ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Βάσανα

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 481 καταχωρήσεις σε 10 σελίδες
Σελίδα 1

« ‹ 1 2 3 4 › »

Αν είχε σάρκα και οστά
το μυστικό που χώνω,
θα έβλεπες με ποιο θεριό
τόσο καιρό μαλώνω.

Με βασανίζει η σκέψη σου
μωρό μου κάθε βράδυ,
στείλε μου ένα μήνυμα
να βγω απ' το σκοτάδι.

Παρατηρώ τα μάτια του
και βλέπω μόνο θλίψη,
πίνει, γελά και τραγουδά
τον πόνο μήπως κρύψει.

Πως θα βαστάξω να τη δω
στην εκκλησά να μπαίνει,
και ο φίλος μου ο καλύτερος
να τηνε περιμένει.

Ότι μ' αρέσει κι αγαπώ
είναι σε ξένα χέρια,
γι' αυτό και με την τύχη μου
ήμαστε στα μαχαίρια.

Έπαιξα ζάρια με το Θεό
μήπως τονε κερδίσω,
να του ζητήσω αντάλλαγμα
εσένα να 'χω πίσω.

Πώς θα την σφίξω την καρδιά
στην εκκλησιά μπροστά σου,
και να σου πω να ζήσετε
και πεις και στα δικά σου.

Ήθελα μόνο μια φορά
στο κλάμα να σε βγάλει,
να δεις σκληρό που 'ναι να κλαις
και να γελούν οι άλλοι.

Φάρμακα δεν υπάρχουνε
για τον δικό μου πόνο,
εγώ γιατρεύω το κορμί
με τσ' αναμνήσεις μόνο.

Ότι κι αν ζήτησα του Θιού
πάντα μ' έχει προδώσει,
θ' αρχίσω να ζητώ καημούς
μήπως χαρές μου δώσει.

Βάσανα έχει απού αγαπά
μα όποιος δεν αγαπήσει,
πως έχει ο κόσμος και χαρές
ποτέ δε θα γνωρίσει.

Φαίνω το νήμα τση ζωής
κι έχω αργαλειό τη σκέψη,
κι ανε σου ξαναθυμηθώ
να δεις που δε θ' αντέξει.

Στον πόλεμο που εκύριξες
τα όπλα παραδίνω,
σ' αγώνα άνισο εγώ
συμμετοχή δεν δίνω.

Κανείς στον κόσμο δεν περνά
Θεέ μου τα βάσανά μου,
εγώ εδώ και αυτή αλλού
χιλιόμετρα μακριά μου.

Αν έριχνα στα κύματα
κάθε μου στεναχώρια,
δεν θα' χε τόπο η θάλασσα
να πλένε τα βαπόρια.

Κατές ηντά ναι ν' αγαπάς
και να σου λέει εκείνη,
απλή φιλία η αγάπη μας
θέλω να παραμείνει.

Πήραν τη θέση της μιλιάς
τ' αναστενάγματα μου,
ούτε κι αυτή ειν' ικανή
να δείξει το ζεβντά μου..

Τα βάσανά μου είναι βουνά
Θεέ μου να χιονιστούνε,
να κρυσταλλιάζουν οι καημοί
να μην κυκλοφορούνε.

Γιατρό δε βρίσκω της καρδιάς
το πόνο να γιατρέψει,
κι έχει ο ήλιος της χαράς
για μένα βασιλέψει.

Ψεύτικο το χαμόγελο
στα χείλη βγήκε πάλι,
Χριστέ τον πόνο που βαστώ
μην τονε νιώσουν άλλοι.

Γι' αυτό σου λέω αγάπη μου
φύγε 'πό τη ζωή μου,
μη δώσεις κι άλλα βάσανα
στο άμοιρο κορμί μου.

Κι ανε ποθάνω να μη 'ρθεί
στον τάφο μη σιμώσει,
γιατί φοβούμαι πως κι εκεί
βάσανα θα μου δώσει.

Το να πονείς και να το λες
αυτό δεν είναι πόνος,
ο πόνος είναι να πονείς
και να το ξέρεις μόνος.

Εμένα μ' έπλασε ο Θεός
για μιαν αιτία μόνο,
να δοκιμάζει επάνω μου
κάθε καινούργιο πόνο.

