ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Ξενιτιάς

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 122 καταχωρήσεις σε 3 σελίδες
Σελίδα 1

« ‹ 1 2 3 › »

Τα μάτια τσι ξένης νόμιζα
αξίζανε και σπίτι,
μα τα δικά μου αξίζανε
γιατ’ ήταν απ' την Κρήτη.

Έλα να δεις γιατί έφυγα
φόβο κι ελπίδα είχα,
παράτησα το πέλαγο
και πράμα εδώ δε βρήκα.

Τα χρώματα τσι θάλασσας
τσ' αγάπες εμείς που ζούμε,
έφερα δω στη γκρίζα γη
να νιώσουν να χαρούνε.

Παππού δεν είχα για μυαλό
γιαγιά γι' αγάπης λόγια,
τον πλούτο έψαχνα εδώ
στης γης τα καταγώγια.

Το σώμα μου κουράστηκε,
η σκέψη επαραδόθη,
μα η ψυχή ακούραστη χαρά
θα με πληρώσει.

Θε μου και να’ ταν μπορετό
να γιάερνα στην Κρήτη,
να πήγαινα να θώρουνε
το πατρικό μου σπίτι.

Κρήτη πατρίδα μας γλυκιά
Χιλιοτραγουδισμένη,
κάτεχε πως σε νοσταλγούν
ούλοι οι ξενιτεμένοι.

Μαχαίρι Κρητικό βαστώ
π’ αστράφτει και γυαλίζει,
στην ξενιτιά όντε βρίσκομαι
την Κρήτη μου θυμίζει.

Κρήτη σα βρίσκομαι μακριά
πάντοτε σε θυμούμαι,
είσαι πατρίδα ζηλευτή
γι’ αυτό σε λαχταρούμε.

Ιντα χαρά ‘χε η ξενιτιά
και πας φωλιά να χτίσεις,
και δε λυπάσαι ερείπια
πίσω σου αν θα αφήσεις.

Πολλά κοπέλια κάμετε
στην ξενιτιά αράδα,
γιατί ο κάθε Κρητικός
είναι και μια Ελλάδα.

Από τσι Κρήτης τον μπαξέ
θα σας σε μπέψω μπόλι,
να κάμετε την ξενιτιά
ολάνθιστο περβόλι.

Όπου κι αν πάει ο Κρητικός
το πάσο του δε χάνει,
για δε μπορεί ο κάθα εις
τον Κρητικό να κάνει.

Κρήτη τα παλικάρια σου
μην τ’ αλαργοξορίζεις,
η ξενιτιά τα χαίρεται
μα εσύ τα λαχταρίζεις.

Μικρός εξενιτεύτηκα
μα είχα το σκοπό μου,
δυο τρία χρόνια το πολύ
και να’ ρθω στο χωρίο μου.

Αύριο φεύγω αγάπη μου
εσύ μαζί δεν θα σαι,
πιστεύω όντε θα ξαναρθώ
εσύ να με θυμάσαι.

Την Κρήτη θα την αγαπώ
και δεν θα σταματήσω,
θα τη λατρεύω σα Θεό
στη γη όσο θα ζήσω.

Οντε τη λέξη Κρήτη πω
το αίμα παραβράζει,
ανατριχιάζει το κορμί
και η καρδιά στενάζει.

Ο Κρητικός στην ξενιτιά
δεν πρέπει να ποθαίνει,
γιατί το χώμα είναι βαρύ
κι η πλάκα είναι ξένη.

Όταν το πλοίο θα περνά
του λιμανιού το φάρο,
μία καρδιά θα πολεμά
την ξενιτιά, το χάρο.

Είμαι στη Σάμο φοιτητής
και νοσταλγώ την Κρήτη,
γιατί τα οζα μου μοναχά
είναι στον Ψηλορείτη.

Η ξενιτιά είναι καημός
που λίγοι τον γνωρίζουν,
που τις αξίες της ζωής
τότε αναγνωρίζουν.

Είμαι στη Σάμο και στο νου
έχω τον Ψηλορείτη,
και περιμένω πώς και πώς
να σ’ ανταμώσω Κρήτη.

Φεγγάρι σε ξορίσανε
γιατί ‘λαμπες τη νύχτα,
γιατί ‘φερνες μια αφορμή
που τρύπαγε τα στήθια.

Ξενιτεμένη ομορφιά
σ’ έσβησε το φεγγάρι,
σου πήρε νιάτα και χαρά
και σε ‘κανε δοξάρι...

Η ξενιτιά απ’ τον τόπο μου
με έχει σημαδέψει,
και πια ν’ αρθρώσω κρητικά
δεν μπορώ ούτε λέξη.

Φύσ’ αεράκι, φύσα με
μακριά απ’ τα ξένα μέρη,
μη σταματήσεις ίσαμε
στην Κρήτη να με φέρει.

Σου δίνω το μαχαίρι αυτό
να’ χεις να με θυμάσαι,
στης ξενιτιάς τους κίνδυνους
μονάχη σου σα θα’ σαι.

Θε μου και να’ ταν μπορετό
η θάλλασα να πήξει,
να ενωθεί ο Καναδάς
με το νησί τσι Κρήτης.

Κερά μου μη πικραίνεσαι
πως βρίσκομαι μακριά σου,
ο νους μου πάει κι έρχεται
βόλτα στη γειτονιά σου.

Ο Κρητικός στη ξενιτιά
πόσα λεφτά δε δίδει ,
να βρει χοχλιούς μπουμπουριστούς
να φάει με το ξίδι.

Κι αν έχω τύχη θα φανεί
σαν η καρδιά κοπάσει,
να μη βρεθεί σε ξένη γη
χώμα να με σκεπάσει.

Όσο κι αν είσαι μακριά
μόνη ποτέ δεν θα ‘σαι,
σε σκέφτομαι και σ’ αγαπώ
αυτό να το θυμάσαι.

Τώρα που είσαι μακριά
να ‘ξερες τι τραβάω,
ένα μονάχα θα σου πω,
μωρό μου σ’ αγαπάω.

Ξενιτεμένο μου πουλί
γύρνα στην αγκαλιά μου,
να φύγουνε οι πίκρες μου
να γιάνει κι η καρδιά μου.

Είμαι στ’ αεροδρόμιο
και περιμένω πτήση,
και λαχταρώ το πόδι μου
στην Κρήτη να πατήσει.

Ο Κρητικός στην ξενιτιά
πόσα λεφτά δε δίνει,
να ‘βρει χοχλιούς μπουμπουριστούς
να φάει με το ξύδι.

Άστρα που βασιλεύετε
στη Γερμανία αν πάτε,
ανέ μου δείτε τον αδερφό
να μου τον χαιρετάτε.

Θάλασσα πικροθάλασσα
μην κάνεις τόσο ρεύμα,
έχω και εγώ στην ξενιτιά
δυο μάτια ζαχαρένια.

Να ναι καλά οι δημιουργοί
που φτιάξαν τη σελίδα,
γιατί ψυχαγωγούμαστε
και αλλάργο απ’ την πατρίδα.

Όπου κι αν ζούνε Κρητικοί
μοσχοβολά ο τόπος,
σε ξένους γίνονται σκοπός
και μάθημα, και τρόπος.

Ξενιτεμένη ομορφιά
πάρε τα όνειρα σου,
και κρέμασε τα, φύλα τα
μέσα στην αγκαλιά σου.

Έφυγα μα δε βάσταξα
να σ’ αποχαιρετίσω,
έκανα πέτρα την καρδιά
μην τύχει και λυγίσω.

Ο δρόμος είναι μακρινός
κι η απόσταση μεγάλη,
μα αν είναι να σε ξαναδώ
θα ταξιδέψω πάλι.

Σε σκέφτομαι, σ’ αισθάνομαι
σα να σ’ έχω κοντά μου,
κι ας έχεις φύγει μακριά πέρα
απ’ την αγκαλιά μου.

Ταξίδια κάνει ο λογισμός
και σε σεβντά με βάνει,
γιατ’ ήθελε το η μοίρα μου
να ‘σαι σ’ άλλο λιμάνι.

Στην ξενιτιά με έστειλες
για να σε λησμονήσω,
μα πιο πολύ σ’ αγάπησα
και θα γυρίσω πίσω.

Μικρός εξενητεύτηκα
και μπήκα σε μπελάδες,
της ξενιτιάς τα βάσανα
μαραίνουν πρασινάδες.

Όσοι δεν ζησαν ξενιτιά
είναι γι’ αυτούς μια λέξη,
ανθρωπος που’ χει λογική
δεν ημπορεί ν’ αντέξει.

Πήρες κακούργα ξενιτιά
τις όμορφες στιγμές μου,
αχ να’ μουν στο Ηράκλειο
να πίνω τις ρακές μου.

« ‹ 1 2 3 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Ξενιτιάς

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture