ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Διάφορες

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 560 καταχωρήσεις σε 12 σελίδες
Σελίδα 11

« ‹ 8 9 10 11 12 › »

Ξελησμονούνται οι φιλιές
ξεχνιούνται οι αγάπες,
και χαιρετούνται στα στενά
σαν άγνωστοι διαβάτες!

Καθημερινά σε σκέφτομαι
κι όλο στο νου σε φέρνω,
και με το αγέρι του βοριά
πολλά φιλία σου στέλνω..

Αναστορίσου μιας βραδιάς
και μιας αυγής θυμήσου,
που μ' άνοιγες τις αγγάλες σου
και μού λεγες κοιμήσου…

Μάλλον δε σε αγάπαγα
όσο εσύ ψυχή μου,
εσύ έφυγες ενώ εγώ
κάνω τη ζωή μου!

Δε θα σ' αφήσω μοναχό
μην φοβηθείς το σκότος,
θα προσπαθήσω να σε βρω
ξέρω υπάρχει τρόπος!

Κι αν μίσεψες και έφυγες
κι αντίκρισες σκοτάδι,
ήλιο θα κάνω την καρδιά
για να 'ρχεσαι το βράδυ!

Καλή Ανάσταση αϊτέ
και εύχομαι στα φτερά σου,
δύναμη να΄ ναι στα ψηλά
πάντα το πέταγμά σου!

Σαν ήταν κλινικά νεκρός
ήταν τόσο κοντά μου,
που μες στο κλάμα μου άκουσα
να λέει το όνομά μου!

Από το μίσος πιο βαριά
είναι η αδιαφορία,
αυτή θα μεταχειριστώ
και εγώ για τιμωρία!

Παντρεύεται ο διάβολος
και πήρε μια γυναίκα,
κι από τα δυο του κέρατα
φύτρωσαν άλλα δέκα.

Ώστε να είναι σε τροχιά
η Γη και να γυρίζει,
Τύλισσος θα 'ναι το χωριό
σε όλο το Μαλεβύζι!!!

Επίσκεψη ήρθε η χαρά
μα ήντα να τη κεράσω,
για να μου πει στη φεύγα τζη
πως θα ξαναπεράσω...

Πάντα με την υπομονή
στ' αγκίστρι ψάρια πιάνεις,
λιγόψυχος και βιαστικός
ότι βαστάς το χάνεις!

Και το φεγγάρι που θα βγει
να λάμψει πέρα ως πέρα,
να δώσει μόνιμα λαμπρό
σ' ολόκληρη την σφαίρα.

Διώξε Θεέ τα σύννεφα
καθάρισε την φύση,
και πρόσταξε τον ήλιο σου
σήμερα αργά να δύσει.

Να το! Σωπάστε έρχεται
η ώρα του ζυγώνει,
στον Αττικό τον ουρανό
το πνεύμα αναβιώνει.

Σφίξιμο νοιώθω στην καρδιά
το κινητό σαν κλείνεις,
νομίζω πως με άλληνα
τον χρόνο σου πως σβήνεις.

Γιατί ένα θαύμα έγινε
που ο νους δεν το χωράει,
η Εθνική μας σήμερα
το κύπελλο κρατάει.

Λένε πολλοί για θαύματα
ότι δεν τα πιστεύουν,
μα θα φωνάξω να ακουστεί
άδικο όλοι έχουν.

Οι μαντινάδες απ' την καρδιά
βγαίνουνε σαν πονάει,
μα κι όταν χαίρεται η καρδιά
πάλι μ' αυτές μιλάει!

Ψάχνω να βρω το γιατρικό
απου τσι πόνους γιαίνει,
και βλέπω από τα μάτια σου
πάντα να κατεβαίνει!

Στου ήλιου το χρυσό πανί
ο νους σε ζωγραφίζει,
να μάθει ο κόσμος και να δει
καλή που δε γνωρίζει!

Στάσου στον ήλιο απέναντι
εσένα ν' αντικρύσει,
να πέσει από τη ζήλια του
στη θάλασσα να σβήσει!

Όποιος στον κόσμο γεννηθεί
χωρίς να υποφέρει,
διαβάτης είναι στη ζωή
και τίποτα δε ξέρει!

Η αγκαλιά σου ουρανός
κι εγώ μικρό αστέρι,
και λαχταρώ το δειλινό
κοντά μου να σε φέρει.

Εγώ ζηλεύω τ' ουρανού
που' χει αγκαλιά τ' αστέρια,
γιατί δεν ένιωσα ποτέ
χάδι απ' τα δυο σου χέρια.

Κάνε με Θέε μου ουρανό
κι εκείνος να' ναι αστέρι,
να' μαστε πάντοτε μαζί
πιασμένοι χέρι χέρι.

Αν ήσουν όνειρο εσύ
στον ύπνο τον δικό μου,
θα είχα πάντοτε κλειστές
τσι κόρες των μαθιών μου.

Ψηλά το χτίζω το όνειρο
κι όσο κια προσπαθήσει,
δε θα μπορέσει η μοίρα μου
να βγει να το γκρεμίσει!

Ψύχραιμη θέλω να βρεθείς
αν 'ρθω στα στέφανα σου,
με δίχως δάκρυ να μου πεις
γρήγορα στα δικά σου.

Θα τηνε βγάλω την καρδιά
να βάλω μαύρο βράχο,
για να μπορώ και γω καρδιά
σαν τη δική σου να' χω!

Μέσα στο σπήλιο τση καρδιάς
χρόνια το αίμα στάζει,
και σταλαχτύτη έκαμε
κερά μου και σου μοιάζει!

Λιάζει την ώρα που γελάς
κι άμα θα κλάψεις βρέχει,
κι όταν ξανοίγεις χαμηλά
η μέρα φως δεν έχει!

Στα στήθη μου εφώλιασε
κακό και μαύρη ζήλια,
για δεν ακούω σ' αγαπώ
απ' τα δικά σου χείλια.

Εγώ 'χω μόνο μια καρδιά
μα εσύ έχεις χιλιάδες,
γ' αυτό κι εγώ για πάρτη σου
θα βγάνω μαντινάδες!

Μια κοπελιά μαθήτρια
επόμεινε στην τάξη,
ο Θεός τηνε τιμώρησε
γιατί δεν είναι εντάξει!

Καλογεράκι θα γενώ,
σκουφάκι θα φορέσω,
με κομποσκοίνι, προσευχή,
τα πάθη θα βαρέσω.

Καλογεράκι θα γενώ,
σκουφάκι θα φορέσω,
γιατί αυτή που αγαπώ
μ' έκανε να πονέσω.

Καλογεράκι θα γενώ,
σκουφάκι θα φορέσω,
κι απ΄τση ζωής την ομορφιά,
για πάντα θα μισέψω.

Κρασί, ουίσκυ και νερό,
κονιάκ, μα και ρακάκι,
έτσι είναι η παρέα μας
τσ` αρέσει το μεράκι!

Αν μʼ αγαπάς ή με μισείς
δε θέλω να το μάθω,
μʼ αρέσει μέσα στην καρδιά
την αγωνία ναʼ χω!!!

Λένε η πρώτη στη καρδιά
αγάπη δε ξεχνιέται,
κι ώστε να σβήσει το κορμί
γι' αυτή θα τυραννιέται!!

Στου τάφου μου το μάρμαρο
θα γράψω τʼ όνομα τση,
για να περνά και να θωρεί
τα κατορθώματα τση.

Το Λύκειο ετελείωσε
κι εχάθη εις το χρόνο,
μα στην καρδιά ερίζωσε
με γέλιο και με πόνο!

Σα θα περνάς την πόρτα τση
φεγγάρι μου σταμάτα,
χαιρέτα μου την κι ύστερα
συνέχισε την στράτα!

Των αηδονιών παράγγειλα
στην πόρτα σου ν 'ρθούνε,
και με γλυκό κελάηδισμα
χρόνια πολλά να πούνε!

Δε ξαναφεύγω απ' το χωριό
γιατί στο μεσοστράτι,
γυρίζει η σκέψη μου να βρει
στ' αγγάλες σου ραχάτι!

Σαγηνευτή τ' ονείρου σου
τη σκέψη έχω στείλει,
να μη σ' αφήνει μοναχό
της έχω παραγγείλει!

Λουλούδι που τη μυρωδιά
από καιρό 'χει χάσει,
φαίνεται έχει ο κηπουρός
απότιστο ξεχάσει.

Θέλω να βρέχει που αν κανείς
ρωτήξει γιάντα κλαίω,
τα δάκρυα 'ναι τση βροχής
σταγόνες να του λέω.

« ‹ 8 9 10 11 12 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Διάφορες

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture