ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Αγάπης

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 1084 καταχωρήσεις σε 22 σελίδες
Σελίδα 13
Και άπιστος να ήμουνα
σε Θεό να μην πιστεύω,
και μόνο που σε γνώρισα
για αυτό θα τον μνημονεύω.
Σήκωσε το τηλέφωνο
ν' ακούσω τη φωνή σου,
να φανταστώ, να ονειρευτώ
πως βρίσκομαι μαζί σου.
Όση αγάπη σου 'δωσα
δεν έχω σ’ άλλη δώσει,
κι ανθρώπου νους δεν το χωρεί
για σένα ότι ‘χω νιώσει.
Γυναίκες και αν εγνώρισα
αγάπη δε μου δώσαν,
μα όλες ήταν ψεύτικες
γι αυτό και με προδώσαν.
Ήσουν για μένα τ’ όνειρο
που έγινε αλήθεια,
μα τώρα πια σε αγαπώ
μόνο από συνήθεια.
Όση αγάπη σου δωσα
δεν έχω σ' άλλη δώσει,
κι ανθρώπου νους δεν το χωρεί
μ' εσένα ότι 'χω νιώσει.
Πως να περάσει ο καιρός
να έρθω εκεί κοντά σου,
για δεν αντέχω άλλο πια
να είμαι μακριά σου.
Που βρίσκει θεέ μου δύναμη
και γιάντα δεν δακρύζει,
να ξέρει πως ψυχομαχώ
και εκείνη να γλεντίζει.
Για να σου κάνω ασκιανό
μπροστά στον ήλιο μπαίνω,
κ' όντε χιονίζει γίνομαι
φωθια και σε ζεσταίνω.
Γλυκεία μου η καρδούλα μου
πονάει που 'μαι μόνος,
μα σα μας σκέφτομαι αγκαλιά
γλυκαίνει λίγο ο πόνος.
Το σ' αγαπώ είναι γλυκό,
ακόμη κι αν πονάει,
όταν το λέει μια καρδιά,
που ξέρει ν' αγαπάει.
Μην με ρωτάς αν σ' αγαπώ
γιατί αντοχές δεν έχω,
και μακριά σου πως περνώ
μόνο εγώ κατέχω.
Το σ' αγαπώ είναι εύκολο
τα χείλη να το πούνε,
όμως καρδιές που το εννοούν
δύσκολα θα βρεθούνε.
Των ομματίων μου 'σαι το φώς
ο χτύπος στη καρδιά μου,
τση σκέψης μου τα αγνάντεμα
μα κι η παρηγοριά μου.
Γύρνα και πάρε με αγκαλιά
πάλι ταξίδεψε με,
κι αν κουραστείς να μ' αγαπάς
φύγε και άφησε με.
Δε θέλω της πηγής νερό
τη δίψα για να σβήσω,
μόνο δροσά απ' τα χείλια σου
να πιω κι ας ξεψυχήσω.
Μακάρι να' σουν μέλισσα,
που ήσουνα χαμένη,
να κάμω την καρδιά κελί
να' ρθείς να κάμεις μέλι.
Μπορεί να ζούμε χωριστά
γιατί το θέλουν άλλοι,
μα ένα πρωί στην πόρτα σου
η στράτα θα με βγάλει.
Αγάπη τση 'δωκα πολύ
χωρίς να το εκτιμήσει,
μα θε μου κάποτε ο τροχός
ελπίζω να γυρίσει.
Τι άλλο πιο πολύτιμο
ήθελες να σου δώσω,
από την φτωχή μου την καρδιά
που σε λατρεύει τόσο.
Πως να σε βγάλω απ' την καρδιά
ελπίδα και όνειρό μου,
που μόνο εσύ και η μάνα μου
με είπατε μωρό μου.
Αγάπη δεν εκάτεα
γιατί μουνε κοπέλι,
τώρα που τη δοκίμασα
γλυκιά 'ναι σαν το μελί.
Στον ουρανό να πέταγα
να ήμουνα κομήτης,
να ερχόμουν και να σου λεγα
πόσο πολύ μου λείπεις.
Μαία στης Σούδας το σχολειό
σε γνώρισα γλυκιά μου,
και μια μάτια σου με 'κανε
να χάσω τα μυαλά μου.
Κοιμάμαι κι ονειρεύομαι
και την αυγή ξυπνάω,
και λαχταρώ να ξαναδώ
εκείνη π' αγαπάω!
Νομίζω πως σε αγαπώ
και φαίνεται στα μάτια,
όταν σε βλέπω καίγομαι
και γίνομαι κομμάτια.
Σαράντα μέτρα γιασεμί
θα φτιάξω κομποσκοίνι,
να κάμω την αγάπη μας
παντοτινή να μείνει.
Αγάπησα και πόνεσα
και έκανα και λάθη,
μ' αγάπη μόνο ένιωσα
μες την δική σου αγκάλη.
Υπόσχεση μου έδωσες
για πάντα εδώ να μείνεις,
πότε σου όμως δεν έμαθες
αγάπη πού να δίνεις.
Τσι μέρες περιμένω σε
και λιώνει το μυαλό μου,
μα σα θα πάω να κοιμηθώ
γλυκαίνεις το μυαλό μου.
Γίνε το κύμα και θα 'ρθω
σαν άνεμος κοντά σου,
να ζεις με τον αέρα μου
και γω με τη δροσιά σου.
Στο Χριστουγέννων το δεντρί
έχω κρυσταλλιασμένα,
αντί λαμπιόνια δάκρυα
και τα' χω κρεμασμένα.
Ήμουν ένα ξερό κλαδί
προτού να σε γνωρίσω,
τα μάτια σου μου δώσανε
λόγους να ξανανθίσω.
Πες μου ποιαν αλληνε θα βρεις
στο κόσμο να σου δώσει,
μάτια, ζωή, ψυχή, καρδιά
κορμί και αγάπη τόση.
Στην αγκαλιά σου ξύπνησα
του ήλιου μου αχτίδα,
κι' ταν το ομορφότερο
ξημέρωμα που είδα.
Έκαμα χθες μια προσευχή
για μας μαζί να ζούμε,
κι απάντα μου και ο Θεός
αλάργα και θα δούμε.
Τα μάτια σου τρυπήσανε
μαθια μου την καρδιά μου,
στην αγκαλιά σου να χωθώ
κι ας χάσω τη μιλιά μου!
Δεν θα μπορέσω εγώ ποτέ
μαθια μου να σ' αφήσω,
γιατί άντρα σαν και σενανε
δεν θα ξαναπαντησω.
Έλα μικρό κι ακούμπησε
στο στήθος μου επάνω,
να σε κοιμίσω εγώ γλυκά
τον πόνο σου να γειάνω.
Αντρίκια σπίθα είχανε
τα μάτια σου καρδιά μου,
και μου ανάψανε φωτιές
μέσα στα σωθικά μου.
Είσαι ελεύθερο πουλί
που δεν το φυλακίζεις,
μονάχα όπου αγαπάς
θέλεις να τιτιβίζεις.
Λόγια πολλά δεν ξέρω εγώ
μάτια μου να σου λέγω,
ξέρω μονάχα ν' αγαπώ
και μέσα μου να κλαίγω.
Η σκέψη σου με ζάλισε
το λογισμό μου παίρνει,
και ήντα θα κάμω τση καρδιάς
που κάθε μέρα ζένει.
Στ' αεροσκάφος θ' ανεβώ
στην Κρήτη να κατέβω,
για να σε δω αγάπη μου
γιατί άλλο δεν αντέχω.
Αν μου' λεγες δεν σ' αγαπώ
θα σ' είχα ξεπεράσει,
Τώρα η καρδιά μου όσο ποτέ
φοβάται μην σε χάσει.
Πιάνω μια πέτρα μα κι αυτή
παλμό ζωής δεν έχει,
όπως την άπονη καρδιά
π´ αγάπη δεν κατέχει.
Στο ποτηράκι της ρακής
σ' έχω ζωγραφισμένη,
και βλέπω μες στα μάτια σου
που 'σαι δυστυχισμένη.
Δες πως τα φέρνει η ζωή
εμείς να γνωριστούμε,
να 'μαστε τόσο μακριά
κι όμως να αγαπηθούμε.
Η μέρα μου εφτιαχτηκε
με το που μου 'πες γεια σου,
σα να μου πες αγάπη μου
εγώ θα' μαι κοντά σου.
Τρία λουλούδια μου 'δοκες
για να διαλέξω ένα,
κανένα δε συγκρίνονταν
αγάπη μου με 'σένα.