ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Βάσανα

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 481 καταχωρήσεις σε 10 σελίδες
Σελίδα 8

« ‹ 5 6 7 8 9 10 › »

Πριν σε γνωρίσω το ποτό
δεν το' βανα στα χείλη,
και τώρα με μαζεύουνε
από τα μπαρ οι φίλοι.

Λένε ο πόνος πως περνά
και η πληγές πως σβήνουν,
όμως σημάδια πάντοτε
μες στις καρδιές αφήνουν.

Κάθε που κλαίει η καρδιά
τση λέω να σωπάσει,
μα λέει μου πως βάσανα
την έχουνε σκεπάσει.

Μόνος με τόσα βάσανα
άχι και πώς θα ζήσω,
μετά από την απόφαση
να μην ξαναγαπήσω.

Όντε θα μπω στην εκκλησσά
τα χείλη μου δαγκάνω,
για να μην σβήσουν τα κεριά
απ' τον καημό που βγάνω.

Τρίχα ψαρή στη κεφάλι
δεν είχα κοπελιά μου,
και δα τα καλιμέντα σου
θωριούνται στα μαλλιά μου.

Τα βάσανα μου είναι πολλά
σαν του γιαλού την άμμο,
μα αφού μου τα δώσε ο θεός
ήντα μπορώ να κάνω.

Βάσανα, πίκρες και καημοί,
αφήστε με να ζήσω,
Έχω παράπονα πολλά
και θέλω να γλεντήσω.

Φωτιά θα βάλω να καώ
κι ύστερα θέλω να 'ρθεις,
στη στάχτη με τα χέρια σου
το σ' αγαπώ να γράψεις.

Εγώ σιμώνω της χαράς
και εκείνη μ' αποφεύγει,
ωσαν τον κακοπληρωτή
που βερεσέ γυρεύει.

Γίνε Θεέ μου σαν εμέ
να δεις πώς τα περνάω,
να καταλάβεις πια γιατί
το θάνατο ζητάω.

Σαν θα ποθάνει ο δυστυχής
μια θα ναι η πεθυμιά του,
άλλος κανείς να μη γευτεί
τη πίκρα τη δικιά του.

Σαν θα ποθάνει ο δυστυχής
ένας ειν' ο καημός του,
που μόνο χαρές δεν ντάμωσε
μες στη ζωή ομπρός του.

Οντε πολύ πονεί η καρδιά
τα χείλη μου γελούνε,
για δε μ αρέσει οντέ πονώ
να με παρηγορούνε.

Είπα μέσα στη θάλασσα
τα βάσανα ν' αφήσω,
μα κάνει κύμα ο καιρός
και μου τα φέρνει πίσω.

Σταμάτα μπλιώ ν' αναζητάς
την τύχη σου σε μένα.
είμαι πουλί που τα φτερά
μου 'χουνε λαβωμένα.

Είτε μαζί είτε χωριστά
ο πόνος δεν διαφέρει,
πείτε μου κάποιος, η καρδιά
πως θα τα καταφέρει;

Πίνω, καπνίζω, ξενυχτώ,
να πάψω να θυμούμαι,
όλες εκείνες τις χαρές
που τώρα τσι στερούμαι.

Πίνω, καπνίζω, ξενυχτώ,
γιατί εσε θυμούμαι,
τσι αγάπης τα κανάκια σου
που τώρα τα στερούμαι.

Πίνω, καπνίζω, ξενυχτώ,
και τσι ρακής τη ζάλη,
θα περιμένω για να δω
τα δυο σου μάτια πάλι.

Άμα θα κάτσω να σου πω
τα πάθη μου τραγούδι,
η μαύρη γης θα ξεραθεί
δεν θα χει πια λουλούδι.

Στα φανερά όσο μπορώ
τη πιο σκληρή θα κάνω,
μα στα κρυφά 'ναι που πονώ
και τη ζωή μου χάνω.

Επέρασα απ' την ζωή
μα δεν επήρα πράμα,
εκτός από τα βάσανα
τσι πίκρες και το κλάμα.

Και στο σταυρό που κουβαλώ
καρφί δεν θα καρφώσει,
γιατί δεν έχει στο κορμί
τόπο για να πληγώσει.

Όλοι με λένε άρχοντα
λέξη πολύ μεγάλη,
μα 'γω φτωχός θα κυβερνώ
πόνους και πίκρες πάλι.

Και την ρακή την ήκοψα
ναρκωτικά δεν παίρνω,
πες μου γιάντα ζαλίζομαι
στο νου μου σα σε φέρνω.

Μες στο καράβι της σιωπής
τα βάσανα μου λέω,
να μην τ' ακούσει άλλος κανείς
για σένανε πως κλαίω.

Όταν μπροστά μου σε θωρώ
δεν ξέρω τι να κάνω,
ελπίδα αγάπης να κρατώ
για σκέψεις ν' αποθάνω.

Το βράδυ τσ' αναστεναγμούς
ακούει το φεγγάρι,
και κρύβεται στα σύννεφα
το κλάμα οντε το πάρει.

Ιντα να κάμω τσι καρδιάς
να μην παραπονάτε,
αφού 'χει μόνο βάσανα
και πίκρες να θυμάται.

Κάμε το βάσανο γιορτή
χαρά θα βρεις μεγάλη,
χρυσάφι ατόφιο θα γενεί
στην ε ζωή την άλλη.

Γυρεύει το κεφάλι μου
να βρει τον ίσο δρόμο,
θαρρώ πως δεν κατάλαβε
κι αντάμωσε τον πόνο.

Καπνιά μου κρούβει το λαιμό
στάχτη που με λερώνει,
το τζάκι της αγάπης μας
σβήνει και με παγώνει.

Το μιαλουδάκι το μικρό
πολλά μπορεί να φέρει,
σεβντάδες και άλλα βάσανα
να μην επαναφέρει.

Είναι φρικτό να αγαπάς
χωρίς να σ' αγαπούνε,
να μην τα νιώσει άλλος κανείς
αυτά που με πονούνε.

Την αφορμή άπου πονώ
δεν τη νε φανερώνω,
να μην το μάθει και χαρεί
όποιος μου δίνει πόνο.

Όταν κοιμάται ο δυστυχής
να τον ξυπνάς δεν πρέπει,
γιατί του παίρνεις τη χαρά
που στ' όνειρο του βλέπει.

Ω τση παντέρμης μου καρδιά
ήντα τση ξετελεύγεις,
την ήκαμες αδύναμη
να μπαίνεις και να βγαίνεις.

Τσ' αγάπης τη παλιά πληγή
εγώ θα ξανανοίξω,
δε φεύγεις απ' τη σκέψη μου
τροζός θα καταντήσω.

Ω ταξιδιάρη λογισμέ
πόσα ταξίδια κάνεις,
και πνίγουμε στο δάκρυ μου
σ' όποιο λιμάνι πιάνεις.

Της παναγιάς το όνομα
φωνάζω κάθε τόσο,
να μου βοηθά στα δύσκολα
τη ζήσει να τελειώσω.

Τσι μοναξιάς μου τη σιωπή
ο νους μου γαληνεύει,
γιατί εκεια και ο πόνος μου
έμαθε να σωπαίνει...

Σαν το κοπέλι τ' άταχτο
η σκέψη μου αλωνίζει,
το παρελθόν μου και πληγές
άρχισε να σκαλίζει.

Ανάμνηση, θολέ ουρανέ
τσι σκέψης αστραπή μου,
και τσι βροντής απόηχος
η κάθε θύμηση μου.

Παλεύω με την σκέψη μου
αφού δεν μου αφουγκράται,
παλιές αγάπες που 'χάσε
τσ' αρέσει να θυμάται.

Εγώ έχω μάθει την καρδιά
το δάκρυ της να κρύβει,
και μόνο το χαμόγελο
στο πρόσωπο να δείχνει.

Όσα δεν βάνει ανθρώπου νους,
ένα λεπτό τα σβήνει,
και διώχνει η πίκρα τη χαρά,
και κάθεται εκείνη .

Δώσε μου θε μου δύναμη
να βγω από τον πόνο,
Κάνε να κλείσουν οι πληγές
με μια σου σκέψη μόνο.

Δε σε ξεπέρασα ποτέ
κι ας λέω πως δε με νοιάζει,
ξέρω η καρδιά μου πως πονεί
άλλος που σ' αγκαλιάζει.

Να μη μου δώσεις Θε μου μπλιο
άλλη ζωή να ζήσω,
τη μοναξιά, τον χωρισμό
αμοναχό ν' αφήσω.

« ‹ 5 6 7 8 9 10 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Βάσανα

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture