ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 7791 καταχωρήσεις σε 156 σελίδες
Σελίδα 10

« ‹ 7 8 9 10 11 12 13 › »

Η μέρα που σε γνώρισα
σκληρή 'τονε για μένα,
κι 'σβησα σαν και το κερί
όλα τα περασμένα.

Μου 'λεγες ήμουνα για σε
ο μέγας έρωτάς σου,
μα τώρα αλλού εβρίσκεσαι
και δίνεις τα φιλιά σου.

Τη μεγαλύτερη χαρά
βρίσκω στον έρωτα σου,
γι' αυτό θα μείνω πάντοτε
πιστός στην αγκαλιά σου.

Ο πυρετός του έρωντα
μ' έχει πιασμένο πάλι,
και κάθε μέρα ο σεβντάς
με καίει από τη ζάλη.

Εμέθυσα χωρίς να πιω
από τον έρωτα σου,
και κάνω πράγματα τρελά
όταν βρεθώ κοντά σου.

Μοιάζει πολύ ο έρωτας
μικρή μου με τον χρόνο,
κι οι δυο περνούν κι αφήνουνε
χαλάσματα και πόνο.

Μπορεί πολλά ερωτόλογα
να λες τόσα και τόσα,
μα όταν θα πεις το σ' αγαπώ
γυρνάς δειλά τη γλώσσα.

Στον έρωτα τσι πιάστηκα
αιχμάλωτος και λιώνω ,
σαν τη λαμπάδα καίγομαι
μα δε το μετανιώνω .

Μιλάνε για τον έρωτα
κι άνθρωπος δε κατέχει,
αν είναι βιόλα όμορφη
ή σύννεφο και βρέχει.

Τον έρωτα τον γύρεψα
σε όρη και κοιλάδες,
μα είμαι ακόμα μόνος μου
και λέω μαντινάδες.

Της μέρας να' μουνα το φως
της νύχτας το σκοτάδι,
όπου κι αν είσαι μάτια μου
να' μουν για σένα χάδι.

Το άρωμα σου μάζεψε
και βάλτο σε φιάλη,
γιατί ειν' απαραίτητο
για ν' αναπνεύσεις πάλι.

Πάνω σε μια ψηλή κορφή
ήθελα να 'σαι χιόνι,
και να 'μαι 'γω το σύννεφο
ο ήλιος μη σε λιώνει.

Θαρρείς πως είμ' εγώ μικιό
πως δεν πονεί η καρδιά μου;
Σαν του μεγάλου καίουνται
μέσα τα σωθικά μου.

Όσες φορές και να σε δω
ποτέ δε σε χορταίνω,
γιατί αγάπη μου εγώ
για χάρη σου πεθαίνω.

Όταν περάσει το πρωί
και έρθει το βραδάκι,
θέλω να σ' έχω αγκαλιά
γλυκό μου πλασματάκι.

Αγιάτρευτε μου έρωτα
και της καρδιάς μου κλέφτη,
που αντανακλάς μες στη ζωή
σαν ήλιος σε καθρέφτη.

Σούστα μαζί σου χόρεψα
πανώρια κοπελιά μου,
κι η ομορφιά σου έκανε
σούστα και την καρδιά μου!

Ήθελα να σε δάγκωνα
γλυκά πισ' απ' τ' αυτί σου,
μα συ με θες για φίλο σου
κι όχι για εραστή σου.

Ο έρωτας σου έβαλε
πληγές μες στην καρδιά μου,
κέντημα θα τις κάνω εγώ,
να πλέκω τα όνειρά μου.

Πως σε 'χω μες τη σκέψη μου
ξέρω σωστό δεν είναι,
μα δεν μπορώ να κάνω αλλιώς
μελαχρινέ μου κρίνε!

Πέρασε μέσα έρωτα
εάν σε παίρνει η ώρα,
αλλά αν είσαι βιαστικός
τα λέμε άλλη ώρα.

Όρκο να κάνεις στο Θεό
πως δε θα με προδώσεις,
γιατί για δεύτερη φορά
πάλι θα με σκοτώσεις.

Γιάντα με παίζεις και γελάς
κι ήσυχη δε μ' αφήνεις,
αφού κατέεις το πως 'συ
με καίεις και με σβήνεις;

Ιντα 'χουνε τα μάθια σου
και όντε με θωρούνε,
κάθε μου σκέψη παίρνουνε
και εύκολα ξεχνιούμαι;

Στον έρωτά της ένιωσα
το σώμα μου να λιώνει,
μα δε φαντάστηκα ποτέ
πως θελα καμαρώνει.

Λιάζει, κοντό να λιάζεται
τη σκέψη μου παιδεύω,
γιατί κι ο ήλιος ν' ακουμπά
απάνω τζη ζηλεύω.

Ανέμου χάδι ερωτικό
θ' αγγίζει την καρδιά σου,
η σκέψη μου όταν θα 'ρχεται
μέσα στην αγκαλιά σου.

Απόψε παραδίνομαι
ολόκληρος σε κείνη,
αφού το πάθος μου γι' αυτή
περνά την ηρωίνη.

Πάλεψα με τα κύματα
κι έζησα, για φαντάσου,
και πνίγηκα στα ήρεμα
νερά του έρωτά σου.

Πέρασε μέσα έρωτα
να σε φιλοξενήσω,
παρόλο που δεν έπρεπε
να σου ξαναμιλήσω.

Πρώτε μεγάλε έρωτα
ανάμνηση έχεις μείνει,
από το νου και τη καρδιά
τίποτα δεν σε σβήνει.

Έρωτας είσαι δαίμονας
που ανθρώπους δαιμονίζεις,
τους φρόνιμους κάνεις τρελούς
και τους τρελούς φουρκίζεις.

Ερώτα κι όταν σ' ήθελα
ήσουνα μακριά μου,
και τώρα που σ' αναζητώ
λείπεις από κοντά μου.

Έρωτα πως και πέρασες
από τη γειτονιά μου,
απου 'χες να φανείς καιρό
στα συναισθήματα μου.

Λες συ μου να σ' απαρνηθώ
να πάψω να 'χω πόνο,
μα εγώ μ' αρέσει να πονώ
στον έρωτά σου μόνο.

Καινούργια ντέρτια έβαλα
πάλι στον έρωτά μου,
καινούργια αγάπη μ' έμπλεξε
και μ' άφησ' η παλιά μου.

Μες στο σκοτάδι αναζητώ
τα χείλη σου ν' αγγίξω,
να πιω απ' το ποτήρι τους
μια στάλα κι ας μεθύσω!

Τη μέρα μόνο χαίρομαι
μα σαν βραδιάσει κλαίω,
σ' αναστορούμαι και πονώ
μ' ανθρώπου δεν το λέω.

Τον έρωτα πολέμησα
και μ’ έχει τραυματίσει,
και από τότε η πληγή
δεν έχει ακόμα κλείσει.

Σα ξεψυχώ θέλω να' ρθείς
μόνο να σε φιλήσω,
για να μου πάρεις τη πνοή
και μέσα σου να ζήσω.

Εσύ 'σαι ήλιος φωτεινός
εγώ φεγγάρι μόνο,
μα και οι δυο στον ουρανό
ζούμε στον ίδιο πόνο.

Ο έρωτας κι' ο θάνατος
ίδια σπαθιά βραστούνε,
κι' οι δυο με τρόπο ξαφνικό
και ύπουλο κτυπούνε.

Μια πόλη χιλίων δυο ετών
θα την κατεδαφίσω,
να μη σταθεί εμπόδιο
σα 'ρθω να σε φιλήσω.

Εσύ 'σαι αιτία κι έκαμα
τον έρωτα τραγούδι,
και μοιάζει κάθε θύμηση
μαγιάτικο λουλούδι.

Ο έρωντά μας κοπελιά
τελειωμό δεν έχει,
είναι πηγή κι αντίς νερό
αίμα και δάκρυ τρέχει.

Έλα μικρέ μου άγγελε
μαζί μου και θα νιώσεις,
χαρές που έχει η ζωή
και δε θα μετανιώσεις.

Στου δειλινού τα χρώματα
ο νους βουτά την πένα,
και ζωγραφίζει στο χαρτί
τσι σκέψης μου εσένα.

Ρόδα κρατώ στα χέρια μου
με φύλλα μαραμένα,
ο έρωντας τα μάρανε
όπως εσύ εμένα.

Ένα κερί στον άνεμο
ήταν ο έρωτας μας,
μα 'σβησε κι' ναι σκοτεινά
πάλι τα όνειρα μας.

« ‹ 7 8 9 10 11 12 13 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture