ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Ζωή

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 201 καταχωρήσεις σε 5 σελίδες
Σελίδα 1

« ‹ 1 2 3 4 › »

Έβγα να δεις στον ουρανό
ο ήλιος πως φωτίζει,
και στάσου να ευαρεστηθείς
ότι η ζωή χαρίζει.

Διώξε απ’ τη ζωούλα σου
οτι σε βασανίζει,
και κράτα ότι αγαπάς
και ότι σου αξίζει.

Αν όλα μοιάζουν δύσκολα
κι έχει η χαρά σωπάσει,
απλωσε το χαμόγελο
το δάκρυ να σκεπάσει.

Χαρές και λύπες τραγουδώ
αγάπες και σεβντάδες,
και όλα τα πάθη τσι ζωής
τα κάνω μαντινάδες.

Ποτέ σου μη περιφρονείς
τα κάτω σκαλοπάτια,
γιατί αυτά πρωτοπατείς
και φτάνεις στα παλάτια.

Υπομονή να έχετε
στον κόσμο αυτό που ζούμε,
και όλα τα πλούτη και οι χαρές
με τον καιρό θα’ ρθούνε.

Πες μου διαβάτη της νυχτιάς
πιο το παράπονό σου
και πάντα μελαγχολικό
είναι το πρόσωπό σου.

Μην κλαις παραπονιάρικο
και μη στενοχωριέσαι,
όλο τον κόσμο ν' αγαπάς
και ας μην αγαπιέσαι.

Όσο διαβαίνουν οι καιροί
κι όσο περνούν οι χρόνοι,
παλιώνει ο λύχνος μα ποτές
το φως του δεν παλιώνει.

Στο γλυκοχάραμα τσ’ αυγής
που τα πουλιά ξυπνούνε,
οι μερακλήδες του ντουνιά
πάνε να κοιμηθούνε.

Να κάτεχα από πού περνά
ο χρόνος και διαβαίνει,
για να τον ετραυμάτιζα
σιγά, σιγά να πιαίνει.

Κιανείς την ψεύτρα αυτή ζωή
δε θέλει να τη χάσει,
όσους καημούς και βάσανα
και πίκρες αν περάσει.

Κορίτσι μελαγχολικό
μες στον ανθό της νιότης,
τσ’ αγάπης σου τα όνειρα
ποιος να’ ναι ο προδότης.

Στο σκοτεινό σου πρόσωπο
στα μάτια τα βρεγμένα,
αυτά που κρύβεις μέσα σου
είναι ζωγραφισμένα.

Κοίτα μπροστά σου τη ζωή
που σου χαμογελάει,
σ’ ένα ταξίδι μακρινό
που θέλει να σε πάει.

Κάνω καλό κι αντίς καλό
βρίσκω αχαριστία,
σιχάθηκα τη, τη ζωή
κι όλη την κοινωνία.

Ποτέ κακό δεν έκανα
σε τούτηνε τη ζήση,
όμως κανείς δε βρέθηκε
να μου τ’ αναγνωρίσει.

Κάνω καλό νομίζουνε
το κάνω από συμφέρον,
γι’ αυτό σε τούτη τη ζωή
άλλο δεν υποφέρω.

Γι’ αυτό σας λέω έχετε γεια
πάω να ησυχάσω,
θα πάω να βρω μια ερημιά
τσι πόνους να περάσω.

Εφύτευγα βασιλικούς
και βγαίναν ασπαλάθοι,
έτσα φυτρώνουν στη ζωή
και τα σπερμένα λάθη.

Πόνα ψυχή μου μάτωσε
κι απάνω μου κρατήσου,
να' χεις εσύ την έγνοια μου
κι εγώ την εδική σου.

Δεν το μπορώ τσ’ απομονής
την πέτρα να καθίζω,
να 'χα φτερά να τ' άπλωνα
τον ουρανό ν' αγγίζω.

Ρίξε μια σκαπετιά τσι γης
να δεις ανθρώπου χάλι,
να δεις ήντα απογίνονται
τα πλούτη και τα κάλη.

Ζωή σαν τη ζωή που ζω
άνθρωπος να μη ζήσει,
και σαν εμένα άτυχο
μάνα να μη γεννήσει.

Ο κόσμος ζει με τσι χαρές
μα γω δεν τσι γνωρίζω,
μόνο ξυπνώ με βάσανα
και με καημούς γλεντίζω.

Το μερακλίδικο πουλί
και τη φωλιά διαλέγει,
πάντα στο πι' αψηλό κλαδί
πηγαίνει και φωλεύγει.

Κάθε χαρά γοργοπερνά
και κάθε λύπη μένει,
γιατ’ η χαρά έχει φτερά
μα η πληγή πομένει.

Το μερακλίδικο πουλί
ποτέ φωλιά δεν κάνει,
μονάχα βασανίζεται
ωσότου να ποθάνει.

Μην τονε κλαις το αετό
απου πετά όντε βρέχει,
μα να λυπάσαι το πουλί
απου φτερά δεν έχει.

Δε θέλω ανθρώπου το κακό
μα και στο δίκιο απάνω,
και με τον ίδιο το Θεό
αν χρειαστεί τα βάνω.

Πάψε να κλαίς μελαχρινή
μα ο καιρός γυρίζει,
κι ο καθαείς που πληγωθεί
στο πως θα γιάνει ελπίζει.

Μελαχρινή μου γέλασε
μη σε θωρώ θλιμμένη,
γιατί η θλίψη άσχημα
τα νιάτα καταστρέφει.

Τα δυνατά τα άλογα
μην τα παραφορτώνεις,
ταράσσεται η καρδούλα τους
και ετσά τα θανατώνεις.

Εβρόντηξε και έβρεξε
για μένα η ζωή μου,
μα θα τ’ αντέξω όλα αυτά
μέχρι να βγει η ψυχή μου.

Ζωή με περιπέτειες
είναι η ζωή μου εμένα,
τις πίκρες και τα βάσανα
τά’ χω δοκιμασμένα.

Ποτέ δεν γνώρισα χαρά,
χαρά δεν περιμένω,
μοιάζω σαν να’ μαι του καιρού
πουλί κυνηγημένο.

Ο Θιός τσι δίνει τις χαρές
μα τσι κακομοιράζει,
άλλος γελά και χαίρεται
κι άλλος αναστενάζει.

Ζωγράφισε μου τη χαρά
μα δίπλα πόνο να’ χει,
να δεις στον κόσμο διαφορά
μικρή μου πως υπάρχει.

Σαν σε μπερδεύει η ζωή
και ψάχνεις απαντήσεις,
κοίταξε μέσα στην καρδιά
εκεί θα βρεις τις λύσεις.

Μέσα στο κοκλιομπάντουρο
έκτισα τον οντά μου,
να βάλω τη γυναίκα μου
και τα πεθερικά μου.

Μπορεί να φαίνεσαι σκληρή
μα κλαίει η ψυχή σου,
γλυκά θυμάσαι τα παλιά
απού’ χες στη ζωή σου.

Μου φαίνεται απίστευτο
πως σκλήρυνε η καρδιά μου
σ’ αυτό συμβάλανε πολύ
άτομα κολλητά μου.

Και με σπασμένα τα φτερά
δεν χάνω την ελπίδα,
πάντα ο ήλιος έρχεται
μετά από τη καταιγίδα.

Ενός αετού παράγγειλα
ωπούσε να σε βλέπει,
και να σου δείχνει το σωστό
το δρόμο όταν πρέπει.

Ξύπνησε χαϊδεμένη μου
και ροδανίζει η μέρα,
και βγάλε το κορμάκι σου
στο δροσερό αέρα.

Αν πάθεις πράμα στη ζωή
κι είμαι εγώ αιτία,
την καταδίκη δέχομαι
ενός εγκληματία.

Άλλα είναι για πρόβατα
κι άλλοι για το γραφείο,
μα η ζωή αγάπη μου
είναι για μας τους δύο.

Το παρελθόν με συγκινεί
το μέλλον με τρομάζει,
και στο παρόν που βρίσκομαι
μαχαίρι και με σφάζει.

Αλλάζουν όλα στη ζωή
και τσι αλλαγές ποντάρω,
καθυστερούμενες χαρές
που μου χρωστεί να πάρω.

« ‹ 1 2 3 4 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Ζωή

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture