ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Κρήτη

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 257 καταχωρήσεις σε 6 σελίδες
Σελίδα 2
«  ‹  1 2 3 4 5  ›  »
Τσι Κρήτης τα ψηλά βουνά
άντρες τα πορπατούνε,
που τη σκλαβιά δε νταγιαντούν
στη μάχη δε δειλιούνε.
Άρματα θέλει ο πόλεμος
κι η Κρήτη μόνο τα’ χει,
ένας μονάχα Κρητικός
μπορεί να δώσει μάχη.
Κρήτη μου πότε θα βρεθώ
στου καραβιού την πλώρη,
να δω τον Ψηλορείτη σου
και τα λευκά σου όρη.
Εγώ που δεν εκάτεχα
ούτε μια μαντινάδα,
στη Κρήτη εγήνικα ποιητής
μέσα σε μια εβδομάδα.
Στην Κρήτη εγεννήθηκα
και Καστρινός δηλώνω,
γι’ αυτά τα δύο πράγματα
μπορώ και καμαρώνω.
Η Κρήτη να’ ναι ο ουρανός
και κάθε πόλη άστρο,
ένα θα να’ ναι πιο λαμπρό
αυτό που λένε Κάστρο.
Αν είστε πέντε φύγετε,
αν είστε δέκα ελάτε,
το κρητικό μαχαίρι μου
κανένα δε φοβάται.
Ανάθεμά σε ξενηθειά
δεν σ’ έχω συνηθίσει,
γιατί την Κρήτη αγαπώ
και δεν την έχω ζήσει.
Είναι φορές που κάθομαι
και σκέφτομαι την Κρήτη,
και τον καημό εκείνουνα
που μακριά της λείπει.
Αν αποθάνω να ταφώ
στο Κρητικό το χώμα,
κι από τη Λάρισα με το LATO
να πάρετε το πτώμα.
Δεν ξέρω τον υπεύθυνο
που βρέθηκα εδώ πέρα,
μα κάθε μέρα νοσταλγώ
τον Κρητικό αέρα.
Σαν τον φαντάρο τις μετρώ
τις μέρες μία-μία,
πάλι στην Κρήτη να βρεθώ
που το ‘χω αδυναμία.
Όσοι από σας κατάγεστε
απ’ τω Χανιώ την πόλη,
email να μου στείλετε
για να βρεθούμε όλοι.
Αχι και να με κάνανε
του κόσμου κυβερνήτη,
όλης τσι Γης πρωτεύουσα
θα έκανα την Κρήτη.
Κρήτη το χώμα σου πατώ
και το φιλώ σα μάνα,
αφού θα μ’ έχει αγκαλιά
σαν κλαίει η καμπάνα.
Και μόνο που ‘μαι Κρητικός
είμαι ευχαριστημένος,
κι ας είμαι μέσα στη ζωή
με τους καημούς δεμένος.
Στου Ψηλορείτη την κορφή
όρκο βαρύ θα δώσω,
να μην προλάβω, ώστε να ζω
Κρήτη να σε προδώσω.
Στης Κρήτης τα ψηλά βουνά
πιάνει πολύ το χιόνι,
μα δεν αφήνει ο Θεός
την Κρήτη να κρυώνει.
Την Κρήτη την εγνώρισα
πέρσι το καλοκαίρι,
σαν τη δική της ομορφιά
δεν έχει σ’ άλλα μέρη.
Την Κρήτη όλοι οι Έλληνες
πολύ την αγαπούνε,
και σαν βρεθούνε στο νησί
ποτέ δεν το ξεχνούνε.
Κρήτη το πόσο σ’ αγαπώ
λέξεις δε το χωρούνε,
χιλιάδες τα αισθήματα
και πώς να εκφραστούνε.
Πάλι και απόψε μοναχός
την θάλασσα κοιτάζω,
την Κρήτη δεν μπορώ να δω
και βαριαναστενάζω.
Στην Κρήτη εγεννήθηκα
στα ξένα θα πεθάνω,
γιατί δεν έκανε ο Θεός
μια Κρήτη παραπάνω.
Απ’ τα χιλιάδες τα νησιά
η Κρήτη ξεχωρίζει,
το φως του εκεί απλόχερα
ο ήλιος το χαρίζει.
Αχι και να γινότανε
μια Κρήτη παραπάνω,
στη μια να μένω όταν θα ζω
στην άλλη σαν ποθάνω.
