτό του κόσμου!

Μυρίζεις μοσχολίβανο,
μαζί και ασωτεία,
Θα' θελα να 'σουνα θνητός
μα είσαι απ΄ τη Σητεία!

Τα μάτια σου στα μάτια μου
να είναι καρφωμένα,
και να μιλούν για έρωτα
και βράδια ονειρεμένα!

Που να’ σαι’ συ π΄ αναζητώ
στο χρόνο και στο χώρο,
Στείλε μου ένα μήνυμα
Μου λείπεις! Μαραζώνω!

Αφού αυτόν που αγαπώ
φρόντισες να τον χάσω,
πως θες τον επιτάφιο
Χριστέ μου να περάσω..

Χαλάλι σου τα κάνω εγώ
τα μου 'χεις αξωμένα,
γιατί με το χειλάκι σου
μου τά’ χεις πλερομένα.

Παράνομος ο έρωτας
έχει περίσσεια χάρη,
και προπαντός να' ναι βραδιά
πανσέληνο φεγγάρι!

Tον τόπο που 'χω στην καρδιά
για σένα φυλαγμένο,
είναι μπαξές που μήδε 'γω
καμιά φορά δε μπαίνω!

Θέλω βραδιά μ' αστροφεγγιά
μέσα στην αγκαλιά σου,
να ξεψυχώ και σιγανά
να λέω τ' όνομά σου!

Μιλώ σου με τα μάτια μου
κι αυτό νομίζω φτάνει,
να καταλάβεις η καρδιά
σε ποιά μεριά σε βάνει.

Πόνο έχω μέσα στην καρδιά
στο λογισμό μου αντάρα,
δάκρυ θολώνει τη ματιά
καίει το κορμί λαχτάρα.

Μόνο σε σένα η σκέψη μου
σαν έρχεται γιαγιέρνει,
και η καρδιά ξαναχτυπά
κοντά μου σα σε φέρνει.

Ανάθεμα σε πεθυμιά
που 'ρχεσαι μες στη σκέψη,
και δεν αφήνεις το κορμί
λιγάκι να αρνέψει.

Ανάθεμα τη θάλασσα
που μπήκε ανάμεσά μας,
και το νερό της δε μπορεί
να σβήσει το σεβντά μας!

Τα μάτια της ο ουρανός
είναι τα μεσημέρια,
τη νύχτα όμως γίνονται
δυο λαμπερά αστέρια!

Τον Τρωικό τον πόλεμο
για σένα θα αρχίσω,
και αντί για δέκα, είκοσι
χρόνια θα πολεμήσω!

Αν ήσουνα Ανατολή
δε θα υπήρχε Δύση,
γιατί κι ο ήλιος δε μπορεί
τέτοια αγκαλιά ν' αφήσει!

Ήλιος καυτός η σκέψη σου
και η καρδιά μου χιόνι,
και κάθε που σε σκέφτεται
ένα κομμάτι λιώνει.

Ψάχνω, γυρεύω, ερευνώ,
πονώ, ποθώ και λιώνω,
ανάβω, σβήνω, ξεψυχώ
για ένα φιλί σου μόνο.

Κλείσε για σένα την καρδιά
και το κλειδί της χώσε,
μα ώστε να ζω μ' άλλη καμιά
δε θέλω πάρε-δώσε!

Ήθελα να' μαι Δύση εγώ
και συ ο Ήλιος να΄σαι,
για να ΄ρχεσαι στσ' αγκάλες μου
τα βράδια να κοιμάσαι!

Για μια στιγμή μονάχα ζω
για μια στιγμή υπάρχω,
που εσένα αγάπη αβάσταχτη
στην αγκαλιά μου θά 'χω.

Ξέχασε πως σ' αγάπησα
και τη μορφή μου σβήσε,
μόνο αέρας που σκορπάς
τα όνειρα μου είσαι!

Με τη φωτογραφία σου
κοιμάμαι κάθε βράδυ,
μα ήντα θα βγει που 'ναι χαρτί
και δε μου δίνει χάδι!

Αν σβήσουν τ' άστρα τ' ουρανού
ο Θεός θα σου ζητήσει,
να δανειστεί τα μάτια σου
να τα ξαναφωτίσει!

Καινούργια αγάπη μου χτυπά
την πόρτα τση καρδιάς μου,
μα 'χω ακόμη αδιάρμιστα
τα πάθη τση παλιάς μου.

Ήλιε μου και να κάτεχες
την ώρα που προβαίνεις,
πόσες χιλιάδες όνειρα
στον ερχομό σου παίρνεις.

Μέρα δε θέλω να θωρώ
χαίρομαι σα βραδιάζει,
γιατί η νύχτα στ' όνειρο
με 'σένα με μονοιάζει.

Σαν το χοχλιό στα κάρβουνα
να μ' έχεις δε θα κλαίω,
μόνο θα τσιτσιρίζομαι
και σ' αγαπώ θα λέω!

Εμάρανέ μου την καρδιά
ο πόνος ο δικός σου,
μα δεν την ήκουσα ποτέ
να πει και το κακό σου.

Ποιός άλλος πόνος την καρδιά
μπορεί να σου μαράνει,
όσα τσ' αγάπης την πληγή
κι όμως δε θες να γιάνει.

Δεν την αφήνω την πληγή
που μ' άνοιξες να γιάνει,
γιατί 'ναι το μονάκριβο
δώρο που μου 'χεις κάνει.

Και το φεγγάρι φαίνεται
έρωντας πως το πιάνει,
και βγαίνει μελαγχολικό
πολλές βραδιές σεργιάνι.

Το δάκρυ σου 'ναι ανθόνερο
και μια σταλιά με φτάνει,
να στάξει απάνω στην πληγή
που μ' άνοιξες να γιάνει.

Φεγγάρι μου δεν έβγαλες
τσ' αγάπης ψιχαλίδα,
και στο μπαξέ μου δροσερό
ένα κλαδί δεν είδα.

Ήλιε μου, αν είχες έρωντα
θα 'σουνα λυπησιάρης,
και τ' όνειρο απου θωρώ
δεν θα 'βγαινες να πάρεις.

« ‹ 1 2 3 4 5 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture