ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Στρατό

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 108 καταχωρήσεις σε 3 σελίδες
Σελίδα 1

« ‹ 1 2 3 › »

Πανάθεμα σε λοχαγέ
και εσύ επιλοχία,
μου κόψατε την άδεια
χωρίς καμιάν αιτία.

Είναι του καθενός γραφτό
όταν θα τα πατήσει,
τα 19 τα χρόνια του στρατό
να υπηρετήσει.

Ο ήλιος ο καλοκαιρινός
μαραίνει τα χορτάρια,
και ο ελληνικός στρατός
όλα τα παλικάρια.

Ήτανε 18 χρονών
εις τον ανθό της νιότης.
όταν του ήρθε το χαρτί
να πάει στρατιώτης.

Όμορφο το στρατόπεδο
ωραία η πρασινάδα,
μα δίχως το κορίτσι σου
δεν έχει νοστιμάδα.

Να ήξερες μανούλα μου
που κάθομαι και γράφω,
στου στρατοπέδου τα βουνά
επάνω σ’ ένα βράχο.

Πάνω στο όπλο έγραψα
κρυφά το όνομα σου,
κι ο λοχαγός μου φώναξε:
είσαι με τα καλά σου;

Το όπλο έχω γκόμενα
και τη σκοπιά μητέρα,
τη ξιφολόγχη αδερφή
το λοχαγό πατέρα.

Λεβέντης ήρθα στο στρατό
και φεύγω πικραμένος,
γιατί σε τόσα βάσανα
δεν ήμουν μαθημένος.

Του στρατιώτη η καρδιά
είναι ταλαιπωρημένη,
με πόνους και με βάσανα
είναι μαυροντυμένη.

Τιμώρησε με Λοχαγέ
να χω κι εγώ αιτία,
και να αδειάσω πάνω σου
μια μέρα το G3.

Τα άστρα πάνε κι έρχονται
στον ουρανό χιλιάδες,
μα τώρα που μαι στον Στρατό
τα βλέπω τσι γιακάδες.

Αν είχα εσένα στη σκοπιά
αντί για το G3,
δε με ‘νοιαζε κι ας ήτανε
ατέλειωτη η θητεία.

Σ’ ένα φαντάρο στο στρατό
καρδιά μου ‘σαι ταμένη,
ανέμενε ν’ απολυθεί
μην είσαι ματωμένη.

Μα είν’ οι μήνες είκοσι
που θα ‘σαι μακριά μου,
και δεν ηξέρω πώς μπορεί
ν’ αντέξει η καρδιά μου.

Έφυες κι είμαι μοναχιά
χωρίς την αγκαλιά σου,
κι ήχασα την ασφάλεια
και τα γλυκά φιλιά σου.

Κι όταν σε βλέπω κι έρχεσαι
με άδεια για μένα,
του πόνου μου δε θα φανεί
ούτε σημάδι ένα.

Είμαι φαντάρος και μη λες
εσύ πως ζεις με άλλο,
τ’ όπλο δε θέλω και πολύ
στον κρόταφο να βάλω.

Είμαι φαντάρος και γι’ αυτό
δεν είναι και πολύ μου,
αν πεις πως τα χαλάσαμε
να σβήσω τη ζωή μου.

Ήρθε κυρά μου το χαρτί
και με καλεί φαντάρο,
μα 'συ 'σαι αιτία κι αφορμή
αναβολή να πάρω.

Με το φεγγάρι συντροφιά
μηνύματα σου στέλνω,
για να σου πω, πως σύντομα
με άδεια κατεβαίνω.

Φεγγάρι να γινόσουνα
καθρέφτης στη σκοπιά μου,
να δω στην Κρήτη πως περνά
μόνη η κοπελιά μου.

Είναι ο πόνος μου βαρύς
σαν τεθωρακισμένο,
που τρέχει μέσα στην καρδιά
χωρίς να πιάνει φρένο.

Άδεια δως μου λοχαγέ
κι ας είναι και μια μέρα,
να την προλάβω μοναχή
να της περάσω βέρα.

Κάθε πρωί ο διοικητής
με φώναζε αλήτη,
γιατί στους τοίχους έγραφα
πόσο πολύ μου λείπει.

Μην κλαις που πάω στο στρατό
τώρα να υπηρετήσω,
όσο κι αν είμαι μακριά
δε θα σε λησμονήσω.

Φεγγάρι μου που ξενυχτάς
στην Κρήτη από πάνω,
πες της πως είμαι στο στρατό
και τη θητεία κάνω.

Όταν θα φτάσει ο καιρός
και θα μετράω μέρες,
τρέξε αγάπη μου γλυκιά
να αγοράσεις βέρες.

Πολλοί το θέλουν το χακί
πολλοί το λαχταράνε,
γιατί δεν ξέρουν τί περνούν
αυτοί που το φοράνε.

Μην κλαις αγάπη μου γλυκιά
που ο στρατός με παίρνει,
προσωρινά εμείς οι δυο
θα ζούμε χωρισμένοι.

Αναθέμα σε βρε στρατέ
που δεν σε πιάνει νόμος,
κι ανάμεσα σε δυο καρδιές
γίνεσαι δολοφόνος.

Αγάπη μου μη φοβηθείς
όποιος κι αν σε πειράξει,
γιατί 'χεις άντρα αμφίβιο
να τον ανατινάξει.

Όλα τα πράσινα μπερέ
κι’ όλα τα Μ-16,
θα στείλω στο μπαλκόνι σου
για να κοιμάσαι εντάξει.

Όσο αξίζει ο ουρανός
ο ήλιος το φεγγάρι,
τόσο πολύ αξίζουνε
τσι Κρήτης η φαντάροι.

Όταν μου ήρθε το χαρτί
και πέρασα την πύλη,
ίδια πως μου χυθήκανε
ένα κοπάδι σκύλοι.

Αγάπα με να σ’ αγαπώ
και να το επιμένεις,
φαντάρο κι αν με πήρανε
πρέπει να περιμένεις.

Στο χιόνι θα 'βγω άντυτος
για να με πιάσει γρίπη,
να πάρω αναρρωτική
να κατεβώ στην Κρήτη.

Δεν με φοβίζουν τ’ άλματα
ούτε τρομοκρατούμαι,
τη σκέψη τσ’ αλεξίπτωτο
έχω και δε φοβούμαι.

Κράνος, μπαλάσκες, τζόκεϊ,
αρβύλες και G3,
αυτά θα έχεις συντροφιά
σε όλη τη θητεία.

Βλέπω καράβι απ’ τη σκοπιά
και του φωνάζω "στάσου",
για να με πάρει να βρεθώ
ξανά στην αγκαλιά σου.

Όταν μιλάνε για ομορφιά
παλικαριά και χάρη,
μια είναι η απάντηση
της Κρήτης οι φαντάροι.

Στα γρήγορα με ντύσανε,
μου ‘κόψαν τα μαλλιά μου,
κι έχασα το κορίτσι μου,
μεσ’ απ’ την αγκαλιά μου.

Ένας λοχίας στο στρατό
κάνει περιπολία,
και χύνει δάκρυα καυτά
σε μια φωτογραφία.

Σαν θες το δαχτυλίδι μου
σήμερα σου το δίνω,
αφού πηγαίνω στο στρατό
και μόνη σου σ’ αφήνω.

Αγάπη ακριβοθώρητη
έγινες κοπελιά μου,
κι αν σε ξεχνούν τα μάτια μου
θυμάται σε η καρδιά μου.

Την ταχινή σηκώνομαι
πρωτύτερα απ’ τσι κότες,
γυρίζω στο στρατόπεδο
για να μαζεύω γόπες.

Πρωί και βράδυ στη σκοπιά
τ’ όπλο παρηγοριά σου,
έχω κι εσένα σκέφτομαι
φως μου, ζωή, καρδιά μου.

Φαντάρο κι αν με ντύσανε
δεν με πειράζει ντίπι,
μόνο που είμαι μακριά
από τη μάνα Κρήτη.

Αναφορά με βγάλανε
και ‘συ είσαι η αιτία,
μα ότι τραβώ για σένανε
δε δίνω σημασία.

Θα κόψω τριαντάφυλλα
απ’ του στρατού τον κήπο,
για να μετράς αγάπη μου
τις μέρες που θα λείπω.

« ‹ 1 2 3 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Στρατό

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture