ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 7791 καταχωρήσεις σε 156 σελίδες
Σελίδα 12
Πρωτοστολίδι του χωριού
κι ακριβοθυγατέρα,
τον ήλιο εξελόγιασες
κι αργεί να φύγει η μέρα.
Όταν θωρώ τα μαύρα τζη
γυαλιστερά μαλλιά τζη,
φτερούγες βγάζει η καρδιά
να μπει στα όνειρα τζη.
Θα σε φωνάξω μιαν αυγή
που τ' όνειρο τελειώνει,
να δεις το τι μου προκαλείς
κάθε που ξημερώνει.
Έρωτα αξιδιάλυτε,
έρωτα μαγεμένε,
έρωτα κλέφτη τσι καρδιάς
πολυτραγουδισμένε.
Ο έρωτας σου είν' αφορμή
και μέρα νύχτα λιώνω,
και με ρωτούν τι έπαθα
μα δεν το φανερώνω.
Παράνομος ο έρωτας
που ένιωσα για σένα,
γι αυτό τώρα τα μάτια μου
τα νιώθω βουρκωμένα.
Το βαρελάκι μας κρασί
είχε δεκατεσσάρι,
μα ξύδιασε και χάλασε
μια μέρα του Γενάρη.
Καινούργιος ήλιος έλαμψε
και φώτισε η καρδιά μου,
και όλα τα φαντάσματα
φύγανε μακριά μου.
Κάτω απ' το παραθύρι σου
θα πάρω μια κιθάρα,
για να σου πω το σ' αγαπώ,
μικρή μου παιχνιδιάρα.
Μ' ένα σου λόγο τρυφερό
κι ένα φιλί σαν μέλι,
έκανες την καρδούλα μου
για ταίρι να σε θέλει.
Μικρή σου πήρα το φιλί
στον κήπο μας το γιόμα,
αλλά την τόση γλύκα σου
πως την θυμάμαι ακόμα.
Όποια καρδιά από έρωτα
είναι τραυματισμένη,
τσάμπα θα παν τα φάρμακα,
αγιάτρευτη θα μένει.
Τα πάντα είσαι για εμέ
και όταν είσαι μπρός μου,
όλες σε σένα αισθάνομαι
τις ηδονές του κόσμου.
Χωρίς να σε θωρώ θαρρώ
πως ειν' η μέρα βράδυ,
κι ο ήλιος να μεσουρανεί
έχω βαθύ σκοτάδι.
Τέσσερα χείλη καίγουνται
τέσσερα μάτια κλαίνε,
και δυο καρδιές μαραίνουνται
κι' ανθρώπου δεν το λένε.
Αφού κατές στο λογισμό
κερά μου πως σε θέλω,
κέρνα με τσι χαράς κρασί
να φταξω των αγγέλλω!
Δίνω και παίρνω έρωτα
μόνο στην αγκαλιά σου,
τις ωραιότερες στιγμές
περνώ μόνο κοντά σου.
Ξύπνα του έρωτα παιδί
και μη βαριά κοιμάσαι,
γιατί ο ύπνος ο πολύς,
μαραίνει και χαλά σε.
Θεός αν είναι ο έρωτας
θα τον επροσκυνήσω,
κι άμα σε φέρει δίπλα μου
θα τον γλυκοφιλήσω.
Στέλνω τη σκέψη κάθε αργά,
μαζί σου να κοιμάται,
μα να γυρίσει το πρωί
ποτέ της δε θυμάται.
Ο έρωτας κι ο θάνατος
ίδια σπαθιά κρατούνε,
γιατί με τρόπο γρήγορο
και ύπουλο χτυπούνε.
Νύχτα, σκοτάδι και βροχή
και να' ρχεσαι κοντά μου,
γνωρίζω σε, γιατί χτυπά
πιο δυνατά η καρδιά μου.
Να 'σουν μικρή μου πέρδικα
να 'ρθώ να κυνηγήσω,
για να σε πιάσω ζωντανή
να σε γλυκοφιλήσω.
Απ' την αρχή μου έλεγες
να 'νοιξω τη καρδιά μου,
μα είχα φόβο μέσα μου
αν ήσουνα κοντά μου.
Από τον κήπο τ' ουρανού
μιαν ανθοδέσμη κόψε,
φεγγάρι σε παρακαλώ
να της τη πας απόψε.
Θαρρώ πως μου κρυφογελάς
όντε με δεις στη στράτα,
ανέχεις πράμα να μου πεις
να μου το πεις σταράτα.
Μωρό γυμνό στον ύπνο μου
κρατούσε δυο βέλη,
και μου ψιθύρισε γλυκά
«εσένα περιμένει».
Στον έρωντά σου κοπελιά,
έχασα τη χαρά μου,
και σεργιανίζεις καθ' αργά,
μέσα στα όνειρά μου.
Σκιά θα γίνω μια βραδιά
για μια νύχτα μόνο,
για να σε πάρω αγκαλιά
να πάρω όλο το πόνο.
Σαν το σγουρό βασιλικό
που ραίνεις και μυρίζει,
ανοίγει κ' η καρδούλα μου
οντε σε ανεμίζει.
Με τσι σαμπάνιας τον ατμό
που το ταρακουνούνε,
είναι και το κορμάκι μου
τα μάτια σου σα δούνε.
Η πιο ερωτική στιγμή
που έχω αντικρίσει,
είναι οντε σμίγει το βουνό
ο ήλιος για να δύσει.
Καίγομαι και μαραίνομαι
σαν την κομμένη βιόλα,
όντε θα σ' ανιστορηθώ
μα ίντα, ξεχνώ σε κιόλας;
Επότιζα βασιλικούς
και λεγα το όνομά σου,
και βγήκανε κι αυτοί ξανθοί
ως είναι τα μαλλιά σου.
Τσιγάρο η στα χείλη μου
έτοιμο να το κάψω,
είναι και το κορμάκι σου
και θα’ ρθω να τ' ανάψω.
Και το ψηλότερο βουνό
μπορώ να βγω με χιόνι,
μα του σεβντά σου η ανηφοριά
ποτέ δεν τελειώνει..
Εσύ μου δίνεις δύναμη
και τα βουνά να σύρω,
φτάνει μονάχα μια στιγμή
στα στήθια σου να γύρω.
Να μη μου πεις το σ' αγαπώ
κράτα το να το δώσεις ,
εκεί που ίσως τη χαρά
του έρωτα θα νιώσεις.
Τη μεγαλύτερη χαρά
μου δίνει ο έρωτάς σου ,
γι' αυτό και θέλω που και που
να βρίσκομαι κοντά σου.
Τη μυρωδιά σου ρέγομαι
τα μάτια σου χαζεύω,
κι' όταν στα χείλη σε φιλώ
σε άλλους κόσμους φεύγω.
Όταν δε λες πως μ' αγαπάς
ο χάροντας με ζώνει,
για να μου δώσει λύτρωση
να γιατρευτούν οι πόνοι.
Καμιά φορά αγάπη μου
σαν είμαι μακριά σου,
παραμιλώ στον ύπνο μου
και λέω τ' όνομα σου.
Κοντοσιμώνει το πρωί
και η χαρά μεγάλη,
θα έχω την αγάπη μου
στην αγκαλιά μου πάλι.
Κοιμήσου και 'γω ξαγρυπνώ
αγάπη μου για σένα,
κοιμήσου και μη θυμηθείς
πότε τα περασμένα.
Ρόδα και τριαντάφυλλα
κι αν βλέπω φουντωμένα,
το πρόσωπό μου δε γελά
σα δε σε βλέπω εσένα.
Ο έρωτας αγόρι μου
δεν είναι παιχνιδάκι,
μον' είναι αρρώστεια δυνατή
είναι πικρό φαρμάκι.
Αχι πως ενοστάλγησα
φως μου τον έρωτά σου,
και φανερώνω τη χαρά
άμα βρεθώ κοντά σου.
Ακόμη και το αίμα μου
σου δίνω για να ζήσεις,
ετσά που να κυκλοφορώ
με τσι δικές σου αισθήσεις.
Ανάθεμά σε έρωτα
διπρόσωπε αλήτη,
εσύ μοιράζεις τη χαρά
μα σπέρνεις και τη λύπη.
Απ' τα ξανθά σου τα μαλλιά
μια τρίχα κόψε δως μου,
να την εκάνω εικόνισμα
να τη λατρεύω φως μου.