ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Ξενιτιάς

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 122 καταχωρήσεις σε 3 σελίδες
Σελίδα 2
«  ‹  1 2 3  ›  »
Από την Κρήτη βρέθηκα
στις Φλώρινας τα χιόνια,
όμως θα κάνω υπομονή
να φύγουνε τα χρόνια.
Πέμπω σου χαιρετίσματα
μ’ όσα πουλιά πετούνε,
κι αυτά τα κάνουνε σκοπούς
και σου τα τραγουδούνε...
Τέσσερα χρόνια ξενιτιά
στον πέμπτο μπαίνω τώρα,
αν είναι να ‘ρθουν άλλα δυο
καλιό να μπω στο χώμα.
Ανάθεμα τη τύχη μου
να ζω στην Ελβετία,
και να θωρώ τη Κρήτη μου
με μείον -13.
Είναι βαριά η ξενιτιά
και κρύα η Αγγλία,
κι αντί για το κορμάκι σου
χαϊδεύω τα βιβλία.
Μάνα, γλυκιά μανούλα μου
κράτα τα δάκρυα σου,
για δε μπορεί η καρδούλα μου
να φύγει από κοντά σου.
Είναι μακριά και λαχταρώ
να ρθεί κοντά μου πάλι,
ασχέτως αν αρνήθηκε
την εδική μου αγκάλη.
Άχι πως αναστέναξα
για μια φορά ακόμα,
που δε πατώ τσι Κρήτης μας
το ιερό το χώμα.
Δυο μήνες έχω να σε δω
δυο μήνες μακριά σου,
εξήντα μέρες μοναχός
δίχως την αγκαλιά σου.
Ο κρητικός στην ξενιτιά
με περηφάνια λέει,
τον τόπο που κατάγεται
μα η καρδιά του κλαίει.
Ήρθες κοντά μου πού ‘σουνα
τόσο καιρό στα ξένα,
κι όλος ο κόσμος φαίνεται
χαρούμενος για μένα.
Κρήτη για σένανε μιλώ
συνέχεια τσα ανθρώπους,
και λαχταρώ να ξαναδώ
τσου όμορφους σου τόπους.
Το μαξιλάρι έχω αγκαλιά
αφού δεν έχω εσένα,
εσένα που ερωτεύτηκα
και έφυγες στα ξένα.
Καλλιά να ήμουνα φτωχός
και να ‘χα μόνο σενα,
παρά που είμαι πλούσιος
και μακριά στα ξένα.
Δεν πρόκειται να το ξεχνώ
πως είμαι από τη Κρήτη,
γιατί από δω, απ’ την ξενιτιά
θωρώ το Ψηλορείτη.
Σαν την Ελλάδα πού θα βρεις;
Ελλάδα είναι μία,
τσι ομορφιές της δε θα βρεις
σ’ όλη τη Γερμανία.
Θεσσαλονίκη μια στιγμή
θα 'θελα να σ’ αφήσω,
και στα Χανιά τα όμορφα
για λίγο να γυρίσω.
Όλης της Ρόδου τα βουνά
Θέ μου χαμήλωσετα,
να δω την Κρήτη μια ολια
και ξανασήκωσε τα.
Αχ, να μπορούσα ατλαντικέ
γέφυρα να σου φτιάξω,
να περπατώ μερόνυχτα
στο Ρέθυμνο να φτάσω.
Θε μου και καν’ ένα σεισμό
ρουθούνι μην ανοίξει,
και ένωσε το Μόντρεαλ
με την πανώρια Κρήτη.
Δεν με φοβίζει ο θάνατος
γοργά η αργά θα φτάσει,
φοβούμαι όμως τσι ξενιτιάς
χώμα μη με σκεπάσει.
Στη Κρήτη ήμουνε πουλί
είχα μεγάλα λούσα,
μα δα κατάντησα γυρνώ
με αλλονώ παπούτσα.
Μπορώ να ζω να σε θωρώ
κι μια φορά το χρόνο,
έτσι κι αλλιώς με συντηρεί
η ανάμνησή σου μόνο!
Από την Κρήτη έφυγα
με δάκρυα στα μάτια,
γιατί άφησα πίσω ένα όνειρο
και την καρδιά κομμάτια
Σαν την Κρήτη άλλο νησί
στον κόσμο αυτό δεν είναι,
και ζω μακριά από αυτή
δυστυχισμένη είμαι
Στις πύλες του Metropolitan
κάθονται δύο πουλάκια,
το ένα λέει σ 'αγαπώ
και τ 'άλλο δύο χρονάκια..
Κρήτη εγεννήθηκα
στα ξένα θα πεθάνω,
γιατί δεν έκανε ο Θεός
μια Κρήτη παραπάνω...
Ώστε να ζω θα σ 'αγαπώ
κι 'ας είμαι και στα ξένα,
μια θέση έχω στη καρδιά
και την κρατώ για σένα!
Το κρητικό στη ξενιτιά
πράμα δεν τον φοβίζει,
τη λεβεντιά της Κρήτης του
έχει και το στηρίζει!
Όλος ο κόσμος να ΄ναι ετά
και μια ψυχή να λείπει,
μαύρος μου φαίνεται ο ουρανός
και αδειανό το σπίτι!
Κρήτη μου τα παλικάρια σου
και γιάντα τα ξορίζεις,
η ξενιθιά τα χαίρεται
και συ τα λαχταρίζεις!
Είμαι μακριά και δε μπορώ
χαρά για να σου δώσω,
με φαντασία προσπαθώ
το βλέμμα σου να νιώσω!
Ώφου και να γινότανε
όλος ο κόσμος ένα,
να μην υπάρχει ξενιτιά
μήτε και γω στα ξένα.
Ξεχείλισε ο Πηνειός
τη Λάρισα να πνίξει,
δεν την αντέχει φαίνεται
του Κρητικού τη θλίψη.
Ο Ψηλορείτης χαιρετά
στη Θράκη τα παιδιά του,
κι εύχεται να 'χουνε χαρά
κι ας είναι μακριά του.
Έφυγες μα δε φταις εσύ
άλλη εκλογή δεν έχεις,
μ' αν πάθεις πράμα θα πονώ
γ' αυτό και να προσέχεις!
Η ξενιτιά την έκανε
και την καρδιά μου αντάρτη,
για δεν αντέχω να θορώ
τη Κρήτη από το χάρτη!
Έβαλα μαύρα στην καρδιά
και είσαι η αιτία,
αφού για πάντα διάλεξες
να ζεις στη Γερμανία!
Φεγγάρι και άστρα τ' ουρανού
που πάτε και στα ξένα,
σα δείτε το αδελφάκι μου
φιλήστε το για μένα!
Δεν έχει η ξενιτιά μπαξέ
το Μάη για να πιάσω,
πάλι λουλούδια αγοραστά
στην πόρτα θα κρεμάσω.
Μόνο όποιος ζει στη ξενιτιά
μπορεί να εξηγήσει,
γιατί το ψάρι δεν μπορεί
η στη στεριά να ζήσει!
Να το κατέχεις Κρήτη μου
πως κιαν βρίσκομαι στα ξένα,
ένα κομμάτι της καρδιάς
είσαι εσύ για μένα!
Φαντάσου αμέτρητες ευχές
τέσσερα χρόνια κάνω,
καμιά δε βγήκε αληθινή
και κάθε ελπίδα χάνω..
Κάνε ευχή όταν θα δεις
να πέφτει ένα αστέρι,
και ζήτησε από το Θεό
στην Κρήτη να με φέρει..
Ένα αστέρι έπεσε
ευχή να πάω πίσω,
στα μέρη που μεγάλωσα
απόψε να γυρίσω..
Έχασα κάτι που αγαπώ
και ευχή κάνω σ' αστέρι,
τέσσερα χρόνια που έχασα
πίσω να μου τα φέρει..
Τις νύχτες τώρα ξενυχτώ
τα αστέρια να κοιτάζω,
θυμούμαι τις όμορφες στιγμές
και βαριαναστενάζω..
Κάνε ευχή μου είπανε
σα δεις να πέφτει αστέρι,
και οτι ποθείς μες τη ζωή
κάποτε θα σου φέρει..
Τέσσερα χρόνια πέρασαν
που έφυγα απ΄τη Κρήτη,
και κάθε βράδυ σκέφτομαι
πόσο πολύ μου λείπει..
Η ώρα είναι δώδεκα
και κάθομαι και γράφω,
όλα αυτά τα αισθήματα
πώς να τα περιγράψω..
«  ‹  1 2 3  ›  »