ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Μοναξιά

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 131 καταχωρήσεις σε 3 σελίδες
Σελίδα 1

« ‹ 1 2 3 › »

Μακριά σου η ώρα δεν περνά
θαρρώ πως είναι χρόνος,
μόνο κοντά σου είμαι καλά
δε θέλω να 'μαι μόνος.

Στην ερημιά μου συντροφιά
μου κάνει τ’ όνειρό μου,
μα σα ξυπνήσω μοναχός
ζω το μαρτύριο μου.

Θέλω να ζήσω μοναχός
θέλω να ζήσω μόνος,
και ας μην υποφέρεται
της μοναξιάς ο πόνος.

Τα βάσανα τσι μοναξάς
πόνο δε προκαλούνε,
όμως οι πόνοι στο κορμί
μπροστά σ' αυτούς βουλούνε.

Η μοναξά στον άνθρωπο
μοιάζει με την υγεία,
στο ένα χαίρεσαι ζωή
στο άλλο τυραννία.

Η μοναξά στον άνθρωπο
βράχου βουνού δε μοιάζει,
γιατί ‘χει αέρα συντροφιά
αυτός και κουβεδιάζει.

Κι ο βράχος που 'ναι στο βουνό
έχει κι αυτός παρέα,
όχι πουλιά κι ομοίους του
μα μόνο τον αέρα.

Την ανταλλάσσω τη ζωή
με του βουνού το βράχο,
γιατί η δική μου μ’ έβρηκε
πλια κι απ' αυτό μονάχο.

Καρδιά, ψυχή και σώμα μου
έχουν συνωμοτήσει,
και είπανε τσ’ αμοναξάς
μονάχο να μ’ αφήσει.

Είναι στιγμές που σκέφτομαι
τι πρέπει πια να κάνω,
ταίρι να βρω για τη ζωή
δεν θέλω πια να χάνω.

Έχω αγάπη περισσή
σε κάποια να τη δώσω,
μα δεν εβρίσκω κοπελιά
να της την παραδώσω.

Σαν εκκλησιά στην έρημο
που δεν την λειτουργούνε,
ετσά ναι και ο μοναχικός
που δεν τον αγαπούνε.

Επλάνταξα στη μοναξιά
και σ’ έχω επιθυμήσει,
έλα ξανά στα χείλη μου
το γέλιο να γυρίσει.

Άσε με λίγο μοναχό,
θέλω να νιώσω μόνος,
να ξαναδείρει την καρδιά,
τσι μοναξιάς ο πόνος.

Και πάλι εξημέρωσε
μ’ ένα κρασί στο χέρι,
χρειάζομαι μιαν αγκαλιά
για να με συνεφέρει.

Μην πεις πως νοιώθεις μοναξιά
γιατί δεν σε πιστεύω,
γιατί ξεχνώ την σκέψη μου
απάνω σου οντε φεύγω.

Πήρα αγκαλιά τον πόνο μου
και ζω στην μοναξιά μου,
γιατί σε λάθος άνθρωπο
έδωσα την καρδιά μου.

Τώρα που σ’ έχασα και ζω
μονάχος μου τα βράδια,
νοιώθω βαριά τη μοναξιά
και τη ζωή μου άδεια.

Το άγγιγμά σου φλογερό
άναψε την ψυχή μου,
μα η φλόγα δεν σβήνει ποτέ
κι ας είμαι μοναχή μου.

Εγώ δε νιώθω μοναξιά
όσο κι αν είμαι μόνος,
γιατί μου κάνει συντροφιά
του χωρισμού σου ο πόνος.

Τη νύχτα έχω συντροφιά
γιατί και αυτή 'ναι μόνη,
και ο γεις τ’ αλλού τον πόνο μας
λέμε και ξημερώνει.

Η θλίψη πάλι άνθισε
στην όψη μου κι απόψε,
κάμε σπαθί το βλέμμα σου
και τσι βλαστούς τσι κόψε.

Η απουσία σου βροχή
που πέφτει λίγη, λίγη,
κι έγιν’ ο κόσμος γύρω μου
θάλασσα και με πνίγει.

Κι αν καταφέρω και σκεφτώ
άλλα, εκτός εσένα,
τρελαίνομαι, παραπατώ,
τα ‘χω εντελώς χαμένα.

Παλεύγω το μα δε μπορώ
στο νου να μη σε βάνω,
είν’ μάταιο κάθε φορά
προσπάθεια να κάνω.

Όλος ο κόσμος να είναι εδώ
και αυτή να απουσιάζει
ένα μαχαίρι δίκοπο
μες στην καρδιά με σφάζει.

Δε περιμένω απάντηση
ξέρω είμαι μονάχη,
Θε μου θα λιώσει το κορμί
μέσα σε ένα δάκρυ.

Στο περιβόλι μοναχός
πως ζεις, λευκέ μου κρίνε,
σαν τον καημό της μοναξιάς
άλλος καημός δεν είναι.

Σαν με χτυπά της μοναξιάς
ο πόνος και η οδύνη,
για να μην νιώθω μοναξιά
φέρνω στην σκέψη εκείνη.

Πάντα στο ηλιοβασίλεμα
ο ήλιος κοκκινίζει,
χωρίς να θέλω ο λογισμός
εσένα μου θυμίζει.

Νεραιδα του ποταμού
πάλι μόνη σου είσαι;
Θέλω να μείνω δίπλα σου
γιατί μου το αρνείσαι;

Νεράιδα του ποταμού
πήρα το κάλεσμά σου,
τις τελευταίες σου στιγμές
θα’ ρθω για συντροφιά σου.

Στο βόρειο να είσαι εσύ
κι εγώ στο νότιο πόλο,
η σκέψη μου σ’ ένα λεπτό
γυρνάει τον κόσμο όλο.

Μία φορά να σε σκεφτώ
να είσαι μακριά μου,
αμέσως μελαγχολικά
χτυπάει η καρδιά μου.

Φαντάσου πώς μελαγχολώ
φαντάσου το καημό μου,
χίλιες φορές και όχι μια
περνάς απ’ το μυαλό μου.

Ζωή με φέρνεις και με πας
ταξίδια πήγαινε έλα,
μα ακόμη δεν κατάφερα
να βρω καλή κοπέλα.

Είναι στιγμές που σταματά
στις φλέβες μου το αίμα,
όντε σκεφτώ πως βρίσκεσαι
πολύ μακριά από μένα.

Ήτανε νύχτα κι ήξερα
καημούς πως θα περάσω,
μα όταν εξημέρωσε
είπα να τη ξεχάσω.

Την μοναξιά την ένιωσα,
ένιωσα να ζυγώνει,
και είδα την καρδούλα μου
σιγά, σιγά να λιώνει.

Καλύτερα να πέθαινα
μέσα στην αγκαλιά σου,
παρά μονάχος να μετρώ
τα βράδια μου μακριά σου.

Έμεινα πάλι αμοναχός
σαν τον αητό στα όρη,
που τονε δέρνει ο βοριάς
τσ’ αυγής το ξεροβόρι.

Όταν θα νιώσεις μοναξιά
βαλε με στο μυαλό σου,
πουλί θα γίνω και θα ρθω
να κάτσω στο πλευρό σου.

Στης μοναξιάς τη σιωπή
πάλι θα σε καλέσω,
μα θα 'ρθεις πάλι σαν σκιά
και πώς θα το αντέξω;

Χωρίς εσένα μάτια μου
έχει παντού σκοτάδι,
γι αυτό και στην καρδούλα μου
απέμεινε σημάδι.

Τι κάνεις άραγε εκεί
στην ερημιά μονάχος,
μην έχει γίνει η καρδιά
σκληρή όπως ο βράχος;

Δεν τη μπορώ τη μοναξιά
άλλο δεν την αντέχω,
έλα κοντά μου γρήγορα
θέλω να σε προσέχω.

Στο περιβόλι μοναχός
πως ζεις καημένε κρίνε,
σαν τον καημό της μοναξιάς
άλλος καημός δεν είναι..

Το βράδυ θέτω μόνος μου
και μόνος μου κοιμάμαι,
μόνος ξυπνάω το πρωί
μαζί πια δεν ξυπνάμε.

Είναι βραδιές που δε μπορεί
ο ύπνος να με πάρει,
και κάθομαι τον πόνο μου
και λέω στο φεγγάρι.

Όπου κι αν είμαι τα πουλιά
θλιμμένα τραγουδούνε,
μαζί μ’ εμένα φαίνεται
κι’ αυτά σ’ αναζητούνε.

« ‹ 1 2 3 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Μοναξιά

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture