ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 7791 καταχωρήσεις σε 156 σελίδες
Σελίδα 6
Αυτό που ζούμε τώρα εμείς
για πάντα θα κρατήσει,
γιατί είναι κάτι αληθινό
και άλλος δεν το 'χει ζήσει.
Η απόσταση είναι αυτό
που με κρατά μακριά σου,
και δε μπορώ κάθε βραδιά
να βρίσκομαι κοντά σου.
Μία φωτογραφία σου
μονάχα έχει μείνει,
κάθε φορά που την κοιτώ
λόγο ζωής μου δίνει.
Ένας βλαστός μιας λεμονιάς
με αρχοντιά μεγάλη,
έβαλε ένα γιασεμί
στη δροσερή του αγκάλη.
Για σένα τους κατάργησα
τις φυσικής τους νόμους,
γιατί πετώ στον ουρανό
δίχως φτερά στους ώμους.
Χίλια ταξίδια ερωτικά
κάνω με μια μου σκέψη,
θεέ μου να μπόργιε
να 'ρθει και να με γαληνέψει.
Είναι για μένα η αγάπη σου
η ανάσα και η πνοή μου,
γι' αυτό σου λέω αγάπαμε με
σε θέλω στη ζωή μου.
Κάνω ζωγράφο την καρδιά
πινέλο το μυαλό μου,
νερομπογιά το αίμα μου
κι είσαι το είδωλό μου.
Ένα παιδί είναι ο έρωτας
που παίζει με τσ’ ανθρώπους,
κι ότι ώρα και στιγμή
τσι στέλνει σ' άλλους τόπους.
Η ζήλεια κι ο εγωισμός
τον έρωτα σκοτώνουν,
κι αν προστεθεί κι η λογική
τον αποτελειώνουν.
Είσαι αστέρι τ’ ουρανού
της θάλασσας το κύμα,
Κι’ εγώ υπηρέτης του θεού
και της καρδιά σου θύμα.
Είσαι λουλούδι κρητικό
βγαίνεις σε κάθε κήπο,
που ξάφνου μου 'φερες εσύ
του έρωτα τον χτύπο.
Οσά τον ανθό τσ’ αμυγδαλιάς
το πιο γλυκό σταφύλι,
και χρώματα του κερασιού
έχουν τα δυο σου χείλη.
Σε είδα, σ' ερωτεύτηκα,
δε ψάχνω παραπέρα,
όταν σε βρήκα γλύκα μου,
τις έκανα όλες πέρα.
Μου έχεις κλέψει την καρδιά
μα πως να σε μισήσω,
που όταν σε βλέπω να γελάς
θέλω να σε φιλήσω.
Ερωτευμένος γη τρελός
δεν έχει σημασία,
οι λέξεις μόνο αλλάζουνε
μα όχι η ουσία.
Οσαν τσι λύρας τις χορδές
που αναζητούν δοξάρι,
ετσα πονώ για μια ξανθή
που 'χει το φως μου πάρει.
Μες στο καταμεσήμερο
που ' ναι ο ήλιος ντάλα,
δως μου μωρό μου ένα φιλί
να δροσιστώ μια στάλα.
Κλείνω τα μάτια και εύχομαι
να έρθω στο μυαλό σου,
και αμέσως ν' αποτυπωθώ
σ' ένα χαμόγελο σου.
Απ της καρδιάς μου τον σεβντά
κανείς δεν θα με σώσει,
μονάχα εκείνη πια μπορεί
το νέκταρ να της δώσει.
Όσο θα ζω θα πολεμώ
να σε κρατώ κοντά μου,
γιατί είσαι το ναρκωτικό
που το ζητά η καρδιά μου.
Πονείς, πονώ, γελάς, γελώ
κλαίς και μαζί σου κλαίω,
ρωτούμε τι θα πει ζωή
και τ' όνομα σου λέω.
Φεγγάρι βγιες και φώτισε
την τριανταφυλλιά μου,
να μεγαλώσει να χαρεί
τον έρωτα καρδιά μου.
Μες στην καρδιά μου βρίσκεσαι
σήμερα, μισό χρόνο,
και μου μαθες να αγαπώ
και να μη νιώθω πόνο.
Με την ψυχή σου αισθάνομαι
μέσα απ' το φως σου βλέπω,
και με τα χείλη σου μιλώ
και με τον νου σου στέκω.
Τα μάθια σου ερωτεύθηκα
και το χαμόγελο σου,
μες στην καρδιά σου βάλε με
ταίρι παντοτινό σου.
Και όντε ν-είμαι μοναχός
λέω ,σαφή, πώς έχω,
εσένανε στο πλάι μου
και έννοιες να μην έχω.
Είν' η καρδιά μου σα κερί
που λιώνει αναμμένο,
τα χρόνια και αν περάσουνε
εσένα θα προσμένω.
Ωσάν τ' αγριολούλουδα
που βγαίνουνε στα όρη,
ετσα εφώλιασες στο νου
μελαχρινή μου κόρη.
Πάλι πορίσανε οι καημοί
σεργιάνι στην καρδιά μου,
και η αιτία είσαι εσύ
μελαχρινή θεά μου.
Μα όταν σε βλέπω μάτια μου
δε λέγεται η χαρά μου,
χάνονται οι σκέψεις του μυαλού
χάνεται η μιλιά μου.
Μα όταν σε βλέπω μάτια μου
δε λέγεται η χαρά μου,
θαρρώ πως σε ερωτεύθηκα
σε έβαλα στην καρδιά μου.
Ο έρωτας σου άνεμος
ήσυχο δε μα 'φηνει,
και είναι η ζωή μου ένα κερί
που το φυσάς και σβήνει.
Έψαχνα χρόνια για να βρω
καρδιά που να σου μοιάζει,
μα έναν άγγελο ο θεός
στα χίλια χρόνια βγάζει.
Τα μάτια σου ερωτεύτηκα
και το χαμόγελό σου,
είμαι τρελός με σένανε
και κάθε τι δικό σου.
Είσαι το παν για μένανε
το άλλο μισό ψυχή μου,
είσαι μια λάμψη μαγική
που έχει η ζωή μου.
Με ρώτησε ο δάσκαλος
τι είναι ζωή για εμένα,
και σήκωσα το χέρι μου
και έδειξα εσένα.
Όταν ξέρω πως με σκέφτεσαι
έστω και λιγάκι,
το άγχος φεύγει μακριά
γλυκό μου κοριτσάκι!
Δεν είχες γεννηθεί εσύ
κεινους τους χρόνους φως μου,
για αυτό είναι εφτά και όχι οκτώ
τα θαύματα του κόσμου.
Που βρίσκουν τόση δύναμη
τα μάτια τα δικά σου,
και με κρατούν αιχμάλωτη
δίχως το άγγιγμα σου.
Εγώ τον νου μου συνεχώς
απάνω τζη τον έχω,
σαν το κοπέλι το μικρό
μην πέσει την προσέχω.
Με την αδιαφορία σου
ήντα θαρρείς πως κάνεις;
εσύ το παίζεις δυνατός
και εγώ σου λέω με χάνεις.
Θα ρθεί ο καιρός που μόνος σου
θα μείνεις να θυμάσαι,
κι αν τώρα παίζεις & γελάς
κάποτε θα λυπάσαι.
Κρυφός ο έρωτας και ‘μεις
δέσμιοι μιας αγάπης,
που καταστρέφει ότι βρει
σε κάθε πέρασμά της.
Αν στην επόμενη ζωή
μου πούνε να επιλέξω,
από τα θαύματα της γης
εσένα θα διαλέξω.
Αν πριν γνωρίσω εσένανε
νόμιζα ότι ζούσα,
τότε εγώ πάνω στην γη
δεν ξέρω τι ζητούσα.
Εκεί που κάνει αντίλαλο
μου αρέσει να πηγαίνω,
να το φωνάζω σ' αγαπώ
και απάντηση να παίρνω.
Αυτός που σε ζωγράφισε
είχε περίσσα χάρη,
την πένα εκράθιε σταθερά
να μην του παραπάρει.
Το θαύμα μωρό μου εις’ εσύ
φως μου και ηλιαχτίδα,
σαν ήρθες έλαμψε η γης
μόλις σε πρωτοείδα.
Δέντρο χριστουγεννιάτικο
δίχως στολίδι απάνω,
θα’ ναι η ζωή μου αν αισθανθώ
μια μέρα πως σε χάνω.