ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Ομορφιάς

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 304 καταχωρήσεις σε 7 σελίδες
Σελίδα 6

« ‹ 3 4 5 6 7 › »

Άχι και να μην ήτονε
στη Κίσσαμο πασπάλοι,
να μη φυσά να λαντουρά
τα όμορφα σου κάλη.

Μ’ ένα πιστόλι κυνηγώ
στην εδικιά μου αγκάλη,
και θα σκοτώσω άνθρωπο
για τα δικά σου κάλλη.

Δεν ξέρω από που κρατάς
μα Κρητικιά μου μοιάζεις,
έχεις τα χείλη τσι φωτιάς
και την καρδιά μου σφάζεις.

Εφύτεψα μια ροδαριά
μ’ υπομονή μεγάλη,
και ‘βγαλε ρόδα στα κλαδιά
και τα μυρίζονται άλλοι.

Δεν φταίω εγώ που ο θεός
πανέμορφη σε έχει,
τέτια ομορφιά άλλη καμία
ποτέ της δεν κατέχει.

Θεά είσαι της ομορφιάς
του ήλιου ξελογιάστρα,
το πιο οικείο στέκι σου
θα ‘πρεπε να ‘ναι τ’ άστρα.

Απ’ όλα τ’ άστρα τ’ ουρανού
μου πες να πάρω ένα,
μα γω δε βρήκα ένα τους
πιο όμορφο από σένα.

Ο κόσμος είναι τυχερός
γιατί έχει τέτοιο πλάσμα,
για χάρη της πρέπει γραφτεί
το πιο ‘μορφο το άσμα.

Όταν κοιτώ τον ουρανό
ένα υπάρχει άστρο,
εκεί θαρρώ βασίλισσα
έχεις δικό σου κάστρο.

Γαρυφαλάκι κόκκινο
και μπλε το παραθύρι,
από τα ποιο όμορφα χωριά
είναι το ακρωτήρι.

Ο ήλιος είναι τ’ ουρανού
το ποιο λαμπρό αστέρι,
μα η δικια σου ομορφιά
στην γη δεν έχει ταίρι.

Πως θες να νιώσω τη χαρά
δίχως την αγκαλιά σου,
κι η πιο λαμπρή πανσέληνος
χάνει απ’ την ομορφιά σου.

Όποιος σε δει πρώτη φορά
σίγουρα θα νομίσει,
πως άγγελος κατέβηκε
στη γη να περπατήσει..

Επήρε χρώμα ανατολής
η εδική μου αγάπη,
μεθυστικά αρώματα
στου έρωτα τα πάθη.

Ένα λουλούδι εφύτεψα
και ‘μόρφησε η αυλή μου,
και το κλαδεύω του μιλιώ
και είναι η ζωή μου.

Εφύτεψα στο κήπο μου
μικρή μου δυο-τρεις βιόλες,
και πέρασες και σ’ είδανε
και ξεραθήκαν όλες.

Περνά ο ήλιος μάθια μου,
κι εσύ το νε θαμπώνεις,
κια με την ομορφάδα σου
τον άνθρωπο σκλαβώνεις.

Που σου 'ναι και δε σ ‘έβλεπα
χρυσό δεντρί με τα άνθη,
ήτονε η καρδιά νεκρή
και σ’ είδε κι ανεστάθη

Μην λέτε για μελαχρινούς
γιατί πονά η καρδιά μου,
μελαχρινός ήταν κι αυτός
που πήρε την χαρά μου...

Πράσινη γαλαζόπετρα
μες το νερό δε λιώνει,
κι όποια αγαπάει μελαχρινό
ποτέ δεν μετανιώνει..

Εγώ αγαπώ μελαχρινό
και το ’χω δηλωμένο,
και έχω με τον έρωτα
λογαριασμό δοσμένο...

Όποια αγαπά μελαχρινό
πρέπει να το δηλώσει,
γιατί έχει με τον έρωτα
λογαριασμό να δώσει...

Όλα τ’ αστέρια τ’ ουρανού
ν’ αποτελέσουν ένα,
δεν πρόκειται να συγκριθούν
με ένα δικό σου βλέμμα!

Μέτρησε η νύχτα τ’ άστρα τζι
και λείπει ένα ζευγάρι,
χαμήλωσε τα μάθια σου
μη ρθεί και σου τα πάρει!

Συμβούλιο εκάνανε
τα αστέρια για να δουνε,
γιατί θαμπώνονται και αυτά
τη νύχτα σα σε δούνε!

Και η διεύθυνση δασών
την έχει επικηρύξει,
γιατί ξεσπάει πυρκαγιά
όπου και να ξανοίξει!

Και ο θεός όταν σε δει
πετά απ' την χαρά του,
γιατί είσαι ένα από τα εφτά
στο κόσμο θαύματά του.

Απάνω σου σταμάτησε
την τέχνη της η φύση,
δεν έχει πλέον νόημα
ό, τι δημιουργήσει!!!!

Η θάλασσα στα μάτια σου
τον ήλιο καθρεπτίζει,
χαμογελούν μα πιο βαθιά
μια θλίψη ξεχωρίζει!

Η ομορφιά σου προκαλεί
μέθη και στο φεγγάρι,
απου του δίνει πάντα φως
χωρίς αυτό να πάρει!

Απ’ όλα τ’ αστέρια της αυγής
ένα είναι που σου μοιάζει,
εκείνο που βγαίνει το πρωί
και τ’ άλλα σκοτεινιάζει.

Η ομορφιά σου μ’ έκανε
κι οι όμορφοί σου τρόποι,
ζηλιάρα, νευρασθενικιά
και μπλέξανε οι ανθρώποι!

Xρόνε που φθείρεις τσ’ ομορφιές
μη φθείρεις τη δική τσις,
άστο στο ψεύτικο ντουνιά
στολίδι στο κορμί τσις!

Ατομική ενέργεια
έχουν τα δύο σου μάτια,
γι’ αυτό και το νε κάνουνε
όποιο κοιτάς, κομμάτια.

Δέντρο Χριστουγεννιάτικο,
είναι το πρόσωπό τσι,
και κρέμασα την ελπίδα μου
σε ένα χαμόγελό τσι!

Aν έχεις πόνο στην καρδιά
να μου το πεις μωρό μου,
και όχι να κάθεσαι να κλαις
παραπονιάρικό μου!

Όπλο ακατανίκητο
έχεις την ομορφιά σου,
γι’ αυτό τα κάνεις οντε θες
μονά ζυγά δικά σου!

H ομορφιά σου προκαλεί
τσι συνομήλικές σου,
ζήλια και σ’ αποφεύγουνε
όλες οι χωριανές σου!

H ομορφιά σου προκαλεί
όταν θα βγεις σεργιάνι,
και όλο τον κόσμο πανικό
και ανατριχίλα πιάνει!

Δεν έπρεπε την ομορφιά
ο Θεός να σου την δώσει,
τόση πολύ που το χωριό
έχεις αναστατώσει!

Είσαι όμορφη δεν ημπορώ
καθόλου να αμφιβάλω,
γι’ αυτό και κάνεις πάταγο
όπου κι αν πας μεγάλο!

H ομορφιά σου προκαλεί
ακόμα και για φόνο,
γι’ αυτό να κόψεις τις πολλές
τις βόλτες σου στο δρόμο!

Όπλο ακατανίκητο
έχεις την ομορφιά σου,
γι’ αυτό τα κάνεις οντε θες
μονά ζυγά δικά σου!

Στο εικονοστάσι της καρδιάς
έχω την ζωγραφιά σου,
και ολοχρονίς τη νε θωρώ
φως μου την ομορφιά σου!

Κομμάτια να γενεί η καρδιά
και χάμω να σκορπίσει,
κι άδειος να μείνει ο μπέτης μου
πάλι θα σ’ αγαπήσει!

Με δυο καρδιές κυκλοφορείς
με δυο ψυχές υπάρχεις,
για δυο ζωές ευθύνεσαι
μόνο το νου σου να ‘χεις!

Σαν την αυγή οντε κεντηθεί
και ολόχρυση προβέρνει,
κείνο το χρώμα οντε γελάς
το πρόσωπό σου παίρνει!

Μέσα στα μαύρα μάτια σου
στης κόρες απου λένε,
εκια διαβάζω γράμματα
που χείλη δεν τα λένε!

Όσο και αν είμαι δυνατός
και τον σκληρό κι αν κάνω,
όταν τα δυο της μάτια δω
τον έλεγχό μου χάνω!

Τα μάτια σου είναι θάλασσα
ήλιος το πρόσωπό σου,
η άνοιξη μπορεί να ‘ρθεί
μ’ ένα χαμόγελό σου!

« ‹ 3 4 5 6 7 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Ομορφιάς

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture