ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Ερωτικές

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 700 καταχωρήσεις σε 14 σελίδες
Σελίδα 6
Kαι που δεν είμαι Kρητικός
τι σημασία έχει,
αφού σε μία Kρητικιά
όλο ο νους μου τρέχει.
Ένας φτωχός προσκυνητής
στον έρωτα σου είμαι,
μ' ελπίδες λίγες κι άτυχες
μελαχρινέ μου κρίνε.
Στη γέφυρα του Γερανιού
θα' ρθω να σ' ανταμώσω,
να σε γεμίσω με φιλιά
και την καρδιά να δώσω.
Κι΄ αν βρω το αθάνατο νερό,
δεν πίνω κι΄ ας ποθάνω,
άμα δε βρεις να πιείς και συ,
ήντα να ζω να κάνω.
Εγώ τη λέξη σ΄ αγαπώ,
την έχω καταργήσει,
γιατί την είπα μια φορά
κι΄ έχω πληγές γεμίσει.
Όσοι είναι απ' έξω απ' το χορό
δε ξέρουν τι σημαίνει,
να΄ σαι γυναίκα μοναχή
μα τόσο ερωτευμένη.
Απ' όταν σ' ερωτεύτηκα
πήρα την κατηφόρα,
και βρέθηκα αβοήθητος
στην πιο μεγάλη μπόρα.
Πολλές χαρές εγνώρισα
μέσα στην αγκαλιά σου,
γιατί ήτανε αληθινός
φως μου ο έρωτάς σου.
Λένε πως όποιος βιάζεται
πολλά έχει να πάθει,
γι' αυτό να μην βιαστείς να μπεις
στου έρωτα τα πάθη.
Λένε πως όποιος βιάζεται
γρήγορα θα σκοντάψει,
κι ιδιαίτερα αν ο έρωτας
φωτιά του έχει ανάψει.
Ο έρωτάς σου μ' έβαλε
σε δίλημμα μεγάλο,
πρέπει να ζήσουμε μαζί
ή ν' αγαπήσω άλλο;
Κλείσε τα μάθια κι άφησε
ελεύθερη τη σκέψη,
κι αν η καρδιά σου μ' αγαπά
κοντά μου να την πέψη.
Απόψε θα' ρθω να γενώ
όπως και κάθε βράδυ,
του πόνου σου παρηγοριά
και του κορμιού σου χάδι.
Αν ήσουνα ο ουρανός
θα ήμουν το φεγγάρι,
και κάθε νύχτα αγάπη μου
θα ήμασταν ζευγάρι.
Στην αγκαλιά σου μια βραδιά
θέλω να μπω να κλάψω,
και με το δάκρυ σ' αγαπώ
στο στήθος σου να γράψω.
Επαναστάτησε η καρδιά
και θέλει να πορίσει,
να 'ρθει αυτή απ' τα μακριά
πίσω να σε γυρίσει.
Θα την εβγάλω την καρδιά
να βάλω μαύρο βράχο,
για να μπορώ και 'γω καρδιά
σαν τη δική σου να' χω.
Παίδευε - χτύπα - πλήγωνε
καρδιά και μη λυπάσαι,
μ' αυτή δε θα σου πει ποτέ
κουράστηκα και πάψε.
Μια νυχτερίδα συντροφιά
μου κάνει κάθε βράδυ,
και κάθε τσι φτερούγισμα
είναι δικό σου χάδι.
Πάντα θα σ' αγαπή η καρδιά
πάντα στη σκέψη θα' σαι,
πάντα για σένα θα πονώ
όσο μακριά και να' σαι.
Στη πέτρινή σου την καρδιά
έρωτα θα σμιλέψω,
στη γέμιση του φεγγαριού
θα 'ρθω και θα σε κλέψω.
Όσο να ζω μες την καρδιά
τον έρωτα σου θα 'χω,
γιατί με κάνει και πονώ
και νιώθω πως υπάρχω.
Είσαι μικρή κι ανόητη
και κακομαθημένη,
γιατί με λάθος πρόσωπο
είσαι ερωτευμένη.
Τα οπλικά συστήματα
στα πόδια θα στ' αφήσω,
αχι κι αν δε μου πεις το ναι
τον πόλεμο θ' αρχίσω.
Ο ήλιος λάμπει ταχινή
μα τ' αποσπέρι εσβήνει,
μα ο έρωντας αγάπη μου
για μια ζωή θα μείνει.
Kι ένα θεριό ανήμερο
όντες σε δει γλυκαίνει..
γιατί έχεις στην καρδιά φωθιά
που τη μαθιά μου γραίνει!
Ένα μονάχα λαχταρώ
να γίνει στη ζωή μου,
κάποτε να' ρθει η στιγμή
που θα γενείς δική μου.
Κι αν έρθει εκείνη η στιγμή
που θα γενείς δική μου,
θα έχεις κάνει κοπελιά
πλούσια την ψυχή μου.
Τότε κερά μου πλούσια
θα' σαι και συ κοντά μου,
μα όχι από τα χρήματα
μα απ' τα αισθήματα μου.
Το νου μου δεν τον έχω πια
τον έχασα μωρό μου,
και όλο ονειρεύομαι
να σ' έχω στο πλευρό μου.
Το νου μου δεν τον έχω πια
τον έχασα μικιό μου,
και κάθε βράδυ σε θωρώ
μέσα στο όνειρό μου.
Θα 'ρθει καλέ μου ο καιρός
που οι δυο μας θα βρεθούμε,
θα είμαστε μονάχοι μας
και σ' όνειρο θα ζούμε.
Μισώ τηνε πολλές φορές
μα πάλι μετατρέπω,
σ’ αγάπη τη κακοσηνιά
που τσ’ είχω όντε τη βλέπω.
θα 'θελα να 'μαι πυρετός
να καίω το κορμί σου,
να σιγοβράζω μέσα σου
να 'μαι πάντα μαζί σου.
Όση χαρά 'χει ο Κότσιφος
οντε θα μπει στ' αμπέλι,
τόση χαρά χει η κοπελιά
οντε θα βρει κοπέλι.
Συντρόφισσα του ονείρου μου
και του μυαλού μου σκέψη,
καρδιάς μου αναστεναγμέ
πόσο μ' έχεις παιδέψει...
Πίνω κρασί δεν με μεθά
έχω τα λογικά μου,
εσύ 'σαι η ζαλάδα μου
και το οινόπνευμα μου.
Είσαι ένας έρωτας κρυφός
μες στης καρδιάς τα φύλλα,
πάρε μορφή πάρε πνοή
και στη ζωή μου μίλα.
Γαλανομάτα για τα σε
στη θάλασσα θα πέσω,
όλος ο κόσμος μ' αγαπά
και σένα δεν αρέσω.
Φαντάρος είναι μακριά
κι ο πόνος δε βαστιέται,
φεγγάρι στείλ' το βλέμμα μου
για να παρηγοριέται.
Αέρα που φυσάς εκεί
κι αγγίζεις το κορμί του,
έλα για λίγο κι από δω
να νιώσω την αφή του.
Θα 'θελα σαν την αστραπή
να 'ρχόμουνα κοντά σου,
για να γευτώ το σώμα σου
και τα γλυκά φιλιά σου.
Θέλω τον άνδρα που 'γαπώ
στο πλάι μου να στέκει,
τη σιγουριά που θέλω 'γω
στα μάτια του να έχει.
Σκέψεις-βουνά, λόγια-φτωχά
ηλιόλουστο κελί μου,
ψωμί-πικρό, νερό-στυφό
γλυκεία ανταμοιβή μου.
Toν ερώτα σου στην καρδιά
τον έχω φλεγμένο,
κι ανε τον τάξω πουθενά
θα τάξω πράμα ξένο.
Ο έρωτας σου μάτια μου
σαν το κερί μ' ανάβει,
και το κορμί μου σπαρταρά
για ένα δικό σου χάδι.
Είμαι αετός κι ανοίγω σου
διάπλατα τα φτερά μου,
μόνο και μόνο για να μπεις
μέσα στην αγκαλιά μου.
Αν είχα τα μαλλάκια σου,
Θεό να μη πιστεύω,
να τα χτενίζω πρωινά
σπερνά να τα μπερδεύω!
Δεν θέλω από τη βιόλα μου
ούτε κλαδί να λείπει,
ολάκερη τη θέλω γώ
γή ξεραμένη ντίπη.
Στο πέλαγος του πόθου σου
θέλω να ναυαγήσω,
και δε με νοιάζει στη στεριά
ποτέ να μη γυρίσω.