ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Αγάπης

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 1084 καταχωρήσεις σε 22 σελίδες
Σελίδα 12
Κατέχεις τι' ναι ν' αγαπάς
να μη σου ρίχνουν βλέμμα,
κι όπου δε θες να βρίσκεσαι
να σ' αγαπούν με τρέλα;
Πες μου γιατί τα μάτια σου
μαγεύουν τη ζωή μου,
κι όταν τα νιώθω πάνω μου
κόβεται η αναπνοή μου.
Το πιο μεγάλο σ’ αγαπώ
το είδα στη ματιά σου,
δεν το’ πανε τα λόγια σου
το είπε η καρδιά σου.
Αν είν αλήθεια τού θεού
η δύναμη μεγάλη,
για δε μπορεί απ τη σκέψη μου
για πάντα να σε βγάλει.
Ο αετός πάντα ψηλά
πάει και χτίζει σπίτι,
γιατί δεν πρέπει χαμηλά
να ζει μ' ένα σπουργίτι.
Όταν περάσει ο καιρός
κι ο αετός γεράσει,
ψάχνει ένα βράχο στα ψηλά
τα μούτρα του να σπάσει.
Αγάπη είναι να μπορείς
να συγχωρείς τα λάθη,
κι ότι σου κάνει εσύ να λες
είναι μικρή θα μάθει.
Ήθελα να βρισκόμουνα
μέσα στην αγκαλιά σου,
ζωή να παίρνω και να ζω
απ την ανασαιμιά σου.
Τής είπα την αληθινή
αγάπη δέ θ' αντέξει,
γιατί γιά κείνη άγνωστη
είναι αυτή η λέξη.
Είδα στο δρόμο το θεό
και τού λεγα για σένα,
και μού πε η γυναίκα αυτή
δεν αγαπά κανένα.
Άντρας δεν ειν' αυτός πού ζει.
μες την παρανομία,
ο άντρας έχει πειρασμούς
μα αγαπάει μία.
Πως σ αγαπώ δεν πίστεψες
κι έχεις μετανιωμένα,
και παίρνεις άλλον αγκαλιά
για να ξεχνάς εμένα.
Εξέχασα πως σ' αγαπώ
κι αγάπησα μιαν άλλη,
κι εδά που το θυμήθηκα
θα σ΄ αγαπήσω πάλι.
Δεν θέλω απ' τη αγάπη μου
άλλος κανείς να πάρει,
ούτε στον ίδιο το Θεό
δεν κάνω τέτοια χάρη.
Αν είναι η αγάπη έγκλημα
λέγε με εγκληματία,
μα μάθε πως το έκαμα
και είσαι εσύ αιτία.
Αν δεν γευτείς την μοναξιά
απόρριψη αν δεν βιώσεις,
πραγματικά τι ειν' ο έρωτας
ποτέ δεν θα το νοιώσεις.
Θαρρώ η αγάπη τ' αύριο
ποτέ της δεν προσμένει,
το σήμερα θέλει να ζει
κι αυτό την ανασταίνει.
Σ' αυτόν π' αγάπη δίνεται
κι αξία δεν την κατέχει,
με τυφλοπόντικα στο φως
μοιάζει που δεν αντέχει.
Σαν τον αητό στα σύννεφα
ήθελα να πετάω,
κι όπου η αγάπη βρίσκεται
να γέρνω ν' ακουμπάω.
Τους αγγέλους σου καμιά φορά
θεέ μου ανέ μετρήσεις,
αυτό που λείπει το 'χω γώ
μα μη μου το στερήσεις.
Τι να τα κάνουνε οι γιατροί
τα κοφτερά νυστέρια,
αφού στης αγάπης την πληγή
σηκώνουνε τα χέρια.
Ήθελα να' μαι από κερί
στη σκέψη σου να λιώνω,
κι μ' ένα σου φιλί εγώ
το χάρο ν' ανταμώνω.
Να είχαν στόμα τα πουλιά
να στείλω να σου πούνε,
πως καρτερούν τα μάτια μου
τα μάτια σου να δούνε.
Κοντά σου μια απλή στιγμή
κι ένα σου γέλιο φτάνει,
τον ποιο μεγάλο ευτυχή
του κόσμου να με κάνει.
Μονάχα η αγάπη σου
θα γιανει την πληγή μου,
και θ' απαλλάξει από καημούς
και πίκρες την ζωή μου.
Αν δεν μπορέσω τα φτερά
που 'χω να μοιραστούμε,
θα τα μαδήσω και στη γη
μαζί θα πορπατουμε.
Αγάπη είναι ν' αγαπά
κάποιος σε σένα όσα,
εσύ τα λες ελάττωμα
κι ακόμη άλλα τόσα.
Το όνομά σου έγραψα
σε κρύσταλλο να λάμψει,
και το 'βαλα μες την καρδία
μην πέσει και μου σπάσει.
Απ΄ όλες σας πιο όμορφη
επάνω στον πλανήτη,
είναι δυο μάτια π' αγαπώ
και κατοικούν στην Κρήτη.
Στη Σέριφο κοπέλα μου
λίγοι φορούν τα μαύρα,
μα είναι άνθρωποι καλοί
και το γλεντάνε πάντα.
Αν η αγάπη ήταν έγκλημα
και το φιλί 'ταν φόνος,
θα 'ταν γλυκό αγάπη μου
να 'σουνα δολοφόνος.
Μια κοπελιά αγάπησα
την έχω στην καρδιά μου,
και μέχρι να ζω θα ζει
μέσα στην αγκαλιά μου.
Τι σου καμα και θες να δεις
τα μάτια μου κλαμένα,
που δε σ' αγάπησε κανείς
στο κόσμο σα και μένα!
Ει τα ξανθά σου τα μαλλιά
και τα μελιά σου μάτια,
επήρανε μου τα μυαλά
και με' καναν κομμάτια.
Όσαν τον άγγελο εχθές
σ' είδα μες στ' όνειρο μου,
μα έλα που εξύπνησα
και 'φυγες από μπρος μου.
Γαρίφαλα μου έστειλες
νύχτα στην αγκαλιά μου,
και ήρθε πάλι η άνοιξη
ξανά μες στη καρδιά μου.
Δεν θέλω αγάπες ψεύτικες
μια και καλή μου φτάνει,
να λες εσύ το σ' αγαπώ
και ρίγος να με πιάνει.
Άνεμος η αγάπη τζη
και εγώ κερί αναμμένο,
να λιώσει θέλει το κορμί
μα εγώ θα την προσμένω.
Ωσά το χέλι στη στεριά
τα χείλη σπαρταρούνε,
και ένα δικό σου άγγιγμα
μονάχα αναζητούνε.
Για μια αγάπη σ' άφησα
καρδιά μου να ρημάξεις,
συγνώμη α-που πίστεψα
σε λόγια αντί για πράξεις.
Το σ' αγαπώ για να το πεις,
πρέπει και να το νιώσεις,
αλλιώς αν δεν το εννοείς
τον άλλον μην πληγώσεις.
Όπως πεθαίνει το πουλί
στο κρύο και στο χιόνι,
εμένα η αγάπη μου
σαν το κεράκι λιώνει.
Σ' αγάπησα απ την αρχή
και σ' ήθελα κοντά μου,
για να ξωμείνεις μια ζωή
μέσα στην αγκαλιά μου.
Εύχομαι να είμαστε μαζί
μωρό μου χίλια χρόνια,
γιατί σε θέλω διπλά μου
φως μου να είσαι αιώνια.
Μου έμαθες να αγαπώ
να νοιάζομαι για σένα,
γι αυτό σε βάζω αγάπη μου
πιο πάνω απ τον καθένα.
Χωρίς ελπίδα σ' αγαπώ
πονώ και σε λατρεύω,
σαν τον θεό που δεν θωρώ
κι όμως σε αυτόν πιστεύω.
Στα τέσσερα αγγίγματα
που κάνω τον σταυρό μου,
όλα για σε... να σε καλά
και τίποτε δικό μου.
Αν θες στη γκρίζα μου ζωή
να δώσεις λίγο χρώμα,
δείξε μου μ’ ένα βλέμμα σου
πως μ’ αγαπάς ακόμα.
Το σήμερα, αύριο θα 'ναι χθες,
θα μπει στα περασμένα,
μα δε θα υπάρξει αύριο
που θα 'σαι χθες για μένα.
Όντε ποθάνω από το Θεό
μια χάρη θα του ζητήσω,
για μια στιγμή τα μάτια σου
και πάλι να αντικρίσω.