ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Διάφορες

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 560 καταχωρήσεις σε 12 σελίδες
Σελίδα 10
«  ‹  7 8 9 10 11 12  ›  »
Θεέ μου συγχώρησέ τη 'νε
και μην της πέψεις πάθη,
γιατί γυναίκες σαν κι αυτή
είναι δικά σου λάθη.
Μες στην καρδιά μου φύτρωσες
κι είσαι δικός μου κλώνος,
και στην καρδιά μου σαν πονείς,
βαθιά γροικάται πόνος.
Χρόνια Πολλά, Χρόνια Καλά,
Χρόνια ευτυχισμένα,
μ΄αγάπη, δόξα και τιμή
να΄ ναι πλημμυρισμένα.
Το ρεύμα απού χρειάζεται
δυό χρόνους ένα σπίτι,
θα μου περάσει απ' την καρδιά
άμα θα ρθείς στη Κρήτη.
Αν έχει απόψε συννεφιά
και δεν τη δεις φεγγάρι,
κράτησε το χαιρετισμό
άλλη βραδιά να πάρει!
Ζηλεύει με και ο Θεός
και βάσανα μου πέμπει,
γιατί 'χω έναν άγγελο
που εκείνος δεν τον έχει!
Μπαίνω σα 'ρθεις στην εκκλησιά
σε δίλλημα μεγάλο,
όταν σιμώνεις του Χριστού
ποιός προσκυνά τον άλλο!.
Όλα τα αστέρια να γενούν
χίλιες ευχές για σένα,
κι όλες οι στάλες τση βροχής,
χρόνια ευτυχισμένα!
Χίλιες ευχές σε μια καρδιά
γεμάτη καλοσύνη,
που ο θεός μόνο χαρές
αξίζει να τση δίνει!
Ήλιε του κόσμου βασιλιά
και κοσμοαγαπημένε,
αν τηνε βάλω δίπλα σου
λυπούμαι σε καημένε!
Και το φεγγάρι να περνά
την πόρτα σου διστάζει,
γιατί μπροστά σου λίγο φως
βγάνει και το πειράζει!
Ένα μπλουζάκι κόκκινο
έβαλε για ν' αλλάξει,
και βγήκε βόλτα στο χωριό,
όφου και ποιόν θα κάψει!
Μάθια μου, μάθια, μάθια μου
των ομματίων μου μάθια,
τα μάθια μου δεν είδανε
σαν τα δικά σου μάθια.
Πύραυλος να 'μαι παγωτό
απ' το Θεό γυρεύγω,
για να με γλύφεις καθ' αργά
και να σε δροσερεύγω.
Να τα χαρώ τα μάτια σου
τα μαύρα, τα μεγάλα,
απού σταλαματίζουνε
το μέλι και το γάλα.
Εσύ είσαι αστέρι, είσαι ουρανός
είσαι βροχή κι αέρας,
το γλυκοχάραμα τση αυγής
κι όλο το φως τη μέρας.
Σήκω κι αποχαιρέτησε
το σπίτι του κυρού σου,
κι άλλο καλύτερο θα βρεις
στη συντροφιά τ' αντρού σου.
Ότι κρατείς στα χέρια σου
να το ‘χεις εκκλησία,
κι αν χρειαστεί καμιά φορά
γίνε γι αυτό θυσία!
Αφού μου έκλεψες το νου
πάρε με σκιάς και μένα,
για δε με θέλει κουζουλό
η μάνα που με γέννα!
Δεν μ΄ αγαπάς ως αγαπώ
δεν μ’ έχεις όπως σ’ έχω,
χρυσό Σταυρό στο στήθος μου
σ’ έχω και σε προσέχω!
Η ευτυχία εγίνηκε
πέλαγος δίχως δύση,
να ταξιδεύουμε κι οι δυο
εις όλη μας τη ζήση.
Ιούνιο στεφανώθηκα
με σένα κοπελιά μου,
και εχάρισά σου ολόψυχα
σε σένα την καρδιά μου!
Μια μαντινάδα θα σου πω
και βαλ' την στο μυαλό σου,
προσέχω σε σαν τον σταυρό
απου 'χεις στον λαιμό σου!
Όρκο έδωσα αγάπη μου
και θα τονε τηρήσω,
αν κλάψεις και είμαι αφορμή
θα πα ν' αυτοκτονήσω!
Βρε λουκουμάκι σύνελθε
μην λες ανοησίες,
το ξέρεις πως για πάρτη σου
κάνω πολλές θυσίες!
Να γίνει θέλω ο γιόκας μας
άνθρωπος με αξία,
και να 'ναι πάντα διαλεκτός
μέσα στην κοινωνία!
Δε θέλω τα ματάκια σου
να τα θορώ κλαμένα,
κι αν σε πληγώσουν κάποτε
θα κλάψω εγώ για σένα!
Τα δυο σου χέρια να κρατώ
οντε θα βγει η ψυχή μου,
χαρούμενο θα κατεβεί
στον Άδη το κορμί μου!
Μην κλαις παραπονιάρα μου
μα ο κόσμος δεν εχάθει,
και με τση γης τα βότανα
γιατρεύονται τα πάθη!
Να ζήσουμε κουκλάρα μου
ας πιούμε στην υγειά μας,
και να μας αξιώσει ο Θεός
να δούμε τα παιδιά μας!
Να δείτε μπρε την κούκλα μου
πόσο με κανακίζει,
με μέλι και με ζάχαρη
στο στόμα με ταΐζει!
Μωρό μου δεν θέλω πλούτη εγώ
μόνο την ομορφιά σου,
απου 'χει το κορμάκι σου
και η σεμνή καρδιά σου!
Εχάρισά σου την καρδιά
φως μου και το αξίζεις,
μια χάρη μόνο σου ζητώ
σταμάτα να με βρίζεις!
Ιντα 'χω κάμει του Θεού
κι όλο εγώ του φταίω,
κι όντε μοιράζει τσι χαρές
μ' αφήνει τελευταίο!
Θεέ μου συγχώρησέ τη 'νε
και μην της πέψεις πάθη,
γιατί γυναίκες σαν κι αυτή
είναι δικά σου λάθη.
Σκόνη ν' αγγίξει απάνω σου
θεριό με κάνει η ζήλια,
σκέψου να πούνε σ' αγαπώ
σ' άλλη τα δυο σου χείλια!
Πρέπει να βγάλουν άγιο
να τονε λένε πόνο,
να δείς πως για την πάρτη του
άντρες θα κλαίνε μόνο!
Όποιος σε δεί η σκέψη του
απάνω σου πομένει,
και δύσκολα του γυρισμού
το δρόμο ξαναπαίρνει!
Στο στάδιο που με έφερε
γελά και καμαρώνει,
μα θέλω να είμαι ζωντανή
να δω να τα πληρώνει!
Στα χέρια σου είμαι αιχμάλωτη
να το 'χεις σε χαρά σου,
μα δε θα βγει από τα μάτια μου
δάκρυ ποτέ μπροστά σου!
Θέλω τον πόνο μου να πω
μα ποιός θα το αναλάβει,
που 'ναι βαρύς και άνθρωπος
δε θα με καταλάβει!
Δεν την λυπούμαι την καρδιά
ωσα και να τραβήξει,
αφού διαλέγει και αγαπά
δίχως να με ρωτήξει!
Στα μάτια μου τα δάκρυα
τρέχουνε σαν την βρύση,
γιατί στο περιθώριο
ο Θεός με έχει αφήσει!
Δίκαιο λένε το Θεό
μα εγώ έχω άλλη γνώμη,
γιατί χαλά του δυστυχή
και το όνειρό του ακόμη!
Μ' αυτός εθάριε μια ζωή
πως θα τονε λατρεύω,
κι εδα χτυπά το μπέτη του
που με θωρεί και φεύγω!
Όσες φορές σε σκέφτομαι
το Θεό να 'χε θυμούμαι,
Άγιος θέλα ναμε εγώ
για να με προσκυνούνε!
Μορφή δική σου προσπαθώ
στο δάκρυ μου να δώσω,
ώρες που είμαι μοναχός
δίπλα μου να σε νιώσω!
Στο δεύτερο όταν ήμασταν
ήταν όλα ωραία,
μα τώρα το γκεμίσανε
και χάλασε η παρέα!
Το δεύτερο το Λύκειο
γκεμίσανε μια μέρα,
όνειρα, αγάπες, βάσανα
τα κάναν όλα πέρα!
Βγάζω το αχ κάνει σεισμό
το βαχ χαλάει η πλάση,
Θε μου βάλε το χέρι σου
ο κόσμος μη χαλάσει!
«  ‹  7 8 9 10 11 12  ›  »