Γύρισε δες τον ουρανό
και κοίταξε και μένα,
κι αν έχεις πίστη πίστεψε
πως χάνομαι για σένα.

Κάθε γλυκό ξημέρωμα
για μένα είναι πόνος,
ένα λεπτό στη σκέψη σου
θαρρώ πως είναι χρόνος.

Ιντα το θέλω να περνώ
και να συχνοδιαβαίνω,
και λόγο από τα χείλη σου
να μη μπορώ να παίρνω.

Θ' αφήσω γένια και μαλλιά
για να με λένε γέρο,
να μην κατένε την αφορμή
απού' χω και υποφέρω.

Μαύρα τα ρούχα που φορώ
γιατί δεν έχω άλλα,
και δείχνουνε ότι περνώ
μαρτύρια μεγάλα.

Μόν' η αγκαλιά σου αγάπη μου
τη δύναμη μου δίνει,
και τη φωθιά απ' τσι πόνους μου
αμέσως μου τη σβήνει.

Πως να γελάσω μη φανεί
απού με πληγωμένος,
απου 'μαι μια χαρούμενος
και δέκα πικραμένος.

Ότι καημός και να με βρει
και βάσανο μεγάλο,
δεν έχω τόπο τη χαρά
άμα σε δω να βάλω.

Ότι κι αν πω μου φαίνεται
είναι για κείνη λίγο,
γι’ αυτό σιωπώ και αρέσει μου
μόνο να τη ξανοίγω.

Πες μου για το χατίρι σου
τι θα ‘θελες να κάνω,
θες να με βλέπεις ζωντανό
ή θέλεις να ποθάνω.

Στο πρόσωπο μου φαίνεται
ο πόνος και ευτυχία,
γελώ να κρύψω το καημό
πονώ και είσαι αιτία.

Όσα δεν μπόρεσα να πω
κι ούτε μπορώ να γράψω,
τα στήθη θα ματώνουνε
ώσπου να ζω να πάψω.

Να μη ρωτάς το δυστυχή
ηντά 'χει για δε λέει,
δε θέλει να το εθωρούν
όταν πονεί και κλαίει.

Δεν κλαίω για τα βάσανα
γιατί έχω συνηθίσει,
κλαίω για την αγάπη μας
που είναι γοργό να σβήσει.

Επίστεψα στα λόγια σου
στα ψευτοδάκρυα σου,
κι έδωσες πόνο μιας καρδιάς
που δε βαστά μακριά σου.

Όποτε σμίγω με χαρές
με βλέπουν κι απορούνε,
και με δαχτυλοδείχνουνε
ο ξένος από που 'ναι;

Εγώ κατέχω πως γελώ
και δεν αναστενάζω,
μα και να κλάψω τι μ' αυτό
που πράμα δεν αλλάζω..

Ο Θεός μου δίνει δύναμη
στις δύσκολές μου ώρες,
γι' αυτό δεν έκλαψα ποτέ
όσες κι αν ήρθαν ώρες.

Οντε μοιράζει ο Θεός χαρές
με βάνει και εμένα,
μα' χει με συρματόσκοινο
τα χέρια μου δεμένα.

Βάσανα που 'χει η ζωή
μα αυτά είναι τ' αλάτι,
τη νοστιμίζει τη χαλά
μα 'ναι πάντα γεμάτη.

Ποτέ δεν βρίσκεις δυο καρδιές
να ‘χουν την ίδια αξία,
πάντα η καλή για την κακή
θα γίνεται θυσία.

Τώρα μπορεί τα χέρια σου
αλλού να δίνουν χάδια,
εγώ είμαι όμως το όνειρο
που σε ξυπνά τα βράδια.

Αν γελώ καμιά φορά γελώ
για να μην κλάψω,
και μες το γέλιο προσπαθώ
τον πόνο μου να θάψω.

Αν είναι να ‘χω βάσανα
και πίκρες με τα σένα,
άμε μικρή μου στο καλό
κι έχει ο Θεός για μένα.

Αν είναι όμορφη η ζωή
εσύ την ομορφαίνεις,
κι αν κλαίω κι ειν' από χαρά
εσύ 'σαι που με δέρνεις.

Αν είναι τσι παλιές πληγές
να μου τσι ξανανοίξεις,
καλιά ‘χω μέσα στη φωτιά
κερά μου να με ρίξεις.

« ‹ 1 2 3 4 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Βάσανα

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture