ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Βάσανα

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 481 καταχωρήσεις σε 10 σελίδες
Σελίδα 5
Θέλω να πω τον πόνο μου
όφου και πως ν' αρχίσω,
πρώτα να πω τα πάθη μου
η' τσι πληγές να κλείσω.
Όταν η τύχη η σκληρή
στα δύσκολα σε φέρει,
τότε να δω ποιος σ' αγαπά
και ποιος θα υποφέρει.
Όποιος πονεί πολύ καιρό
λέγεται πονεμένος,
δεν τον ε-νοιάζει κι αν πονεί
γιατί ναι μαθημένος.
Όποιος αγάπη έχασε
εκείνος ξέρει μόνο,
να καταλάβει μονομιάς
την πίκρα και τον πόνο.
Ρωτάς ιντα' χω στην καρδιά
κι ο στεναγμός με πνίγει,
είναι ο πόνος που ζητά
τρόπο να βρει να φύγει.
Πάρε μου Θε' μου τη ζωή
για δε βαστώ τον πόνο,
να λυτρωθώ απ' τον σταυρό
της αγάπης που σηκώνω.
Ο έρωτας σου μ' έκανε
στον πόνο αγωγιάτη,
κι όπου κι αν πάω κουβαλώ
μόνο καημούς στην πλάτη.
Χωρίς εσένα δεν μπορώ
να μην αναστενάζω,
όλου του κόσμου τους καημούς
μακριά σου δοκιμάζω.
Το γέλιο απ' τα χείλη μου
εχάθηκε απ' τα τώρα,
γιατί 'ναι οι πίκρες κι οι καημοί
τσ' αγάπης σου τα δώρα.
Τέτοια φωτιά που μ' άναψες
να πέσει να σε κάψει,
κι η τύχη που με δίκασε
να σε καταδικάσει.
Ιντα θα πει βαρύς καημός
μπορεί να το πιστέψει,
μόνο αυτός που βάσταξε
κρυφής αγάπης σκέψη.
Αν φέρεις το ξημέρωμα
στη σκοτεινή ζωή μου,
τότε μονάχα θα το πω
γλυκιά πως είσαι αυγή μου.
Με νοσταλγία αναπολώ
τα περασμένα χρόνια,
γιατί αυτά που έρχονται
είν όλο καταφρόνια.
Πάψε καρδιά μου να πονάς,
κιανένας δε σου φταίει,
μονάχη σου την άναψες,
τη φλόγα που σε καίει...
Φαίνεται οι νόμοι της ζωής,
το 'χουνε καθορίσει,
άλλη για σένα να πονεί
κι άλλη να σ' αποκτήσει...
Το 'ξερα η αγάπη σου
δεν είναι σαν της άλλες,
απου αντέχουν στο καιρό
στις πικρές τις μεγάλες.
Ποτέ δεν πήρα στη ζωή
χαρές που δικαιούμαι,
και φταίνε άλλοι που εγώ
συνέχεια τις στερούμαι.
Ο πονεμένος δεν μπορεί
ποτέ να ησυχάσει,
γιατί του φαίνεται συχνά
τον κόσμο πως θα χάσε.
Μια αγάπη που σημάδεψε
για πάντα το κορμί μου,
θα' ναι αιτία να γλεντούν
οι πίκρες στο κορμί μου.
Το παρελθόν μου δυστυχώς
είναι σημαδεμένο,
γι' αυτό στο μέλλον μου χαρές
ποτέ δεν περιμένω.
Ξημέρωσε ένα πρωινό
κι αυτό θα' ναι θλιμμένο,
σκέπτομαι πάλι σήμερα
πόσο θα περιμένω.
Δε μ' ενδιαφέρει που ο Θεός
τα βάσανα μου δίνει,
αλλά με νοιάζει που χτυπά
με σύμμαχο εκείνη.
Πέμπε μου Θε μου βάσανα
και 'γω θα τα πληρώνω,
αρκεί εκείνη π' αγαπώ
ποτέ μη νιώσει πόνο.
Κανείς στον κόσμο δε περνά
Θέ μου τα βάσανά μου,
εγώ εδώ κι αυτή αλλού
χιλιόμετρα μακριά μου.
Ορκίστηκα εις στο Θεό
δεν θα ξαναγαπήσω,
άλλης αγάπης βάσανα
δεν θέλω να γνωρίσω.
Ο πόνος μου 'ν' αγιάτρευτος,
μα' ναι στο πόδι πάνω,
μια μέρα που θα πορπατώ
θα πέσω ν' αποθάνω.
Θέλω να ζεις με τσι χαρές
μην νοιάζεσαι για μένα,
αντέχω εγώ στα βάσανα
τα 'χω συνηθισμένα.
Βροχή 'ναι γύρω μου οι χαρές
και γω δεντρό στη μέση,
μια ψιχαλίδα ήθελα
στις ρίζες μου να πέσει.
Γεννήθηκα στον αγκρεμό
σ' ένα κλαδί επάνω,
σε κάθε ανεμοφύσημα
νοιώθω ζωή να χάνω.
Το στεναγμό μου άνεμε
μην πάρεις οντε κλαίω,
γιατί η γης άμα καεί
ύστερα δε θα φταίω.
Ο πόνος που χω μέσα μου
τσ' άλλους επηρεάζει,
κι όποιος σιμώσει γελαστός
φεύγει με το μαράζι.
Απ' τη στιγμή που έφυγες
και πήγες μακριά μου,
οι πόνοι στήσανε χορό
επάνω στη καρδιά μου.
Μόνο εσύ εκάτεχες
τον πόνο της καρδιάς μου,
κι αντί να γίνεις ο γιατρός
γινήκες ο φονιάς μου.
Ποτέ δεν γνώρισα χαρές,
χαρές δεν περιμένω,
μοιάζω σα να' μαι του βουνού
πουλί βασανισμένο.
Καρφί ειν' ο πόνος στην καρδιά
μεγάλος ο καημός μου,
βουβός και δεν ακούγεται
ο αναστεναγμός μου.
Ιντα' χει φταίξει και πονεί
η μάννα που με' γέννα,
στέλνε Θεέ τα βάσανα
μα στέλνετα σε μένα.
Βασανισμένο μου κορμί
κι ως πότε θα βαστάξεις,
μια ώρα δεν επέρασε
να μην αναστενάξεις.
Πάλι με κοροϊδέψανε
πλήγωσαν την καρδιά μου,
πρόδωσαν τη φιλία μου
έκαψαν τα όνειρα μου.
Πώς τους αρέσει βάσανα
Θε μου να μου φορτώνουν,
να μου ραγίζουν την καρδιά
και να μου την πληγώνουν.
Θέλω να φύγω μακριά
κάπου να ηρεμήσω,
να διώξω τις σκέψεις τις κακές
νέα ζωή ν' αρχίσω.
Μα πού να πάω η έρημη
με δέρνει η ατυχία,
ως δέρνει ο άνεμος φορές
τα δέντρα με μανία.
Εγώ είμαι απ' αναθράφηκα
παρέα με τσι πόνους,
και αν μου τους στερήσουνε
θα ζήσω λίγους χρόνους.
Αν είχα εχθρούς τους ξέχασα
και φίλους δεν θυμούμαι,
είχα και δυνατή καρδιά
μα εδά την εφοβούμαι.
Κάνε καρδιά μου υπομονή
και όλα θα περάσουν,
μέρες θα ρθούν καλύτερες
τα χείλια να γελάσουν.
Εγω περνώ και τον Χριστό
στα πάθη καί στον πόνο,
γιατί αυτός τά πέρασε
μια εβδομάδα μόνο.
Αφού σ' αρέσει παίδευε
και χτύπα το κορμί μου,
μα ελπίζω πως με τον καιρό
θα κουραστείς μικρή μου.
Όσο διαβαίνει ο καιρός
μπορεί και συ ν' αλλάξεις,
να κουραστείς και το κορμί
να το χτυπάς να πάψεις.
Αφού χαρές απ' τη ζωή
ποτέ εγώ δεν είδα,
εις τη γλυκιά την χαραυγή
μισεύγει κάθε ελπίδα.
Xίλια κι' αν έχω βάσανα
δε θα βαρυγκωμήσω,
αφού το θέλησε ο θεός
με βάσανα να ζήσω.
Βάνει μου η μοίρα μου φωθιά
να κάψει το κορμί μου,
μα ετσά χαΐρι δεν θα δει
ώστε να βγει η ψυχή μου.