ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Καρδιά

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 284 καταχωρήσεις σε 6 σελίδες
Σελίδα 4
«  ‹  1 2 3 4 5 6  ›  »
Ηντα να κάμω τσι καρδιάς,
να μη παραπονάται,
ότι κι αν βλέπει στο παρών,
το παρελθόν θυμάται.
Αλάργα κι αν βρίσκεσαι,
η σκέψη μου κοντά σου,
τόσο κοντά άπου γροικώ,
τσι χτύπους τσι καρδιάς σου.
Σπέρνω στον κήπο τις καρδιάς
χαρά μα δεν φυτρώνει ,
και βάζω πόνο άνυδρο
και ανθή και μεγαλώνει...
Αυτήν τη ψεύτικη ζωή
όταν εγκαταλείψω,
αναρωτιέμαι πιας καρδιάς
αληθινά θα λείψω.
Ότι ξανοίγω από ψηλά
ψεύτικο φαίνεται μου,
μα ‘συ μ’ αγγίζεις στην καρδιά
κρίνε, μελαχρινέ μου.
Με ζόρι κτυπάει η καρδιά
κουράστηκε τον πόνο,
πάντα μονάχη ν’ αγαπά
και να ‘ποφέρει μόνο.
Μέσα στον κήπο τσι καρδιάς
σ’ έβαλα περβολάρη,
απου δεν άφηνα άνθρωπο
μια βιόλα να μου πάρει!
Ένα κερί στον τάφο σου
κανείς δεν θα ανάψει,
γιατί μια ορφανή καρδιά
την έκαμες να κλάψει.
Δεν είναι κρίμα κι άδικο
και προστυχιά μεγάλη,
τούτη φτωχούλα μου καρδιά
να την ματώνεις πάλι.
Ανέ μου σκίσουν οι γιατροί
το μπέτη μου θα τα χάσουν,
γιατί χωσμένη στην καρδιά
θα βρουν τη ζωγραφιά σου.
Αν ειν’ ο δότης συμβατός
δουλεία είναι του χειρούργου,
εγώ την θέλω ν’ αγαπά
κι ας είναι και κακούργου.
Έχω παράξενη καρδιά
που κανενός δεν μοιάζει,
μισεί αυτήν που αγαπά
κι όμως αναστενάζει.
Έπαψα μπλιο και δε γελώ
δεν χαίρομαι για κάτι,
φεύγεις εσύ κι απ’ την καρδιά
ραγίζει ένα κομμάτι.
Ακόμα κι η απόσταση
δε θα μπορεί να γίνει,
μεσ’ την καρδιά μου φάρμακο
τον πόνο να απαλύνει.
Συγνώμη που σ’ αγάπησα
τόσο πολύ κερά μου,
δεν ξέρει όμως να αγαπά
λιγότερο η καρδιά μου.
Σου χαλαλίζω τη καρδιά
και το κορμί απου’ χω,
και σ’ ότι άλλο ο Θεός
με 'καμε δικαιούχο.
Εζήτηξες μου την καρδιά
μα’ γω και δέκα να’ χα,
όλες θα σου τσι χάριζα
όχι τη μια μονάχα.
Ένα κομμάτι απ’ την καρδιά
μου μένει για να ζήσω,
μα αν κάποτε το χρειαστείς
κι αυτό θα στο χαρίσω.
Καρδιά μονάχη σα θα δεις
μη τη θαρρείς μονάχη,
κι άλλη καρδιά για συντροφιά
μέσα στο κόσμο θα’ χει!
Ήθελα να’ σουνα δεντρό
κι εγώ η φυλλωσιά σου,
να φέρνω τ’ ανατρίχιασμα
τ’ ανέμου στη καρδιά σου!
Μία καρδιά ευαίσθητη
κι άδικα πληγωμένη,
βρίσκεται μεσ’ στα στήθια μου
και μόνο ο πόνος βγαίνει.
Να φταίει η απόσταση
η μήπως φταίει άλλη,
που δεν μπορεί αυτή η καρδιά
μια απόφαση να πάρει.
Τ’ όνειρο και αν εχάθηκε
η ανάμνηση όμως μένει,
και η καρδιά καρτερικά
εσένανε προσμένει.
Έχω καρδιά που δεν ξεχνά,
θυμάται και πονάει,
αγάπησε προδόθηκε
κι ακόμα αγαπάει.
Μπορεί μια πέτρα να χτυπώ
να την εκάμω χώμα,
μ’ αυτή έχει πιο σκληρή καρδιά
κι από την πέτρα ακόμα.
Χίλια κομμάτια η καρδιά
ακόμα κι αν ποδώσει,
ένα σου μόνο σ’ αγαπώ
φτάνει να την ενώσει.
Την κουζουλή μου την καρδιά
θα τηνε κορνιζώσω,
γιατί δεν βρίσκω άνθρωπο
δώρο να του την δώσω.
Κατές οντε σου η καρδιά
θέλει να τιμωράει,
αλλού κοιμάται το κορμί
κι αλλού η ψυχή ξυπνάει.
Να μην ζητήσεις απ’ τη ζωή
πλούτη για να σου δώσει,
να της ζητήσεις μια καρδιά
που δεν θα σε προδώσει.
Ερώτησα την τη καρδιά
ποια είναι η αιτία,
που σ’ αγαπώ και συ ποτέ
δεν δίνεις σημασία.
Παντοτηνέ μου έρωτα
σ’ έχω μες την καρδιά μου,
και δεν σε βγάνω από ‘κει
μέχρι να ζω κερά μου.
Πως να σε βγάλω απ' την καρδιά
χωρίς να νιώσει πόνο,
αφού έχει μάθει να χτυπά
για το σεβντά σου μόνο.
Και οι ευαίσθητες καρδιές
ξέρουνε να πονάνε,
και μέσα από τον πόνο τους
τα πάντα κατακτάνε.
Όσο κι αν πάω μακριά
εγώ θα ‘μαι κοντά σου,
γιατί η καρδιά μου έμεινε
μέσα στην αγκαλιά σου.
Είσαι για εμένα τώρα πια
κομμάτι της καρδιάς μου,
όσο και αν είσαι μακριά
θα σε έχω εδω κοντά μου.
Ανάθεμα στον έρωτα
που σε έφερα κοντά μου,
πονάει τώρα η καρδιά
γιατί είσαι μακριά μου.
Φεύγεις και παίρνεις μακριά
το γέλιο την χαρά μου,
να θυμάσαι εκεί κοντά
θα είναι και η καρδιά μου.
Ήθελα να ‘μουνα σκοπός
στη πόρτα τσι καρδιάς σου,
για να προσέχω να μην μπει
άλλη στα όνειρα σου.
Πως να το πεις σε μια καρδιά
να πάψει να χτυπάει,
όταν αυτός που ζωντανή
πάψει να την κρατάει.
Βαλε λουκέτο στην καρδιά
μα κλείδωσε με μέσα,
να μην αφήνω να περνούν
άνθρωποι δίχως μπέσα.
Ο ουρανός είναι βαρύς
πονάει η καρδιά μου,
όταν δεν είσαι δίπλα μου
μα μένεις μακριά μου.
Όλους τους βάζω δεξιά
εσένα αριστερά μου,
για να 'σαι ο μόνος που θ’ ακούς
τους χτύπους της καρδιάς μου.
Πέτρα θα βάλω για καρδιά
να μην ξανά αγαπήσει,
στερνή φορά πληγώθηκε
μα έχει πια διαλύσει.
Μια πέτρα βρήκα και μιλώ
τώρα που ζω μακριά σου,
αφού καμιά διαφορά
δεν έχει απ’ τη δικιά σου.
Καρδιά σου βρήκαν η γιατροί
μα δεν ανησυχούνε,
γιατί είναι πέτρινη καρδιά
κι οι πέτρες δεν πονούνε.
Πως να διατάξω την καρδιά
πως να της πω πως πρέπει,
να βρει τον τρόπο τώρα πια
σαν ξένο να σε βλέπει.
Δεν την εδιάλεξα εγώ
γι αυτό δε μετανιώνω,
λάθη που κάνει η καρδιά
δε θέλω να πληρώνω.
Γιατρούς φωνάξτε για να δουν
ιντα ‘χει η καρδιά μου,
και σταματάει να χτυπά
σα φεύγεις μακριά μου.
Δε θα αντέξει η καρδιά
στο τέλος και θα σπάσει,
γιατί αυτά που ζήσαμε
δε θέλει να ξεχάσει.
Πάρτη καρδιά μου σφάχτηνε
μα αίμα δεν θα τρέξει,
την άδειασες σαν έφυγες
χωρίς να πεις μια λέξη.
«  ‹  1 2 3 4 5 6  ›  »