ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Καρδιά

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 284 καταχωρήσεις σε 6 σελίδες
Σελίδα 5
«  ‹  2 3 4 5 6  ›  »
Αρχόντισα βασίλισσα
τον θρόνο μου σου δίνω,
τον θρόνο μιας φτωχής καρδιάς
στα χέρια σου αφήνω.
Εύκολο το χαμόγελο,
εύκολο και το δάκρυ,
που μπήκες μέσα στην καρδιά
σπάζοντας μια της άκρη.
Όμορφος πού ‘ναι ο ουρανός
σαν πρωτοσουρουπώνει,
που ο λογισμός σου την καρδιά
μου γλυκοχαρακώνει.
Περνούνε γρήγορα οι στιγμές
μα απόσταση είναι μεγάλη,
γι αυτό δεν ξέρει η καρδιά
αν μέσα θα σε βάλει.
Πάρε μωρό μου την καρδιά
και κάνε την κομμάτια,
αφού εγώ δεν θα μπορώ
να δω τα δυο σου μάτια.
Ακούμπησε το χέρι σου
στο μπέτη μου να νιώσεις,
πόσο στενάζει μια καρδιά
οντέ τηνέ ματώσεις.
Το σ’ αγαπώ μου φαίνεται
μικρό να περιγράψει,
αυτά που θέλει η καρδιά
με λέξεις να σου γράψει.
Ωσάν το θεριό τ' ανήμερο
κάνει και με η καρδιά μου,
άμα θα δει πως έφυγες
και βρίσκεσαι μακριά μου.
Όποιος βαδίζει του καημού
το δρόμο και αντέχει,
έχει καρδιά που δε λυγά
ότι πληγές κι αν έχει.
Ξέρει η καρδιά μου τον καημό
πως τ’ άγγιγμα μου δίνει,
κι απάνω σου το χέρι μου
ν’ απλώσω δε μ’ αφήνει.
Με την καρδιά μου μάλωσα
να πάψει ν’ αγαπάει,
γιατί όλο το σώμα μου
εκείνη τυραννάει!
Μοιάζεις με κλέφτη, που η καρδιά
έξω θέλει να βγάλει,
κι όντε γυρνάει αλλού να δει
την ξανακλέβεις πάλι.
Κρύα ο κόσμος φυλακή
χρυσό κλειδί κρατάς το,
άνοιξ’ την πόρτα τσι καρδιάς
και μείνε εκεί και σπάσ’ το.
Καρδιά μου σε σαΐτεψε
ο έρως μ’ ένα βέλος,
ρίχνει συνέχεια και θαρρώ
πως δε θα βάλει τέλος.
Ονειρομάνα νύχτα εσυ
τ’ άστρα σου μην τα κρύβεις,
κέρασε αψέντι την καρδιά
κρυφούς καημούς να σβήνεις.
Αν σκέφτεσαι να μ’ αρνηθείς
καλλιά να με σκοτώσεις,
νεκρή καρδιά δε γίνεται
ξανά να την πληγώσεις.
Ανάθεμά σε για καρδιά
κι όλο αφορμές γυρεύγεις,
όλο ζυγώνεις τ’ άπιαστο,
κι οντε το φτάσεις, φεύγεις.
Θέλω να γίνω Γιουσελ Μπολτ
ξανά να προσπαθήσω,
την μοχθηρή σου την καρδιά
πίσω να την αφήσω!
Σαΐτεμα εις την καρδιά
δε ‘φήνω να μου ‘γγιξει,
αγάπη που δε μέλλεται
δε στέκω για θα λήξει.
Μία χρονιά επέρασα
με σένα στο μυαλό μου,
μα είναι τώρα πια καιρός
ν’ αλλάξω τα’ όνειρο μου.
Πρωτομηνιά και τι να πω
για σένα τσι καρδιάς μου,
που με ρωτά αν ξαναρθείς
το μήνα αυτό κοντά μου.
θεέ μου άκου τον παλμό
του ήχου τσι καρδιάς του,
και πε μου απόψε αν θα’ ρθει
ξανά στα όνειρα μου.
Αναθεγκάσε για καρδιά
δύναμη που την έχεις,
όλο μαχαίρια δέχεσαι
μα αίμα ποτέ δεν τρέχεις.
Καρδιά νεκρή μου άφησες
φεύγοντας και δεν σ’ είδα,
με πόνεσες, μα μπόρεσα
και γύρισα τη σελίδα.