Όλου του κόσμου τα πουλιά
που είναι στον πλανήτη,
όλα να τραγουδήσουνε
τραγούδια από την Κρήτη.
Φεγγάρι όντε πρωτοβγείς
την Κρήτη μην ξεχάσεις,
να πάρεις από τα κάλη της
στον κόσμο να μοιράσεις.
Στο ξύπνημά σου στέλνω σου
μέσ’ από την καρδιά μου,
μια στάλα Κρήτη για ν' ακούς
κι εσύ ας μη μιλάς μου.
Του Κρητικόύ στην ξενιτιά
τίποτα δεν του λείπει,
έχει καημό, έχει σεβντά
που λείπει από την Κρήτη.
Του Κρητικού στην ξενιτιά
τίποτε δεν του λείπει,
έχει κρασί, έχει ρακί
έχει και μεζελίκι.
Κρήτη μου όμορφο νησί
και του Ξυλούρη μάνα,
του Βενιζέλου αδερφή
δική μου παραμάνα.
Όλες οι χώρες απ’ τη μια
κι η Κρήτη απ’ την άλλη,
ώ τη παντέρμη ζυγαριά
στη Κρήτη γέρνει πάλι.
Στην Κρήτη θα θελα να ζω
που λάμπουνε τ’ αστέρια,
και να γροικώ τον Ερώτα
που τραγουδά για μένα.
Θε μου και να’ ταν μπορετό
η θάλασσα να λείπει,
να’ ταν η Σαλονίκη όαση
απέναντι απ’ την Κρήτη.
Παντέρμε Αποκόρωνα
μαύρα είναι τα στενά σου,
όλο με τσι καβγάδες σου
και με τα φονικά σου.
Εμείς στον Αποκόρωνα
είμαστε άλλη φάρα,
γιατί εμεγαλώσαμε
μέσα στη κατσιφάρα.
Αρέσει μου να σε θωρώ
λίμνη του Αη Νικόλα,
νεράιδα είσαι της νυχτιάς
της μέρας είσαι βιόλα.
Διαστημικά μηνύματα
στέλνω στο δορυφόρο,
για να μου πουν τι γίνεται
στον όμορφο Ζωφόρο.
Αν έχει η Κρήτη δυο ψυχές
η μια ψυχή είναι η λύρα,
και είναι γεμάτη έρωτα
ήλιο φωτιά και αρμύρα.
Να μπόρουνα ν’ αγόραζα
μια μέρα τον πλανήτη,
να τ’ άλλαζα το όνομα
να τον εβγάλω Κρήτη.
Στο ακρωτήρι κάθ’ αργά
φωτίζει μια λαμπάδα,
για τον Εθνάρχη που έκαμε
μεγάλη την Ελλάδα.
Γοργόνα μεσ’ τα κύματα
Κρήτη μου αγαπημένη,
μαζί σου μεσοπέλαγα
κι η σκέψη μου πομένει.
Όποιος αλάργο Κρήτη μου
φύγει και ξεμακρύνει,
ετότε σας μόνο μπορεί
τα κάλλη σου να κρίνει.
Ένας αετός ερχούντανε
από τον Ψηλορείτη,
μεριάστε κόσμοι και λαοί
για να περάσει η Κρήτη.
Η Κρήτη ειν ‘η καλύτερη
σε όλη την Ελλάδα,
η ομορφιά τσι φαίνεται
από ‘λη τη Καβάλα.
Η Κρήτη κι η αγάπη μου
πάντα ναι στην καρδιά μου,
και δίχως κεινες δε μπορώ
να βρω τη γιατρειά μου.
Τσι Κρήτης η παράδοση
μια μαρμαρένια κρήνη,
και χρέος του κάθε Κρητικού
νερό από κεια να πίνει.
Ώσπου να ζω θα την κρατώ
την Κρήτη στην καρδιά μου,
γιατί εκεί γεννήθηκα
Κρήτη μοναδικιά μου.
Η Κρήτη έχει άρματα
πιστόλια και μαχαίρια,
γι’ αυτό δεν πρόκειται ποτέ
σε εχθρού να πέσει χέρια.
Το αίμα πέφτει απ’ τη πληγή
και χαμε σχεδιάζει,
τη Κρήτη κι από κάτω ντου
το χώμα αναστενάζει.
«  ‹  1 2 3 4 5  ›  »