ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Ερωτικές

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 700 καταχωρήσεις σε 14 σελίδες
Σελίδα 8

« ‹ 5 6 7 8 9 10 11 › »

Κάποια στιγμή ανε μπορείς
δώσε μου εξηγήσεις,
αλήθεια μόνο να μου πεις
κι ας μην ξαναγυρίσεις.

Ίσως εγώ να μην μπορώ
να μπω στα ίδια πάλι ,
βαρέθηκα την, την καρδιά
να γίνεται ψιχάλι.

Έρωτα πάψε να τρυπάς
καρδιές να τσοι πληγώνεις,
με ένα σου βέλος να ξέρες
πόσες ζωές τελειώνεις.

Μπορεί να είμαστε μακριά
πολλά να μας χωρίζουν,
μα η καρδιά και η σκέψη μας,
σύνορα δεν γνωρίζουν.

Άμα θυμάσαι μιας βραδιάς
και μιας ζωής τα πάθη,
συγχώραμε αν έκανα
στον έρωτά μας λάθη.

Ότι κι αν ζήσω τώρα πια
θα' ναι κοινό για μένα,
αφού τ’ αποκορύφωμα
το έζησα με σένα.

Πονεί η ευαίσθητη καρδιά
στου έρωτα τα βέλη,
μέσα στο μπέτη κρύβεται
και μπλιο τσι δε τον θέλει.

Την δύναμη δεν έχω εγώ
χρόνο να σταματήσω,
όπως και σένα απ' το μυαλό
που δεν μπορώ να σβήσω.

Λίγες χαρές μου έδωσες
μόνο στα όνειρα μου ,
έφυγες και ασπαλάθιασες
για πάντα η καρδιά μου.

Μην μου ζητάς το σ΄ αγαπώ
φως μου για να πιστέψεις,
γιατί δεν στήριξα ποτέ
τον έρωτα σε λέξεις.

Τον έρωντα σου εγώ κρυφό
αν πρέπει θα κρατήσω,
κι αλάργο σου κατέχω πως
σκληρή ζωή θα ζήσω.

Να' μουνε θε μου ναυαγός
στις λίμνες των ματιών σου,
και μ' ένα δάκρυ ερωτικό
να βγω στο μάγουλο σου.

Τι φταίω γω που σ' αγαπώ
τι φταίω που σε χάνω,
στου έρωτα τη λογική
παίζω και δεν προκάνω.

Φεύγω και παίρνω όνειρα
θέλω και εγώ να ζήσω,
μα ότι κι αν γίνει αγάπη μου
δε θα σε λησμονήσω.

Σ' αγάπησα κι όμως εσύ
δεν λες να αλλάξεις γνώμη,
δεν φταις εσύ μα φταίω εγώ
που σε λατρεύω ακόμη.

Που 'ν' ο έρωτάς σου" με ρωτούν
για δεν σε ανταμώνω,
Δεν είναι εδώ η π' αγαπώ
έφταιξα και πληρώνω.

Που 'σαι γλυκεία μου να φανείς
δεν το αντέχω άλλο,
το δάκρυ μου εστέρεψε
κι' έχω καημό μεγάλο.

Την ευτυχία μάτια μου
κάνε ταχιά να νιώσω,
πες μου το ναι τραγουδιστά
στα χέρια σου να λιώσω.

Προσπάθησα να κοιμηθώ
μα βλέπω πάλι εκείνη,
να μου γελά πανέμορφη
το χέρι να μου δίνει.

Τα γλυκονανουρίσματα
με κάνουνε κοπέλι,
οντέ μου πει ερωτικά
σύντροφο πως με θέλει.

Ποιά μαντινάδα να σου πω
και ποια ευχή να κάνω,
που όταν σ' έχω αγκαλιά
και στα ουράνια φτάνω.

Κάνεις τη μέρα μου όμορφη
τη νύχτα μου φωτίζεις,
Όλο χαρά και δύναμη
τη ζωή μου εσύ γεμίζεις.

Έρωτα της ζωής μου εσύ
ανθέ μονάκριβέ μου,
Ανάσα της ψυχούλας μου
πολύχρωμε μπαχτσέ μου.

Στου φεγγαριού τσι πατουχιές
απόψε θα πατήσω,
Κερά μου εγώ τη μοναξιά
γρήγορα να σου σβήσω.

κλείνω τα μάτια και θωρώ
πως σ' έχω αγκαλιά μου,
μα όταν τ' ανοίγω τρέχουνε
καυτά τα δάκρια μου.

