ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Χωρισμού

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 281 καταχωρήσεις σε 6 σελίδες
Σελίδα 5
«  ‹  2 3 4 5 6  ›  »
Τώρα λοιπόν στην βάφτιση
γυμνό θα με βουτήξουν,
και όσοι δεν αντέχουνε,
τα μάτια τους να κλείσουν!!
Σε παραλία γυμνιστών
με πήγανε για μπάνιο,
μου άρεσε τ' ομολογώ
και θα το ξανακάνω!!!!
Τελειώνει η μπαταρία του
πάει να ξεψυχήσει,
στείλε του ένα μήνυμα
για να ξαναφορτίσει!
Σ' ετοιμότητα σε έχει
κάθε ώρα και στιγμή,
δεν σ' αφήνει ν' ανασάνεις
κι εκεί είναι το ζουμί.
Φεύγεις και σφίγγω την καρδιά
το δάκρυ μην προβάλει,
για να το βγάλω στη χαρά
όταν γυρίσεις πάλι...
Ποτέ δεν γνώρισα χαρά,
χαρά δεν περιμένω,
μοιάζω σαν να ‘μαι του καιρού
πουλί κυνηγημένο!
Τίνος να πω τον πόνο μου
όχι για να με νοιώσει,
μόνο δυο λόγια να μου πει
κουράγιο να μου δώσει!
Ψάχνω να βρω έναν άτυχο
πιο άτυχο από μένα,
να μοιραστούμε τα κακά
της τύχης τα γραμμένα!
Τση μοναξιάς μου το μπαξέ
φύτεψα την ελπίδα,
και την ποτίζω δάκρυα
μέχρι να βγάλει φύλλα!
Σε απόσταση αναπνοής
με τη χαρά να σμίξω,
δεν θα μ’ αφήσει η μοίρα μου
ποτέ να την αγγίξω!
Όταν ‘ποθάνω η ψυχή
από δίκη θα περάσει,
πιστεύω το, πως ο θεός
και κει θα με δικάσει!
Θε μου και να' ταν δυνατό
δέκα φορές να ζούσα,
δέκα φορές πιο δυνατά
εκείνον ν' αγαπούσα!
Ήρθανε οι γιορτές καρδούλα μου
και πρέπει να χαρούμε,
και από καρδιάς ο ένας τ’αλλου
«Χρόνια Πολλά!» να πούμε.
Μια ευχή σου εύχομαι
για τον καινούργιο χρόνο,
την πόρτα σου να τη χτυπά
η ευτυχία μόνο.
Μαύρο πουκάμισο φορώ
γιατί πονώ για σένα
αν τύχει κι ανοίξει η πληγή
να μη φανεί το αίμα!
Η μοίρα σου σε ζήλεψε
αϊτέ στο πέταγμά σου,
και σου ‘πεξε εις στο ανθό
κι έσπασε τα φτερά σου!
Τα δυο κεριά που μου ‘φεγγαν
μου τα’ σβήσε μια μπόρα,
κι όλος ο κόσμος σκοτεινός
για μένα είναι τώρα!
Με ένα μπουκάλι τσικουδιά
και marlboro τσιγάρα,
καπνίζω, πίνω να ξεχνώ
τα μαύρα μου τα χάλια!
Τύχη μου, άκαρπο δεντρί,
και γιάντα σε ποτίζω,
αφού να δέσεις τον καρπό
ποτέ μου δεν ελπίζω!
Είσαι για μένα η χαρά
το νόημα του κόσμου,
ζωή δε θέλω ούτε λεπτό
χωρίς εσένα φως μου!
Παίξε μου χίλιες μαχαιριές
μα πόνο δε θα νιώσω τόσο,
πολύ που σ' αγαπώ
δε θα το μετανιώσω!
H απονιά σου μου ʽκανε
υγρά τα μάγουλά μου,
κόκκινα τα ματάκια μου
και μαύρη την καρδιά μου
Με τα λεφτά ένα μερακλή
ποτέ δεν αγοράζεις,
με μια δεκάρα κάλπικη
χίλιους ρουφιάνους βγάζεις!
Σε μέρη που το κινητό
δεν πιάνει μου πηγαίνεις,
κι όσο δεν είναι εφικτή
η κλήση με τρελαίνεις!
Ένα γιατί ʽναι αφορμή
τα μάτια μου να κλαίνε,
ένα γιατί ώστε να ζω
τα χείλη μου θα λένε!
Και να μαχαιρωθεί το σώμα μου
το αίμα που θα χύσει,
κάθε σταγόνα θα γενεί
καρδιά να σʼ αγαπήσει.
Δε φτάνει μόνο μια καρδιά
ήθελα να' χω κι άλλη,
και με τσι δυο να σ' αγαπώ
και λίγο θα 'ναι πάλι.
Εσύ μου κάνεις τη ζωή
χαρούμενη κι ωραία,
εσένα θέλω, αγάπη μου,
παντοτινή παρέα!
Ωσάν τα κρίνα του αγρού
που τη βροχή ποθούνε,
έτσι ποθούν τα μάτια μου
τα μάτια σου να δούνε!
Βρίσκω αθάνατο νερό
να πιω να μη ποθάνω,
μ' αφού δε πίνεις ούτε εσύ,
ιντα θα ζω να κάνω!
Μη φοβηθείς αν αισθανθείς
κάτι στο πρόσωπό σου,
η σκέψη μου είναι και ζητά
ένα χαμόγελό σου.
Μʽ ένα μπιστόλι παίξε μου,
μη λυπηθείς τις σφαίρες,
έτσι κι αλλιώς χωρίς εσέ
είναι νεκρές οι μέρες!
Παίξε μου χίλιες μαχαιριές
μα πόνο δε θα νιώσω,
τόσο πολύ που σ' αγαπώ
δε θα το μετανιώσω!
Είσαι για μένα η χαρά
το νόημα του κόσμου,
ζωή δε θέλω ούτε λεπτό
χωρίς εσένα φως μου!
Θεέ μου και να 'ταν δυνατό
δέκα φορές να ζούσα,
δέκα φορές πιο δυνατά
εκείνον ν' αγαπούσα.
Το ξέρεις ότι σʼ αγαπώ
μη με ρωτήσεις πόσο,
γιατί δεν έχω τη σωστή
απάντηση να δώσω.
Όποιος γρικά στα λόγια σου
δεν ξέρει ίντα γυρεύει,
στη θάλασσα πιάνει λαγούς
και στο βουνό ψαρεύει!
Όποιος χορεύει και γλεντά
και τη ρακή την πίνει,
δεν θέλει καρδιοτόνωση,
ουτε πενικιλίνη!
Αγγέλου μάτια σου' δωκε
η μάνα σου χαρά μου,
να σε θωρώ να κουτουλώ
να χάνω τη λαλιά μου!
Όταν θα νοιώσεις ίντα θα πει
αγάπη και πονέσεις,
όλες τις τρέλες πού ʽκανα
θα μου τις συγχωρέσεις!
Όταν θα νοιώσεις μοναξιά
φέρε με στο μυαλό σου,
κι εγώ θα γίνω αστραπή
να έρθω στο πλευρό σου
θεέ μου τον πόνο πάρε μου
και κάντον μελωδία,
και στείλτον στην αγάπη μου
να ζει στην ευτυχία!
Δε θέλω να τα δώ ποτέ
τα μάτια σου κλαμένα,
να μου τον λες τον πόνο σου
να κλαίω εγώ για σένα .
Χωρίς νερό, χωρίς ψωμί
και δίχως οξυγόνο,
μπορώ και ζω μα να ʽσαι εδώ
να σε κοιτάζω μόνο.
Κι ο Θεός να μου το πει
για πάντα να σ΄ αφήσω,
δεν ξαναμπαίνω σ΄ εκκλησιά
να το νε προσκυνήσω!
Τα μαύρα ρούχα τα φορούν
εκείνοι που πονούνε,
που ‘χουν μαράζι στην καρδιά
και δεν το μαρτυρούνε!
Αναρωτιέμαι άπειρες φορές
μες τη ζωή μου,
γιατί με τόσα βάσανα
δέρνεται το κορμί μου!
Θέλω να ζήσω μόνη μου
σ' ένα ερημονήσι,
γιατί σ' αυτούς που πίστεψα
με 'χουνε αδικήσει!
Έφυγες και εγενήκανε
στάχτη τα όνειρά μου,
και μείνανε τα ερείπια
μονάχα στην καρδιά μου!
Όταν γελώ καμιά φορά ΄
δεν είναι απ' τη χαρά μου,
τον πόνο ειρωνεύομαι
που χρόνια ζει κοντά μου.
«  ‹  2 3 4 5 6  ›  »