Καρδιά αυτά που ήθελες
πολλοί σου τ’ αρνηθήκαν,
μα ήρθε καιρός που σαν εσέ
ποτέ δεν ξαναβρήκαν.
Ο δολοφόνος μιας καρδιάς
αναπαμό δεν έχει,
μήτε Θεός τον συγχωρεί
διάολος δεν τον αντέχει.
Τον φόνο καρδιάς ποιος άραγε
νόμος τονε δικάζει,
και στο κελί της λησμονιάς
ποιος κρίνει φονιά και βάζει.
Κρύο κι αν έχει στη σκοπιά
μ’ ένα τηλέφωνο σου,
καίγομαι μέσα στην καρδιά
γιατί ‘χω τον καημό σου.
Τέσσερα φύλλα έχει η καρδιά
τα δυο έχεις σκοτωμένα,
μα’ γω θα ζω να σ’ αγαπώ
με τα τραυματισμένα.
Μπιστόλι κάνω την καρδιά
τον πόνο κάνω σφαίρα,
μια γεμιστήρα στεναγμούς
αδειάζω την ημέρα.
Πως έχω κουζουλή καρδιά
φωνάζει το μυαλό μου,
και βρίσκω ετσά που αγαπώ
πάντα το διάολο μου.
Καρδιά μου κ' αν πληγώνεσαι
απ’ έρωτες και πάθη,
μη μετανιώνεις κι ας πονάς
πάντα θα κάνεις λάθη.
Μέσα στα φύλλα της καρδιάς
το σ’ αγαπώ ‘χω γράψει,
δεν θα μπορέσει άνθρωπος
να μπει να το διαγράψει.
Ακόμα κι ανε χρειαστεί
να φύγω μακριά σου,
ένα να ξέρεις... η καρδιά
θα 'ναι πάντα δικιά σου.
Αλάργεψες και δεν ακούς
πως εχτυπά η καρδιά μου,
το δάκρυ απ’ το κλάμα της
πως καίει τα σωθικά μου.
Καιρό καιρό λογίζομαι
τσι μοίρας τα γραμμένα,
μα σ’ έχω πάντα φυλαχτό
με τσι καρδιάς το αίμα.
Γιατρός αν είσαι της καρδιάς
τότε σε περιμένω,
γιατί μου την πληγώσανε
και 'χω ηθικό πεσμένο.
Πιάσε μαχαίρι κι άνοιξε
στα δύο την καρδιά μου,
εκεί θα βρεις σα θησαυρό
τα συναισθήματά μου.
Δεν θα αφήσω την καρδιά
άλλο να κλαίει για σένα,
είναι αμαρτία απ’ το Θεό
να ζω μ’ ένα σου ψέμα.
Άλλη μια μέρα πέρασε
χωρίς να μου μιλήσεις,
και το μυαλό απ’ την καρδιά
γυρεύει απαντήσεις.
Για πες μου δα απού πονάς
κι έχεις καημό μεγάλο,
τα δάκρυα γίναν θάλασσες
και δεν αντέχεις άλλο.
Βόμβα θα βάλω στην καρδιά
να την ανατινάξει,
και να 'ρθει άλλος έρωτας
που τη ζωή θ' αλλάξει.
Από τη μια είναι η καρδιά
και από την άλλη η σκέψη,
και είσαι αιτία μια ζωή
και μ’ έχουνε στη μέση.
Σκέψη δεν έχω στο μυαλό
περα ‘πο την δικια σου,
γιατί έχω δώσει την καρδιά
στα χέρια τα δικά σου.
Εσύ ‘χεις μέσα στην καρδιά
οριστικά ριζώσει,
και δεν θ’ αφήσω άλλη καμιά
για να σε ξεπατώσει.
Μια καρδιά σου έδωσα
και είπες πάρτη πίσω,
και από τότε ορκίστηκα
να μην ξαναγαπησω.
Έφυγε πάλι το μυαλό
με πλώρη τη καρδιά σου,
έχει πανιά τα όνειρα
κι άνεμο τη ματιά σου.
Ανάθεμα σε για καρδιά
κι ανε ξαναγαπήσεις,
μια θα σου παίξω μαχαιριά
να μην ξαναχτυπήσεις.
Αν είχε η καρδιά μυαλό
ποτέ δεν θα πονούσε,
εκείνη που την αγαπά
εκείνη θ’ αγαπούσε.
Σαν ουρανό την έβαψα
γαλάζια την καρδιά μου,
αν σε βαραίνει η γη με μιας
να έρχεσαι κοντά μου.
«  ‹  2 3 4 5 6  ›  »