Μια Κρητικιά αγάπησα
μα κείνε δεν το ξέρει,
τα μάτια τσι τα πράσινα
με κόβουν σαν μαχαίρι.

Για άγγελο σε νόμισα
όταν σε πρωτοείδα,
μα δεν θωρούσα ο χριστιανός
πως ήσουν καταιγίδα.

Ούτε στιγμή δεν ένιωσες
πόσο πονεί η καρδιά μου,
όμως ξανά θα θυμηθείς
κλαίγοντας τ' όνομα μου.

Συννέφιασε το βλέμμα μου
πάγωσε κι η καρδιά μου,
ταχυπαλμία μ' έπιασε
που φεύγεις μακριά μου.

Όταν μακριά μου έφυγες
επόνεσε η καρδιά μου,
ποτέ μου δεν κατάλαβα
ποια 'ταν τα σφάλματα μου.

Όσα αστέρια βρίσκονται
στον ουρανό επάνω,
τόσα ΄ναι και τα τραύματα
που κάνω όντε σε χάνω.

Όμορφος που' ναι ο έρωντας
μα να' ναι μες τη γλάστρα,
και να τηνε ποτίζουνε
τα δυο τζη χέρια τ' άσπρα.

θεέ μου κάνε τον κερί
και φλόγα κάνε εμένα,
να καίω εγώ να λιώνει αυτός
σώμα να γίνουμε ένα.

Με ένα μαγκνουμ ο κύρης της
τους δρόμους έχει πιάσει,
και λέει πως ανε με βρει
όλο θα μου το αδειάσει.

Αυγερινέ μου φέρε με
το χάραμα κοντά τζη,
μιάς ροδαυγής τα χρώματα
να δω στην αγκαλιά τζη!

Ποιο δειλινό ποια θάλασσα
ποιο άνθος να συγκρίνω,
να πω από τα μάτια σου
καλιά 'ναι να χω εκείνο.

Λιώνουν οι πάγοι στα βουνά
λιώνω κι εγώ για σένα,
πλημμύρισε με, με φιλιά
θα τρελαθώ για σένα.

Ο έρωτας εις στις αρχές
είναι καλός και πλάνος,
και σαν ανοίξει την καρδιά
είναι φονιάς μεγάλος.

Τι κι αν ήρθα στα Χανιά
η σκέψη εδά δε μένει,
πίσω σε σένανε γυρνά
στην αγκαλιά σου μπαίνει.

Μη μου ξυπνάς τα σ' αγαπώ
που σου 'χα ειπωμένα,
με δάκρια και αναστεναγμούς
τα 'χα βαθιά χωσμένα.

Και ο πιο μεγάλος έρωτας
με το φεγγάρι μοιάζει,
κάνει κι' αυτός τον κύκλο του
γεμίζει και αδειάζει.

Αρνεύεις με, με το φιλί
που μ' έχει ζουδαφήσει,
ετσά που σ΄ ερωτεύτηκα
αρωδαμός θ' ανθήσει.

Μια στιγμή σου χάρισε
και κοίτα με στα μάτια,
να δεις για το χατίρι σου
που θα γενώ κομμάτια.

Σ' έχω κρυμμένο στης καρδιάς
τ' άγνωστα μονοπάτια,
κι όμως θαρρώ εικόνα σου
πως έχει βγει στα μάτια.

Γίνε εσύ το σύννεφο
και γω θα γίνω χώμα,
να βρέχεις να γινόμαστε
οι δυο μας ένα σώμα.

Σα το στεφάνι του Χριστού
πονεί ο έρωτάς σου,
και γίνεται βαρύς σταυρός
το κάθε κοίταγμά σου!

Δεύτερο δέρμα στο κορμί
το μαύρο έχει γίνει,
και σίγουρα μωρό μου εσύ
την έχεις την ευθύνη.

Έρχεσαι μέσα στ όνειρο
παρέα να μου κάνεις,
μα αν συνεχίσεις να 'ρχεσαι
εμένα θα τρελάνεις.

Ποτάμι είναι ο έρωτας
που’ χει ορμή μεγάλη,
μα αν σε πάρει στις ακτές
του πόνου θα σε βγάλει.

Λένε πως όλα στην ζωή
δεν γίνεται να τα' χεις,
γι αυτό κι εγώ σ' ευχαριστώ
μονάχα που υπάρχεις.

« ‹ 5 6 7 8 9 10 11 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Ερωτικές

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture